مشکلات چشمی کودکان، انواع آن چیست؟

دشواری های شایع چشمی کودکان باید در همان ابتدا تشخصی داده شده تا مورد درمان قرار گیرد وگرنه عاقبت کار مفید نخواهد بود. اغلب مریضی های چشمی در کودکان علائم شایعی دارند و والدین هم با مشاهده انها طفل را به دکتر ارجاع میدهند، ولی مریضی های چشمی دیگری هم وجود دارند که بدون نشانه میباشند و اگر تشخیص داده نشوند، زمان طلائی درمان از دست خواهدرفت.

تنبلی چشم
شیوع «آمبلیوپی» یا «تنبلی چشم»، ۴-۳ درصد هست. علت تنبلی چشم کودکان، اضطراب در سیر تکاملی مغز هست. در این اضطراب ساختمان چشم طفل تندرست، ولی دید او کم هست.سیر تکاملی چشم طفل تا ۹ سالگی هست. اگر تا گذشته از ۹ سالگی طفل، به هر علتی عکس شفافی از اطراف نداشته باشد،
سیر تکاملی چشم دچار دشوار شده و اصلاح آن غیرممکن می‌شود. هرچه طفل سن کمتری داشته با شد، احتمال تنبلی چشم اکثر و درمان آن راحت تر و سریع تر هست.تنبلی چشم ممکن هست ارثی باشد. کودکانی که والدین آن ها دچار تنبلی چشم اند، 6-4 برابر اکثر دچار تنبلی چشم می‌شوند.
تنبلی چشم کودکان ۳ علت زیاد دارد: استرابیسم، مانع بر سر راه مشاهده مانند افتادگی پلک، عیوب انکساری چشم «نزدیک بینی، دوربینی و آستیگماتیسم» عکس تار باعث می‌شود راه های بینایی مسیر تکاملی خود را پیدا نکنند. کودکان از همان بدو تولد ممکن هست در اثر ابتلا به آب مروارید یا افتادگی پلک مادرزادی چار تنبلی چشم شوند. ضربه به پلک که منجر به افتادگی پلک میشود هم میتواند تنبلی چشم ایجاد کند.
تنبلی چشم نشانه ندارد: تشخیص استرابیسم راحت هست، ولی تنبلی چشم ناشی از عیوب انکساری، به ویژه در کودکان کمتر از 4 سال که مشارکت ندارند، تشخیص را کمی دشوارتر میکند و باید از دستگاه برای مقایسه ناسازگاری بینایی دو چشم طفل بهره گیری کرد، ولی بعد از 4 سالگی میتوان با بهره گیری از چارت های بینایی عدد چشم طفل را تعیین کرد.
درمان بینایی چشم: درمان تنبلی چشم، بستن چشم تندرست طفل هست، به این علت که طفل چشمی که دچار تنبلی هست را اکثر فعال کند. زمانی که عیب انکساری وجود دارد، عینک هم تجویز می‌شود. چون بستن چشم به تنهایی مشکلی را حل نمی‌کند.
درمان طفل تا 9 سالگی باید ادامه یابد. گاهی طفل در 4 سالگی دچار تنبلی چشم میشود و با تمهیدات درمانی تا 6 سالگی بهبود مییابد، اما درمان بستن چشم برحسب شدت آن تعیین میشود. معمولاً ابتدای تشخیص تنبلی چشم، ممکن هست دکتر پیشنهاد کند چشم تندرست طفل 6 ساعت در روز بسته بماند، ولی بعد از بهبود زمان بستن چشم کاهش می‌یابد.
همین طور لازم هست درمان نگهدارنده ادامه یابد. این درمان هم براساس تشخیص دکتر هست. گاهی لازم هست ۱ ساعت یا اکثر در روز چشم طفل بسته بماند، به ویژه در کودکانی که ناسازگاری نمره چشم چندان هست، درمان نگهدارنده ضروری خواهدبود. این درمان باید تا ۹ سالگی ادامه یابد.
تحقیقات نشان داده حداکثر زمانی که چشم باید بسته بماند، 6 ساعت هست و بیش از آن تاثیری در بهبود ندارد. شمار کمی از کودکان دچار تنبلی چشم حتی بعد از بستن مرتب چشم و بهره گیری از عینک بهبود نمییابند. بعضی از کودکان هم مشارکت ندارند و روند درمان را با دشوار روبرو می‌کنند.
گاهی هم بهبود کامل نیست مثلاً وقتی یک چشم ۱۰/۱۰ و چشم دیگر ۱۰/۲ هست، ممکن هست با اقدامات درمانی فقط بتوان عدد چشم طفل را تا ۹ سالگی به ۱۰/۶ رساند، لازم به ذکر هست عیوب انکساری که از کودکی شروع می‌شوند، ممکن هست تا سنین ۲۵-۲۰ سالگی کاهش یا افزایش یابند.
از طرفی، بعد از 9 سالگی احتمال تنبلی چشم وجود ندارد. همین طور عینک زدن یا نزدن تاثیری در افزایش یا کاهش عدد عینک ندارد و عینک صرفا برای مفید مشاهده هست. کودکی که مفید نمی‌بیند، در مشاهده تخته سیاه و… دچار دشوار می‌شود و احتمال افت تحصیلی در او وجود دارد.
نکته: چشم می‌تواند در ازای هر یک سال سن طفل یک هفته بسته بماند و عارضه ایجاد نکند. طفل ۱ ساله ۱ هفته؛ ۲ ساله؛ ۲ هفته؛ ۳ ساله؛ ۳ هفته و… . پس اگر طفل به هر علتی نمیتواند با یک چشم ببیند، والدین باید سریع تر طفل را ارجاع دهند.
غربالگری تشخیص را راحت کرده هست: تنبلی چشم ناشی از عیوب انکساری مشکلی هست که والدین متوجه آن نمی‌شوند، ولی امروزه در مراکز بهداشتی معاینات دوره ای چشم یا غربالگری انجام می‌شود و از طریق معاینه میتوان به وجود تنبلی چشم در طفل پی برد.
غربالگری روش بسیار خوبی برای مقایسه بینایی کودکان هست. نخستین معاینه در همان بدو تولد توسط متخصص کودکان انجام میگیرد. معاینه دیگر در ۴ تا ۶ سالگی طفل خواهدبود. گرچه بهتر هست این معاینه در ۴ سالگی انجام شود. والدین نیز باید توجه کنند اگر طفل دچار هر گونه دشوار چشمی هست یا احتمال میدهند ممکن هست دشوار چشمی برای او پیش آید، حتماً زودتر به متخصص چشم مراجعه کنند.
تقریباً همۀ کودکان دارای فرم های معاینه میباشند که از جانب مراکز بهداشت داده می‌شود. نخستین معاینه چشم طفل در 4 سالگی و نوبت های بعدی معاینه در 5 و 6 سالگی هست

انسداد مجرای اشکی
بعد از فرآوری اشک، مایع اشکی از دو منفذ نزدیک بینی در پلک بالا و پایین وارد کیسه اشکی و از آنجا وارد بینی سپس گلو می‌شود و از گلو هم بلعیده خواهدشد. ساخت اشک دائمی هست و تخلیه آن هم در نهایت به صورت بلع هست. اگر مجرای اشک بسته شود، اشک وارد گلو نمی‌شود و از کنار چشم سرازیر خواهدشد.
انسداد باعث میشود اشک گردهمایی یافته در کیسه عفونت کند و آبریزش چشم با ترشح توأم شود. چشم چنین کودکانی نیمه بسته و دارای ترشح هست و اغلب مادران هم کوشش می‌کنند ترشحات را تمیز کنند.
بیش از ۹۰ درصد انسدادها تا ۱ سالگی بهبود می‌یابند. به علت این که درمان قطعی به روش جراحی و مستلزم بیهوشی عمومی هست و بیهوشی در کودکان کمتر از ۱ سال عوارض بیشتری دارد، پزشکان در این مواقع تا ۱ سالگی صبر می‌کنند و در صورتی که بهبود حاصل نشد
با جراحی انسداد را از بین می‌برند. در این مریضی غشای نازکی مسیر را مسدود کرده هست. جراح غشا را با میل های ظریفی از بین می‌برد و مسیر باز میشود. گرچه گاهی نمیتوان مجرا را باز کرد و باید لوله ای در مجرای اشک طفل تعبیه شود. این لوله ها را بعد از چند ماه در می آورند.
زمانی که عفونت مجرای اشکی در کودکان شدید هست، در اثر گردهمایی چندان چرک در غده اشکی تورم ایجاد می و به آبسه تبدیل می‌شود. این مورد اورژانس هست و فقط در این مواقع باید طفل را گذشته از ۱ سالگی تحت عمل جراحی قرار دارد. برای پیشگیری از گردهمایی اشک در غده اشکی
می‌توان محل تلاقی پلک بالا و پایین به سمت بینی را با ملایمت فشار داد. «اینکار ممکن هست باعث تسهیل خروج اشک به سمت بینی و در نتیجه باز شدن مجرای اشکی شود.» با این اقدام ترشحات تخلیه میشود که برای کاهش انها میتوان از آنتی بیوتیک هم بهره گیری کرد. هم‌چنین اینکار کمک میکند مریضی تا 1 سالگی تقریباً بازرسی شود.

گلوکوم مادرزادی
گلوکوم مریضی کمیاب، ولی بسیار مهمی هست. گلوکوم مادرزادی یا آب سیاه بیش از ۸۰ درصد مواقع در سال اول بعد از تولد تشخیص داده میشود. آب سیاه ۳ نشانه مهم دارد؛ اشک ریزش، انقباض های پلکی، ترس از نور «طفل در مقابل نور عکس العمل نشان میدهد»
هنگامی که دکتر فشار چشم را اندازه میگیرد، فشار چشم بالاست. ممکن هست قرنیه چشم شفاف یا کدر باشد.کودکانی که گذشته از 3 سالگی به مریضی آب سیاه مبتلا می‌شوند، ممکن هست دچار بزرگی چشم هم باشند. درمان این مریضی جراحی هست.