بیش فعالی یا شیطنت، برداشت والدین چیست؟
امروزه آستانه تحمل کاهش یافته است و متاسفانه والدین با مشاهده چند شیطنت به کودک برچسب بیشفعالی میزنند.
ایسنا: یک روانشناس کودک گفت: امروزه آستانه تحمل کاهش یافته است و متاسفانه والدین با مشاهده چند شیطنت به کودک برچسب بیشفعالی میزنند.
علی راکی با اشاره به اینکه والدین با مشاهده اولین علامت از شیطنت کودک به او بر چسب بیشفعالی میزنند، اظهار کرد: بیشتر علت بروز رفتارهایی که به نظر والدین ناشی از بیشفعالی کودک است ریشه در کمبود محبت والدین و رفع نیازهای کودک دارد.
وی با بیان اینکه والدین به اشتباه دادزدن، بازیهای شیطنت گونه مانند بالا رفتن از مبلها را از علائم بیشفعالی میدانند، افزود: حتی در موارد که والدین کودک، نسبت به این فعالیتها بیتوجه باشند، این اطرافیان هستند که به صورت پی در پی به والدین گوشزد میکنند که کودک شما بیش فعال است.
این روان شناس کودک با بیان اینکه در اکثر موارد خانوادهها در مواجه شدن با این شرایط تسلیم خواستههای دیگران میشوند و اقدام به درمان کودک میکنند، ادامه داد: در اکثر موارد روان پزشکان برای این کودکان دارو تجویز میکنند، در حالی که باید علت اصلی برخی فعالیتهای کودک را در بی توجهی والدین به رفع نیازهای او دنبال کرد.
سه مشخصه بیشفعالی چیست؟
راکی با اشاره به اینکه خانوادهها در تشخیص درست و فرق میان بازیهای شیطنت گونه و بیشفعالی کودکان باید از سه علامت بیشفعالی آگاه شوند، ادامه داد: نخستین علامت برای تشخیص بیشفعالی، فعالیت بیش از اندازه کودک است، برای مثال کودک بیش از دو سوم زمانی را که بیدار است بدون استراحت در حال انجام فعالیتهای غیر طبیعی است.
وی ادامه داد: تکانشگری کودک دومین نشانه بیشفعالی کودک است، به این معنا که کودک رفتارهایی را بدون فکر انجام میدهد، برای نمونه در هنگام عبور از خیابان دست والدین را رها کرده و به وسط خیابان میدود یا چاقو و وسایل خطرناک را پرتاب میکند.
این روانشناس کودک افزود: بی توجهی سومین نشانه بیشفعالی کودکان است، کودک بیش فعال نسبت به محیط پیرامون بیتوجه است برای مثال نمیتوانند یک جا بشینند و به صحبتهای دیگران توجه کنند.
راکی تصریح کرد: معمولا زمانی که با کودک بیش فعال صحبت میکنیم، حواس خود را به چیز دیگری معطوف کرده و توجهی به حرف ما ندارد.
کاهش آستانه تحمل والدین یا بیشفعالی کودک؟
وی تاکید کرد: زمانی میتوان علائم ذکر شده را نشانه بیشفعالی دانست که والدین وظایف خود مانند برقراری ارتباط، بازی، گفتوگو و کمک به کودک در انجام فعالیتهای روزانه در قبال کودک به خوبی انجام داده باشند.
این روانشناس کودک با اشاره به اینکه آستانه تحمل والدین کاهش یافته است، خاطرنشان کرد: متاسفانه والدین با مشاهده چند شیطنت به کودک بر چسب بیشفعالی میزنند؛ در حالی که به غیر از تامین مخارج فرزند مسؤلیتهای دیگری مانند بر قراری ارتباط، بازی و وقت گذاشتن برای کودک نیز بر عهده دارند.
راکی با بیان اینکه والدین نباید کودکان خود را با سایر کودکان مقایسه کنند، تصریح کرد: ممکن است والدین رفتار کودک دیگری را بر فرزند خود ترجیح دهند و درحالی که باید کودک خود را منحصر به فرد ببینند.
وی با اشاره به آسیبهایی که در اثر مصرف دارو و یا برچسبهای به اشتباه بیش فعال به کودک زده میشود اشاره کرد و گفت: اغلب این آسیبها در دوران بزرگ سالی متوجه کودک میشوند، در نتیجه والدین نباید بدون شناخت و تنها برای رفع مسؤلیت و آسایش به کودک خود بر چسب بیشفعالی بزنند.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼