نگهداری از دندان کودک، سن خاصی دارد؟

یک دندانپزشک گفت: معمولاً هم‌زمان با رویش دندان کودکان از سن شش ماهگی، مراقبت از دندان‌ها باید آغاز شود.

محمد حسین حسام در گفت‌و‌گو با کیمیای وطن با اشاره به اینکه از سن شش ماهگی، دندان کودکان رویش می‌کند، اظهار کرد: از سن شش ماهگی کودکان مراقبت از دندان باید شروع شود و هر شش ماه یک‌بار نیز باید دندان‌ها مورد معاینه قرار گیرند. تا سن سه سالگی کودک همه ۲۰ دندان شیری خود را در دهان رویش داده است و مراقبت از این دندان‌ها اهمیت بسیاری دارد. رویش دندان‌های دائمی از حدود ۵ الی ۷ سالگی شروع شده و معمولاً تا سن ۱۸ سالگی با رویش دندان عقل یا آسیا سوم تکمیل می‌شود. در بعضی افراد تکمیل دندان‌ها تا سن ۲۵ سالگی به طول می‌انجامد.

وی افزود: برای مراقبت از دندان‌های کودکان، پیشنهاد می‌شود والدین بوسیله گاز خیس در ابتدا و به تدریج با کمک مسواک‌های نرم، سطوح دندان کودکان را تمیز کنند. پیشنهاد می‌شود اگر کودکان با شیر خشک تغذیه می‌شوند این شیرها را شیرین نکنند، چرا‌که وجود مواد قندی به دندان‌های کودک آسیب می‌رساند.

این دندانپزشک اضافه کرد: معمولاً در سنین کودکی از قطره‌های آهن به منظور افزایش آهن بدن کودکان استفاده می‌شود. آهن بلافاصله پس از تماس با بزاق در محیط دهان اکسید می‌شود و ایجاد سیاهی در دندان‌های کودک می‌کند. بنابراین جهت پیشگیری از این رخداد توصیه می‌شود والدین پس از خوراندن این قطره‌ها، به کودکان آب بدهند تا قطره بر روی دندان نماند. دکتر حسام در ادامه گفت؛ این تغییر رنگ تیره عامل پوسیدگی دندان نبوده و خراب شدن دندان به اصطلاح عامیانه به قطره آهن ارتباطی ندارد. در بسیاری از موارد والدین با مشاهده دندان تغییر رنگ داده توسط قطره آهن، فکر می‌کنند که این دندان سیاه شده، خراب و پوسیده است و از این‌رو دیگر به بهداشت دندان کودک توجه کمتری نشان می‌دهند. این عمل خود مسبب پوسیدگی دندان در کودک می‌گردد.

وی اضافه کرد به هر حال در صورت ایجاد پوسیدگی در دندان شیری و تشدید آن باید دندان‌ها را «عصب کشی اطفال» کرد. در طی این عمل دندان تراشیده شده و بافت‌های نرم میانی آن مشتمل بر عروق و اعصاب دندانی، تخلیه شده و دندان با یک‌سری مواد مخصوص پر می‌شود.

وی ادامه داد: اگر پوسیدگی افزایش داشته باشد و به آن توجهی نشود، دندان ممکن است دچار عفونت شود. در پاره‌ای از موارد در دندان‌های شیری، این دندان دیگر قابل‌ترمیم نیست و باید از دهان خارج شود. والدین باید دقت داشته باشند که رسیدن به چنین مرحله‌ای بدون هیچ سابقه دردی امکان‌پذیر است از این‌رو باید با دقت از دندان‌های کودکان مراقبت کنند.