فقر آهن در زنان، علت

به طور متوسط کم خونی در مردان هموگولوبین کم‌تر از ۱۴ و برای زنان کم‌تر ۱۲ است.
وی افزود: فقر آهن بسیار شایع است اما افرادی که دچار آنمی (کم خونی) باشند درصد کمی از مردم هستند و به طور متوسط ۲۰ تا ۳۰ درصد زنان در سنین باروری دچار کم خونی هستند در حالی که بالای ۶۰ درصد زنان به خصوص در زمان باروری دچار فقر آهن هستند.
این فوق تخصص خون و انکولوژی گفت: در زنان به خصوص در سنین باروری یعنی از حدود سنی ۱۷ سالگی که عادت ماهیانه آنها شروع می‌شود تا زمان یائسگی به دلیل خونریزی‌های ماهیانه و یا بارداری، درصد بالایی از زنان در کل دنیا دچار فقر آهن هستند و این به آن معنا است که ذخیره آهن بدن آن‌ها کم است.
مکاریان اظهار کرد: این عدد بین کشورها و مناطق مختلف فرق می‌کند و در آزمایشی که در حدود ۱۵ سال گذشته انجام شده است، نشان داده که حدود ۶۰ درصد دختران در سنین دبیرستان که هنوز بارداری نیز نداشته‌اند، فقر آهن دارند که این عدد بالایی است اما تاکنون رشد زیادی نکرده است.
وی افزود: کسانی که می‌خواهند خون اهداء کنند باید قبل از آن حتما آزمایش خون بدهند زیرا اگر کم خون هستند این کار نباید انجام شود و پس از حدود ۲ ماه مصرف قرص آهن کم خونی آن‌ها اصلاح شده و می‌توانند به عنوان دهنده خون باشند.
این متخصص بیماری‌های داخلی گفت: قرص‌های آهنی که در مدارس داده می‌شود در مدت زمانی که بچه‌ها مدرسه می‌روند بسیار موثر است و در برخی کشورها با اضافه کردن آهن به آرد گندم خود، ذخیره آهن را اضافه کرده‌اند.
مکاریان تصریح کرد: معمولا به دلیل اینکه ذخایر آهن نوزادان به صورت فیزیولوژیک و طبیعی مقداری کم است، به خصوص در یک تا دو سال اول به آهن قطره نیاز دارند و تقریبا تمامی متخصصان اطفال این کار را می‌کنند و استفاده آن لازم است اما اگر کودکی نتواند فراورده خوراکی آن را تحمل کند می‌توانند با مشورت متخصص اطفال از راه‌های مختلف آن را جبران کرد.
وی افزود: کم خونی علائم فراوانی دارد اما علائم آن اختصاصی نیست و معمولا در افرادی نمایان است که کم خونی شدیدی داشته باشند زیرا تمامی ارگان‌های بدن به خون نیاز دارند. اضطراب، بی خوابی، ریزش مو، وز وز گوش، احساس تاری دید، خشکی زبان، تپش قلب، کوتاهی نفس در زمان فعالیت، احساس سوءهاضمه برخی از علائم کم خونی است.
وی تصریح کرد: نان‌های سبوس دار و نان‌هایی که فراوری خوبی دارند و به اصطلاح می گویند خوب ور آمده است و همچنین فراورده‌های لبنی جذب آهن را کم می‌کند در حالی که میوه‌ها جذب آهن را افزایش می‌دهند.
این فوق تخصص خون و انکولوژی گفت: کسی که فقر آهن پیدا می‌کند باید شش الی ۹ ماه قرص آهن مصرف کند تا ذخیره آهن او پر شود و زمان مصرف آن بسیار مهم است که در این مدت زمان کامل مصرف شود و به کسانی که می‌خواهند قرص آهن مصرف کنند توصیه می‌شود که قرص را یک یا دوساعت قبل و یا بعد از غذا و به همراه آبمیوه مصرف کنند.
مکاریان افزود: البته در این روش ممکن است مشکلات گوارشی به وجود آید و تحمل قرص و فراورده‌های آهن را نداشته باشند و اگر کسی نتواند فراورده آهن را با شکم خالی بخورد، توصیه می‌شود آن را با غذا میل کنند که دراین صورت مدت زمان مصرف قرص را افزایش داده و حدود ۹ تا ۱۲ ماه باید آن را مصرف کند تا اختلال جذبی جبران شود.