روزهای اول تولد نوزاد، مراقبت‌های لازم

بی ثباتی زیادی در رفتار کودکان در روزهای اول زندگی وجود دارد که تنها وابسته به بلوغ و شرایط فیزیکی نوزاد نیست بلکه به وضع هوشیاری یا خواب آلودگی ،گرسنگی و سیری آنها مرتبط است. معاینه ی نوزاد باید شامل بحث و گفتگو با والدین نوزاد در مورد همه ی نگرانی هایی باشد که در مورد حرکات نوزادشان دارند .

حالت خواب و بیداری
معمولا چند روز اول تولد زندگی نوزاد شامل دوره های طولانی خواب همراه با دوره های کوتاه مدت بیداری است .

مدت بیداری به تدریج افزایش می یابد و شامل دوره های بی قراری ،گریه و ارامش هم می شود .

واکنش های نوزاد به وضع خواب یا بیداری او بستگی دارد .

معاینه نوزاد باید زمانی انجام بشود که نوزاد کاملا هوشیار و آرام است .چشمانش باز است ،منظم تنفس می کند و حرکت دست و پایش عادی است .

وضع بدن و حرکات کلی
همانطور که انتظار میرود هنگام تولد دست و پای نوزاد سفت است (سفتی و خشکی عضلات )و بالاتنه و گردن انعطاف پذیر است .

اگر به پشت خوابانده شود ،بازوها و پاها را کمی خم می کند و حرکت در دو طرف دن یکسان است .

اگر با کشیدن نوزاد ،اورا درحالت نشسته قرار بدهیم سرش را کمی حرکت می دهد اما قادر نیست کاملا کنترل کند .

با آویزان نگه داشتن نوزاد ،به شکم ،سر پائین سطح بدن قرار می گیرد و نوزاد دست و پاها را کمی خم می کند .

اگر نوزاد را روی شکم بخوابانیم (در حالت دمر )سرش را فورا به پهلو می چرخاند . باسن اش را با زانوهایی که زیر شکم جمع کرده و بیرون می دهد . بازوها با آرنج ها ی کاملا خمیده روی قفسه ی سینه قرار می گیرند .

واکنش های اولیه
این واکنش ها ، رشد نورو لوژیکی (عصب شناسی )و بیش از همه رشد پیش از تولد نوزاد را نشان می دهد . بعضی از واکنش ها ممکن است به توازن حرکتی نوزاد کمک کند امابر خی دیگر در معاینه کامل او ارزش کمی دارند . واکنش مورو از شناخته شده روتین واکنش های نوزادان است . به چند روش می توان آن را انجام داد .

روش معمول این است که معاینه کننده نوزاد را منی (۲٫۵ سانت )،ناگهان رها می کند در حالی که دست هایش دور سر نوزاد است . نوزاد با جمع کردن دست و باز کردن انگشت ها واکنش نشان می دهد .ظرف چند ثانیه ، نوزاد دست هایش را جمع می کند و در انتظار آغوش والدین است . این واکنش به سرعت از بین می رود و معمولا از ۶ ماهگی به بعد دیده نمی شود .

رفتارهای واکنشی مثل جستجو و مکیدن درنوزاد وجود دارد مگر انکه قبلا سیر شده باشد . کودکان همیشه عادت دارند که چیزهایی مثل شیر ، دست و یا پستانک را بمکند . از ۶ ماهگی به بعد رفتار جستجو کردن از بین می رود و حالت مکیدن هم ناخود اگاه از ۱۲ ماهگی کم می شود .

همچنین واکنش سرفه و خارج شدن گازهای معده هم در نوزاد دیده می شود که در تمام زندگی ادامه خواهد داشت .

اشیاء را محکم در کف دستش می گیرد اما این واکنش به سرعت از ۴ تا ۵ ماهگی به بعد کاهش می یابد .

اگر پای نوزاد ر ا در طول هفته های اول زندگی اش روی سطح سختی بگذاریم ، واکنش ایستادن و حرکت را می توانیم مشاهده کنیم.

شنوایی و بینایی
نوزاد در زمان تولد به نور و صدا حساس هستند اگر چه حساسیت بینایی شان را رد این زمان متفاوت است . هنگام تولد یا ظرف چند روز ،نوزادان چشمانشان را به سمت منبع بزرگ و پراکنده نور می چرخاند و در مقابل نور درخشان و ناگهانی می بندند . اشیاء یا چهره افراد باید در فاصله ۳۰ سانتی متری نور قرار بگیرند تا باعث جلب توجه او شوند . نوزاد معمولا با چشمانش به آهستگی چهره ها را دنبال می کند .

واکنش وحشت در نوزادان نسبت به صداهای بلند و ناگهانی دیده میشود . نوزاد ممکن است چمانش را به طرف منبع صداهای نزدیک و مدام مثل آخ -اخ یا صدای زنگ بچرخاند . با شنیدن صداهای پی در پی یک لحظه سکوت می کند .

تعمل اجتماعی و ایجاد دلبستگی
ظرف چند روز اول تولد ، نوزادان با مراقبان شان با پشم ، حرکات صورت تقلیدی یا طبیعی وضع هوشیاری و خواب ارتباط برقرار می کنند .

الگوی تعامل و نشانه های ظریف فردی که نوزادان از زمان تولد به بعد از خودشان نشان می دهند ، پیوندهای عاطفی بین نوزادان . مراقبان شان را تقویت می کند .