غذای مناسب برای کودکان، والدین بخوانند

وقتی نوزاد بزرگتر می شود به رژیم غذایی مقوی نیاز دارد تا مغز او رشد کند. نیمی از انرژی خردسالان صرف فعالیت های مغز می شود.

بین ۴ تا ۶ ماهگی، سرلاک را شروع کنید. اولین غذای کمکی باید سرلاک باشد. زمانِ دادن سرلاک خیلی مهم است. اگر سرلاک را خیلی زود (قبل از ۴ ماهگی) شروع کنید خطر حساسیت به گلوتِن افزایش می یابد. گلوتن پروتئینی است که در غلاتی مثل گندم، جو و چاودار وجود دارد.

حساسیت کودک موجب جذب نشدن مواد مغذی می شود و باعث کم وزنی و نیز مشکلات یادگیری و رفتاری می شود. حسایت به گلوتن معمولاً ارثی است اما گاهی بدون سابقۀ قبلی به وجود می آید.

ابتدا به کودک غذاهایی بدهید که از یک نوع غله ساخته شده اند و حاوی آهن هستند، مثل سرلاک برنج یا جو یا بلغور جو. هر چهار روز یک بار، سرلاک جدیدی به کودک بدهید تا بتوانید واکنش کودک به هر نوع سرلاک را بسنجید.

سرلاک خشک را با حدود ۳۰ گرم شیر یا شیر مادر مخلوط کنید و آن را به هم بزنید تا آبکی و رقیق شود. از سرلاک های آماده که با شیر مخلوط شده اند استفاده نکنید زیرا ممکن است کودک به آنها عادت نداشته باشد. همچنین به سرلاک شکر یا نمک اضافه نکنید.

ممکن است تصور کنید که سرلاک بی مزه است اما سرلاک برای ذائقۀ شما ساخته نشده است. روزانه از یک قاشق چای خوری سرلاک خشک استفاده کنید و وقتی کودک به غذاهای کمکی عادت کرد به تدریج میزان سرلاک را افزایش دهید و روزانه دو وعده سرلاک (در هر وعده سه قاشق غذاخوری) بدهید.

پورۀ غذا

در 5 تا 7 ماهگی به تدریج به کودک پورۀ میوه ها و سبزیجات بدهید. ابتدا پورۀ سبزیجات بدهید. انسان ها به طور ذاتی به غذاهای شیرین علاقه دارند و اگر ابتدا به کودک پورۀ میوه داده شود ممکن است به پورۀ سبزی علاقه نشان ندهد.

برخی پزشکان اطفال توصیه می کنند که ابتدا از سبزیجات نارنجی استفاده شود، مثل هویج، کدو حلوایی، سیب زمینی شیرین. سپس می توان از نخود فرنگی، لوبیا سبز و سایر سبزیجات سبز استفاده کرد.

ابتدا با یک نوع پورۀ سبزی شروع کنید. روزانه یک تا سه قاش چای خوری بدهید و در نهایت، روزانه 4 قاشق غذاخوری به کودک پورۀ سبزی بدهید. باز هم به کودک یک نوع سبزی بدهید و واکنش های او را بررسی کنید و پس از گذشت چهار روز، پورۀ سبزی جدیدی به کودک بدهید تا ببینید که آیا می تواند پورۀ سبزی را هضم کند یا خیر.

پس از اینکه سبزیجات مختلف را به کودک دادید، همان روش را با پورۀ میوه اجرا کنید و پورۀ این میوه ها را به کودک بدهید: موز، سیب، گلابی، زردآلو، هلو و آلو.

چرا غذاهای طبیعی بهترند؟

اگر غذاهای آماده برای کودک تهیه می کنید یا خودتان غذا درست می کنید، همیشه سعی کنید از غذاهای طبیعی که فاقد افزودنی و مواد نگهدارنده باشند استفاده کنید.

غذاهای طبیعی درست کنید که حاوی ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر و چربی های مفید باشند و از سموم دفع آفات، افزودنی ها و مواد سمی اجتناب کنید زیرا این مواد در توانایی تمرکز اختلال ایجاد می کنند و در برخی کودکان احتمال بیش فعال شدن را افزایش می دهند.

کودکان یک ساله و بالاتر

وقتی که کودک، خوردن غذاهای معمولی را شروع کرد و توانست در خانه، رستوران یا منزل خویشاوندان غذا بخورد، مشکل عمده پدیدار می شود. در دنیای امروزی، خوردن تنقلات و غذاهای حاضری رایج است.

بیشتر غذاها و تنقلاتی که برای کودکان تهیه می شوند سرشار از قند، چربی و کالری هایی هستند که ارزش غذایی کمی دارند. این غذاها به مغز آسیب می زنند و در هوش و رفتار کودک تاثیر منفی می گذارند.

وظیفۀ شما این است که با عوامل فرهنگی نسبتاً قوی که در عادت های غذایی کودکان تاثیر می گذارند مقابله کنید. اما به یاد داشته باشید که شما بیشتر از سایر عوامل در عادت های غذایی کودک تاثیر می گذارید. به همین دلیل ممکن است مجبور شوید رژیم غذایی خود را تغییر دهید زیرا کودکان رفتارهای شما را تقلید می کنند.

اگر اعضای خانواده غذاهای سالم و کافی می خورند، کودک نیز همین کار را خواهد کرد. اگر آشپزخانۀ شما پر از نوشیدنی ها و خوردنی های شیرین است، کودک به آنها علاقه پیدا می کند. عادت های خوردن در دورۀ کودکی شکل می گیرند.

در دورۀ کودکی، کودک به برخی غذاها عادت می کند و در طول زندگی اش از آنها لذت می برد. بنابراین عادت های غذایی که در کودک ایجاد می کنید نه تنها در هوش و رفتار کودک تاثیر می گذارند، بلکه در سلامتی او در طول زندگی نیز تاثیر دارند.

چربی هایی که باید از آنها دوری شود. درست همانطور که بعضی چربی ها مثل DHA برای مغز مفیدند و باید در رژیم غذایی کودک گنجانده شوند، باید از چربی های بد دوری کرد. چربی های بد برای همۀ افراد مضر هستند اما برای خردسالان ضرر بیشتری دارند زیرا مغز آنها در حال رشد است.

اگر DHA و سایر اسیدهای چربِ ضروری به مغز نرسد، بدن مجبور می شود از چربی های موجود در لبنیات استفاده کند. زیان آورترین نوع چربی ها، چربی های ترانس هستند. وقتی چربی های ترانس وارد سلول های عصبی می شوند، در عملکرد سلول ها اختلال ایجاد می کنند و موجب کاهش عملکرد مغز می شوند.

به کودک غذاهای سرخ کردنی ندهید مثل سیب زمینی سرخ کرده و ناگت مرغ. کلوچه و شیرینی و سایر غذاهایی که با روغن هیدروژنه تهیه می شوند به کودکان ندهید زیرا روغن های هیدروژنه به چربی های ترانس تبدیل می شوند. پروتئین ها به مغز انرژی می دهند.

اسیدهای آمینه که عناصر اصلی پروتئین هستند وظایف مهمی به عهده دارند که یکی از آنها ساختن انتقال دهنده های عصبی است. انتقال دهنده های عصبی، پیام های عصبی را از یک سلول به سلول دیگر منتقل می کنند.

بهترین منابع پروتئین حیوانی عبارتند از: مرغ، تخم مرغ، گوشتِ بدون چربی گاو، گوشت بره، ماهی هایی که دارای جیوۀ کمی هستند.

لوبیا، آجیل و غلات سبوس دار سرشار از پروتئین هستند اما ممکن است حاوی همۀ اسید آمینه های ضروری نباشند. کودکانی که رژیم غذایی سالم و متنوعی دارند به سادگی پروتئین مورد نیاز خود را دریافت می کنند. با وجود این، وادار کردن کودکان به گیاه خواری و مصرف میوه ها و سبزیجات طبیعی ممکن است برای کودکان مشکل آفرین شود.

گیاه خواری ممکن است موجب کمبود پروتئین و نیز کمبود آهن و ویتامین B12 شود. کمبود آهن و ویتامین B12 ممکن است موجب کاهش توانایی ذهنی شود. منظور این نیست که گیاه خواری به مغز آسیب می زند.

گیاه خواری برای کودکان مفید است به شرطی که کودکان مقدار کافی ویتامین B12 و آهن مصرف کنند و نیز پروتئین های گیاهی به همراه غلات مصرف کنند تا پروتئین مورد نیاز برای ساخت اسیدهای آمینه فراهم شود.

کربوهیدرات ها انرژی لازم را برای کودکان فراهم می کنند. با رواج رژیم های غذایی پر چرب که کربوهیدرات کمی دارند به کربوهیدرات ها کمتر توجه می شود اما کربوهیدرات ها مادۀ غذایی مهمی محسوب می شوند. همان طور که نباید چربی را از رژیم غذایی کودک حذف کنید، مصرف کربوهیدرات ها را نیز نباید محدود کنید.

کربوهیدرات ها به گلوکز تبدیل می شوند. گلوکز منبع اصلی انرژی بدن است. مغز مقدار زیادی گلوکز مصرف می کند. تا 3 سالگی، نیمی از کل انرژی که بدن تولید می کند در مغز مصرف می شود. به همین دلیل، کودکان باید مقدار کافی مواد غذایی بخورند تا توانایی های ذهنی شان شکوفا شوند.

از کربوهیدرات هایی که به سرعت تجزیه و مصرف می شوند پرهیز کنید، مثل قند و آرد سفید. غذاهایی که با این کربوهیدرات های ساده تهیه می شوند به سرعت گلوکز خون را افزایش می دهند. در نتیجه انرژی فرد به سرعت افزایش می یابد اما پس از مدتی، انرژی به طور چشمگیری کاهش می یابد.

کودکان نسبت به نوسان هایی که در گلوکز خون اتفاق می افتند حساس هستند. نوسان در گلوکز خون ممکن است موجب مشکلات تمرکز و توجه، تحریک پذیری و نوسان های خلقی شود.

کربوهیدرات هایی که به آرامی تجزیه و مصرف می شوند انرژی مغز را تامین می کنند. این کربوهیدرات ها در سبزیجات فیبردار، میوه ها، حبوبات و غلات سبوس دار وجود دارند.

متاسفانه بیشتر غذاهایی که برای کودکان تهیه می شوند حاوی مقادیر زیادی قند و کربوهیدرات های تصفیه شده اند، مثل نوشابه، آبمیوه، شکلات صبحانه، شیرینی و بستنی.

اشکالی ندارد که کودک در جشن تولد دوستش کمی کیک بخورد اما این غذاها نباید به طور مرتب مصرف شوند. بهترین کار این است که در خانه، تنقلات و غذاهای آماده نخورید.

منبع: کودک آنلاین