عفونت قارچی واژن، علت و درمان چیست؟

عفونت واژن یا واژینیت، بیماری است که تمام بانوان در طول زندگی دست کم چند بار با آن دست و پنجه نرم می‌کنند. این عفونت در سنین باروری یعنی از سن بلوغ تا یائسگی شایع ‌تر است. دو نوع میکروب (تدافعی و بیماری زا) در واژن بانوان وجود دارد. میکروب‌های تدافعی از دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌ های بیماری ‌زا دفاع می‌ کنند. میکروب‌های بیماری ‌زا‌ بالافاصله پس از تضعیف یا نابود شدن میکروب های تدافعی شروع به فعالیت کرده و عفونت نمایان می شود.

عفونت قارچی واژن چیست؟
علت بروز عفونت قارچی واژن نوعی قارچ است. بیش از ۹۰ درصد از عفونت های قارچی واژن توسط گونه ای قارچ که کاندیدا آلبیکنس نامیده می شود بروز می کند. این قارچ می تواند بدون علائم و نشانه های خاص در واژن مادران سالم نمایان شود. در حقیقت، این قارچ در ۲۰ تا ۵۰ درصد واژن زنان وجود دارد. از میان رفتن تعادل مخمر و باکتری باعث بروز عفونت در واژن خواهد شد.

علائم و نشانه های بروز عفونت قارچی واژن چیست؟
علائم و نشانه های عفونت قارچی واژن عبارتند از :
- ترشحات واژنی که معمولا سفید و خاکستری رنگ، بی بو و غلیظ هستند.
- خارش شدید واژن
- دردناک شدن رابطه جنسی
- سوزش ادرار
- متورم، دردناک و قرمز شدن واژن

علت بروز عفونت قارچی واژن چیست؟
عفونت قارچی واژن زمانی بروز می کند که قارچ وارد واژن شده یا تعادل میان قارچ و باکتری ها از میان برود. به عنوان مثال، وقتی باکتری های طبیعی و محافط توسط آنتی بیوتیک ها یا داروهای ضد فشار خون از بین می روند، مخمر می تواند با حمله به بافت های واژن آن را عفونی کند. عفونت واژن می تواند در زنانی که داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن مصرف می کنند یا شیمی درمانی می شوند نیز بروز کند. سایر عواملی که احتمال بروز عفونت قارچی واژن را افزایش می دهند عبارتند از:
- دیابت
- بارداری
- داروهای خوراکی ضد بارداری
- استفاده کردن از اسپری های خوشبو کننده واژن
بانوان سرطانی و دیابتی که شیمی درمانی شده و داروهای مختلف مثل استروئید مصرف می کنند بیش از دیگران در معرض ابتلا به این نوع عفونت قرار دارند. خطر بروز عفونت قارچی واژن در بانوان باردار و افرادی که داروهای ضد بارداری خوراکی مصرف می کنند نیز بسیار زیاد است. مصرف آنتی بیوتیک ها نیز تعادل میان قارچ و باکتری های واژن را به هم ریخته و احتمال بروز عفونت را به شدت افزایش می دهد. پوشیدن لباس زیر پنبه ای که میزان رطوبت واژن را کم می کند احتمال بروز عفونت را کاهش می دهد.

روش های پیشگیری از بروز عفونت قارچی واژن
به دلیل این که این نوع عفونت در مادران سالم نیز بروز می کند، پیشگیری کردن از آن تقریبا غیر ممکن است. با این وجود، با اجرای توصیه های زیر می توان احتمال بروز این نوع عفونت را کاهش داد:
- به تن کردن لباس زیر پنبه ای با هدف کنترل رطوبت واژن
- عدم استفاده از خوشبو کننده های شیمیایی واژن
- عدم استفاده از نوار بهداشتی و تامپون معطر و حاوی مواد شیمیایی خوشبو کننده
- حمام کردن
- عدم استفاده از دوش واژینال
- مصرف مواد غذایی حاوی پروبیوتیک

عفونت قارچی واژن چگونه درمان می شود؟
برای درمان این نوع عفونت باید به پزشک متخصص زنان و زایمان یا ماما مراجعه کرد. در صورت بروز علائم و نشانه های مختلف مانند ترشحات سفید و خاکستری رنگ، خارش، سوزش، قرمز شدن، درد و ... پزشک پیش از انتخاب نوع درمان و تجویز دارو باید از وجود عفونت قارچی واژن مطمئن شود. پزشک متخصص زنان و زایمان برای تشخیص دقیق تر، نمونه ای از ترشح واژن را به آزمایشگاه می فرستد تا از وجود قارچ اطمینان حاصل کند.
عفونت قارچی تنها با مصرف داروهای ضد قارچ درمان می شود. ترکیب دارو درمانی و درمان های هومیوپاتی برای کنترل و درمان عفونت قارچی واژن موثر هستند. داروهایی که برای خرید نیازی به نسخه پزشک ندارند، برای درمان هومئوپاتی این نوع عفونت ایده آل هستند.
درمان موضعی آنتی بیوتیک (پماد، شیاف و قرص) بدون نسخه تجویز می شود. زمان استفاده از داروها معمولاً یک تا سه روزه است و در ۹۰ درصد موارد عفونت را درمان می کنند. برخی از داروهای موضعی عبارتند از:
- کلوتریمازول
- میکونازول
داروهای خوراکی که به صورت قرص یا کپسول در دسترس قرار دارند توسط پزشک تجویز می شوند. فلوکونازول دارویی است که اکثر قریب به اتفاق پزشکان آن را برای درمان این نوع عفونت تجویز می کنند. مصرف این نوع دارو عوارض جانبی زیر را به همراه دارد:
- سردرد
- درد غیر طبیعی
- حالت تهوع

روش درمان عفونت قارچی واژن در بارداری
عفونت قارچی واژن در بارداری متداول است. مادران باردار بالافاصله پس از مشاهده علائم و نشانه های عفونت باید به پزشک مراجعه کنند تا داروهای مناسب (پماد و شیاف) دریافت کنند.