نقاط قوت کودکان، شناخت کافی نیست

این کافی نیست که نقاط قوت فرزندتان را بدانید؛ باید دانسته هایتان را به فرزندتان منتقل کنید. هر چه هوشیاری فرزندتان را دربارۀ ویژگی هایش گسترده تر کنید، به احتمال بیشتری برای هویت خود ارزش قائل خواهد بود.
چهار کلید بعدی هوشیاری کودک به ویژگی های خاص خود را آشکارتر می سازد:
- یکی، دو ویژگی مثبتی را که مایل هستید فرزندتان بی درنگ در خود تشخیص دهد، انتخاب کنید؛ برای نمونه، خوش بینی، بخشندگی، معنویت، مهربانی، آرام بودن و حساس بودن.
توجه داشته باشید این ویژگی ها هم اکنون در فرزندتان وجود داشته باشند، نه اینکه دلتان می خواست وجود داشتند.
- اکنون فرصت هایی را بیابید تا از این نقاط قوت او تعریف کنید. می توانید با یک تعریف در روز شروع کنید و به تدریج آن را به چهار تعریف برسانید. معمولاً سه هفته طول می کشد تا تصویر جدیدی شکل بگیرد، پس دست کم به مدت بیست و یک روز از او تعریف کنید.
- فقط هنگامی از فرزندتان تعریف کنید که کار قابل تعریفی کرده باشد و از ته دل تعریف کنید. کودکان در تشخیص تعریف غیر واقعی استادند.
- به کودکتان نشان دهید در چه کارهایی قدرت نشان داده است. مورد خاصی را ستایش کنید تا فرزندتان به طور دقیق بداند چه کرده که شایستۀ تقدیر است. برای نمونه: خیلی روشن و خالی از تعصب هستی. همیشه به حرف های همه گوش می دهی و سپس تصمیم می گیری.
تو خیلی مهربان هستی. دیدم که ایستادی و به آن زن پیشنهاد کمک کردی و خواستی یکی از کیسه هایش را برایش بیاوری، تو همیشه بلد هستی نکات مثبت آدم ها را به یادشان بیاوری، آدم ها را خوشحال می کنی.