مهارت دوست یابی در کودکان، چگونه یادش بدهیم؟

آریل دنبرگ تنها ۱۸ ماه دارد. اما با این سن کم دو دوست مهربان برای خود پیدا کرده است. او در طول روز چندین مرتبه به عکس های دوستانش خیره می شود و دائماً در مورد آن ها صحبت می کند. شما نیز می توانید با خواندن این مقاله به کودک نوپای خود کمک کنید تا دوستانی صمیمی برای خود پیدا کند.

اگر کودک شما از اجتماع دوری می کند و اصولاً فردی اجتماعی به نظر نمی رسد ، نگران نباشید. دوستی و رفاقت کردن برای آن ها کاملاً جا افتاده است. در حقیقت بچه هایی که به سن ۸ ماهگی رسیده اند می توانند با بچه های دیگر ارتباط برقرار کنند و به جمع آن ها بپیوندند و باهم دوست شوند. اگر شما کودک خود را به طرف گروهی از کودکان روانه کنید یا او را با کودکی دیگر آشنا کنید ، خواهید دید که آن ها پس از مدت کوتاهی به طور طبیعی به سمت یکدیگر جذب می شوند و به یکدیگر گرایش پیدا می کنند.

پایه و اساس دوستیابی برخی از مسائل مانند گوش دادن ، پاسخ دادن و صحبت کردن هستند که در این سن هنوز به بلوغ و تکامل نرسیده اند. سلامت دات لایف برای شما در این مقاله چند مورد از کارهایی را که به فرزند شما کمک می کند تا توانایی های خود را برای دوستیابی بالا ببرد و رابطۀ خود را با دوستانش مستحکم کند ، آورده است.

به اشتراک گذاشتن اسباب بازی ها برای بازی در کنار هم

زمانی که کودک نوپای شما با کودکی دیگر مشغول بازی کردن است ممکن است اینگونه نشان دهد که هنوز در دنیای کوچک خود زندگی می کند بدون اینکه به همبازی خود توجهی داشته باشد. اما باید بدانید که کودکان به تمامی رفتارها و حرکات همبازی خود توجه می کنند و سعی می کنند تا این رفتارها را تکرار کنند. بازی های گروهی و دسته جمعی بهترین راهی است که کودکان با استفاده از آن می توانند از یکدیگر چیزهای مختلفی را یاد بگیرند. اما بعضی اوقات اینگونه بازی های دسته جمعی می توانند عاملی برای دعوا و نزاع بین کودکان باشند. برای مثال ممکن است داشتن تنها یک عروسک یا اسباب بازی عاملی برای نزاع در بازی های دسته جمعی شود. اما داشتن چند عروسک و یا تعدد در تعداد اسباب بازی ها می تواند از شکل گیری دعوا بین کودکان جلوگیری کند. هم چنین شما می توانید با خریداری آجرهای پلاستیکی خانه سازی ، حیوانات باغ وحش و جورچین تنوع زیادی به بازی کودکتان و هم بازی هایش بدهید.

زمان را کنترل کنید

زمانی که نوزاد شما تبدیل به کودکی نوپا می شود ، زمان سنجی اهمیت زیادی پیدا می کند. بازی کردن تا دیروقت و زمانی که کودک شما شروع به بدخلقی کند ایجاد مشکل خواهد کرد. بنابراین بهترین زمانبندی برای بازی کردن برای کودکان کم تر از ۲ سال ۳۰ دقیقه تا یک ساعت می باشد. این مقدار زمان برای شروع کافی است. زمانی که کودک خود را در حین بازی کردن شاد و هیجان زده ملاحظه کردید ، می توانید زمان بیشتری را برای بازی کردن به آن ها بدهید. از طرف دیگر اگر او را در حین بازی کردن بی حوصله و بدخلق انگاشتید ، می توانید قبل از تمام شدن زمان در نظر گرفته شده ، او را از بازی کردن منصرف کنید. در هر صورت سعی کنید تا هرگز جلوی بازی کردن فرزند خود را حتی برای یک روز نگیرید. اگر در هنگام بازی کردن او را نسبت به خود بی اعتنا می بینید باز هم سعی کنید تا در کنارش بمانید. در این صورت او با اطمینان خاطر به بازی کردن خود ادامه خواهد داد.