اصول تربیتی کودک، چه مواردی مهم است؟

تربیت کودک بر اساس آینده
کودکان نباید تنها برای زمان حال، بلکه باید برای زمان خود، فراتر از «اینجا» و «اکنون» تربیت شوند. محدود کردن دایره تربیت و رشد کودک در زمان حال، ظلمی است که ناخواسته به او تحمیل می شود و مانع رشد و بالندگی شخصیت او می شود.

آموزش خویشتن داری به کودک
یکی از هنرهای اصلی در تربیت کودک، آموزش مهارت خویشتن داری به اوست تا او بتواند، در میانه بحران ها، بی ثباتی ها و ناگواری های زندگی، یک پارچگی، ثبات و میانه روی خویش را حفظ کند.

توجه به تفاوت های فردی، در امر تربیت
مقایسه کردن، موفقیت دیگران را به رخ فرزند خود کشیدن، خواسته های غیرواقع بینانه از او داشتن و تفاوت های فردی را نادیده گرفتن، خطاهای تربیتی مهمی هستند که گاه آثاری ویرانگر دارند.کودکان را نباید با هم مقایسه کرد. آنها استعدادهایی متفاوت با هم دارند. اگر کودکی که در زمینه ای استعداد کمتری دارد، نباید او را به این دلیل سرزنش کنیم. بلکه باید او را یاری دهیم تا در آن زمینه تا حد ممکن ضعف های خود را جبران کند، ولی هرگز انتظار نداشته باشیم، او در آن زمینه مانند فردی که استعداد بیشتری دارد، پیشرفت کند.راه برخورد با کودکانی که استعداد کمتری دارند، این است که به پیشرفت آنها هر چند اندک باشد، توجه و آنها را برای پیشرفت های بیشتر تشویق کنیم.

ایجاد قوت قلب در کودک
والدین باید کودکان را به تدریج، در صحنه هایی که جرئت وارد شدن به آنها را ندارند، وارد کنند تا کم کم، ترس آنها از میان برود و بر شهامت و قوت قلب آنها افزوده شود.

اقدام به موقع در آموزش تکالیف دینی
انجام تکالیف دینی را نباید تا زمان بلوغ به تأخیر انداخت، بلکه باید پیشاپیش انس لازم را در آنها به وجود آورد تا در زمان بلوغ، مشکلی از این نظر پدید نیاید.

با کودک، از رحمت خدا بیشتر سخن بگویید تا عذاب خد
با کودکان نباید زیاد درباره مجازات اعمال در جهان آخرت یا خشم خدا در حق تبهکاران و مانند آن سخن گفت.برشمردن نعمت های الهی و از نیکی و بخشش و احسان خدا با کودکان سخن گفتن، مناسب ترین راه برای آشنا ساختن دل های آنان با پروردگار خویش است.