نقش پدر در دوران بارداری (۱)

گروه ترجمه نی‌نی‌بان: بخشی از بارداری مشارکت و همکاری بین والدین برای فرزندشان است. دقیقا همین زمان است که یک پدر میتواند از لحاظ روحی، جسمی و مالی بیشترین حمایت لازم را به شریک زندگی خود نشان دهد تا ارتباط نزدیک تر و پایدارتر او نسبت به همسرش، هر دو انها را برای شروع شرایط جدید اماده سازد!

اولین حس پدری
دانستن اینکه به زودی پدر خواهید شد به طور حتم تلفیقی از احساسات مختلف است.در کنار حس لذت و غروری که خواهید داشت، حس عدم اطمینانی در ارتباط با این وجود کوچک که بخشی از شما نیز هست و به زودی پا به این دنیا خواهد گذاشت تا بخشی از خانواده شما باشد نیز، شما را فرا خواهد گرفت.
همه این احساسات نشات گرفته از اتفاقات گذشته و حال که شما را احاطه کرده است خواهد بود. اگر شما یک ارتباط گرم و صمیمی با شریک زندگی خود دارید، یا تجربه خوبی از نوع رابطه تان با بچه ها دارید، یا بارداری همسرتان از روی برنامه و خواسته قلبی هر دوتان بوده است، یا خودتان کودکی شادی داشته اید، و یا روش زندگی شما و میزان درامد تان مناسب برای داشتن فرزند است، شما اطمینان بیشتر و مثبت تری در ارتباط با داشتن فرزند خواهید داشت. اما اگر هر کدام از این شرایط فراهم نباشد، کاملا طبیعی است که شما از اتفاق پیش رو بیم خواهید داشت.
قطعا پدر شدن یکی از مهمترین اتفاقات زندگی شماست، اما در نظر داشته باشید شرایط زندگی شما هر چه که هست، با به دنیا امدن فرزندتان تغییر خواهد کرد، و زندگی روال سابق خود را نخواهد داشت. پس متعجب نشوید اگر گاهی دچار حس تناقض شادی یا عدم اطمینان از حس پدری خود میشوید.

مواجه با خبر غیر قابل پیشبینی و نگرانی ها
همانطور که گفته شد اولین تجربه از حس پدری همراه با اضطراب و نگرانی نیز خواهد بود. پس بهترین قدم برای مواجه با آن شناسایی عوامل آن است، تا چشم پوشی کردن از آن.
از انجایی که غلیان احساسات شما وهمسرتان در دوران بارداری همیشه در حالت اماده باش است، و ممکن است که نوع احساسات شما به هم و به حتی به کودکان تغییر کند، پس بهتر است که صادقانه در اینباره با هم صحبت کنید تا با کمک هم، بر این حس ناپایداری گاه و بیگاه غلبه کنید. توجه کنید که احتمالا به سر بردن در شرایط خاصی از زندگی، اگر همراه با خبر بارداری ناخواسته همسرتان باشد، شما را شکه خواهد کرد، و شاید خرسندی شما را در پی نداشته باشد. اما در چنین لحظاتی به خود زمان دهید. شک نداشته باشید که شما توانایی برقراری بهترین ارتباطات با فرزند خود را خواهید داشت، که شروع آن درست از همان زمان بارداری خواهد بود.

حس کنار گذاشتگی
در دوران بارداری برخی از پدرها گاهی احساس عدم توجه از طرف همسرانشان میکنند و حتی ممکن است حس حسادت نیز وجود آنها را فرا گیرد. شاید شما احساس کنید خانواده، دوستان و یا حتی پزشک معالج همسرتان، بیش از انچه که شما به عنوان حامی برای همسرتان هستید، نقش ایفا میکنند. اما شرایط خاص همسرتان را در نظر بگیرید و بدانید که او نیز به خاطر تغییرات هورمونی و وجودی که در درون او در حال شکلگیری است، ممکن است ثبات احساسی یکنواختی نداشته باشد. پس انتظارات بیش از حد از او نداشته باشید.
شما همیشه در اینگونه مواقع میتوانید با مطالعه کتاب و هم صحبتی با دوستان نزدیک خود، پزشک متخصص و یا حتی حضور یافتن و کسب تجربه در اجتماعات پدرانی که شرایطی مشابه شما داشته اند، راهکارهایی مناسب یافته و بر احساسات و نگرانیهای متناقضی که دارید تا حدی غلبه کنید. نتیجتا با مجموعه فرصتهایی که در دوران بارداری فراهم خواهد امد، شما میتوانید نقش کاملا تاثیر گذاری در روح و روان همسرتان، خودتان و نتیجتا فرزندی که حاصل هر دوی شماست داشته باشید.

پنج روش مشارکت پدر در بارداری
• همسرتان را در جلسات معاینه ماهانه همراهی کنید. این امر باعث افزایش سطح اگاهی شما از وضعیت روحی و جسمانی همسر و کودکان میشود.
• عکسهای سونوگرافی همسرتان را ببینید، تا حس واقعی تر و نزدیکتری از وجود فرزندتان داشته باشید.
• به صدای قلب فرزندتان با چسبانیدن گوش به شکم همسرتان از هفته سی به بعد، گوش فرادهید.
• حرکات کودک خود را از ماه پنجم بارداری حس کنید.شاید شما حتی قادر باشید دستها و پاهای کوچک او را زیر دست خود شناسایی کنید.
• با کودک خود حرف بزنید و برای او کتاب یا حتی آواز بخوانید. او صدای شما را از هفته شانزدهم میشنود و با شما انس خواهد گرفت.

رابطه خود را از نوع بسازید
مطلع شدن از چگونگی تغییرات بدن همسرتان، به شما در شناخت و درک احساسات او در این زمان بخصوص، کمک بیشتری خواهد کرد. همواره به خود یاداور شوید تا زمانی که همسرتان فرزند شما را در درون خود حمل و پرورش میدهد، شما نیز نقش کاملا مهمی در وضعیت روحی او ایجاد خواهید کرد. که بخشی از آن هماهنگ کردن خود با شرایط و نیازهای همسر باردارتان است.
داشتن حس امنیت روحی در دوران بارداری، از نکات ضروری است که نشات گرفته از نحوه برخورد و طریقه صحبت کردن شما با همسرتان خواهد بود. اگر شما با او احساس صمیمیت نکرده و یا از احساستان با او نگویید، همسرتان ممکن است احساس کند در این مسیر تنهاست. اما اگر برعکس توجه بیشتری به او نشان دهید و با مثبت اندیشی او را تشویق کنید، که از امیدها وحتی ترس هایش با شما سخن گوید، احساس اطمینان بیشتری به او خواهیدداد که شما نیز در هر شرایطی با او خواهید بود و او در این مسیر تنها نیست.

ادامه دارد...