انواع داروهای ضد حساسیت | موارد مصرف، نحوه مصرف و عوارض آن

انواع داروهای ضد حساسیت طیف گسترده‌ای از جمله آنتی‌ هیستامین‌‌ها، کورتیکواستروئیدها، تثبیت کننده‌های ماستوسیت‌، ایمونوتراپی بیولوژیکی، ضد احتقان‌ها، مهارکننده‌های لوکوترین و داروی اورژانسی آلرژی را شامل می‌‌شوند. به خواندن ادامه دهید تا تمام این داروهای ضد حساسیت را به دقت بشناسید.

در این مقاله می‌خوانید:

• انواع داروهای ضد حساسیت
• آنتی‌ هیستامین ‌ها
• کورتیکواستروئیدها
• تثبیت کننده های ماستوسیت‌
• ایمونوتراپی بیولوژیکی
• ضد احتقان ها
• مهارکننده های لوکوترین
• داروی اورژانسی آلرژی

انواع داروهای ضد حساسیت

داروهای آلرژی به صورت قرص، مایع، ماده قابل استنشاق، اسپری بینی، قطره چشم، کرم‌های پوستی و تزریقی در دسترس هستند، اما این‌که کدام نوع دارو را باید استفاده کنید، چیزی است که فقط پزشک شما می‌تواند آن را تشخیص دهد.

بیشتر بخوانید: انواع روش های درمان سینوزیت

آنتی ‌هیستامین ‌ها

هیستامین یک ماده شیمیایی است که توسط سیستم ایمنی بدن ترشح می‌شود و علائم یک واکنش آلرژیک را ایجاد می‌کند. اسپری‌های بینی آنتی هیستامین مانند آزلاستین، عطسه، خارش یا آبریزش بینی و احتقان سینوسی را تسکین می‌دهند، اما ممکن است عوارضی مانند طعم تلخی و احساس خواب آلودگی شدید به همراه داشته باشند.
قطره‌های چشمی آنتی هیستامین مانند کتوتیفن نیز در تکسین خارش، قرمزی و تورم چشم کمک کننده هستند، اما عوارض جانبی آن‌ها سردرد و خشکی چشم را شامل می‌شود.
انواع داروهای ضد حساسیت شامل آنتی هیستامین‌های خوراکی نیز هستند که می‌توانند بسیاری از علائم آلرژی (آبریزش بینی، خارش یا آبریزش چشم، کهیر و تورم) را کاهش دهند. بعضی از این قرص‌ها مانند دیفن هیدرامین و کلرفنیرامین باعث خواب آلودگی می‌شوند.

بیشتر بخوانید: داروی ضد حساسیت مجاز در بارداری، کدام ها هستند؟

کورتیکواستروئیدها

کورتیکواستروئیدها التهاب ناشی از آلرژی را سرکوب می‌کنند. اسپری‌های کورتیکواستروئیدی که اسپری‌های گلوکوکورتیکوئیدی نیز نامیده می‌شوند، از علائم آلرژی بینی پیشگیری کرده و آن‌ها را تسکین می‌دهند. مومتازون و فلوتیکازون فوروات دو نمونه از این داروها هستند که می‌توانند با عوارض جانبی از جمله احساس طعم ناخوشایند، تحریک و خونریزی بینی همراه باشند.
کورتیکواستروئیدهای خوراکی نیز برای درمان علائم شدید ناشی از انواع واکنش‌های آلرژیک استفاده می‌شوند، اما متاسفانه این داروها که شامل پردنیزولون و پردنیزون هستند، می‌توانند فشار خون بالا را بدتر کرده و در درازمدت خطراتی مانند آب مروارید، پوکی استخوان، ضعف عضلانی، زخم معده، قند خون بالا و تاخیر در رشد در کودکان را به همراه داشته باشند.

کورتیکواستروئیدها التهاب ناشی از آلرژی را سرکوب می‌کنند.

کورتیکواستروئیدهای استنشاقی مانند بکلومتازون و بودزوناید نیز از داروهای ضد حساسیت محسوب می‌شوند که اغلب در درمان روزانه آسم کاربرد دارند. عوارض جانبی این داروهای استنشاقی جزئی هستند، اما می‌توانند دهان و گلو را تحریک کرده و باعث برفک دهان شوند.
کرم‌های کورتیکواستروئیدی مانند هیدروکورتیزون و دسوناید نیز واکنش‌های آلرژیک پوستی مانند خارش، پوسته پوسته شدن یا تغییر رنگ پوست را تسکین می‌دهند و عوارض جانبی آن‌ها نیز می‌تواند شامل تحریک و تغییر رنگ پوست باشد.

بیشتر بخوانید: چرا کهیر میزنیم؟ درمان کهیر پوستی چیست؟/ علایم، راه های تشخیص و درمان

تثبیت کننده های ماستوسیت‌

تثبیت کننده‌های ماستوسیت‌ راه آزاد شدن مواد شیمیایی در سیستم ایمنی را که منجر به واکنش‌های آلرژیک می‌شود مسدود می‌کنند. این داروها اغلب بی‌خطر هستند، اما برای ایجاد اثر کامل باید چندین روز استفاده شوند. این داروها در قالب اسپری بینی و قطره چشم قابل استفاده هستند و هنگامی تجویز می‌شوند که آنتی هیستامین‌ها در بهبود آلرژی شما موثر نبوده باشند.

بیشتر بخوانید: غذاهای آلرژی زا در کودکان کدامند؟

ایمونوتراپی بیولوژیکی

ایمونوتراپی به منظور آموزش سیستم ایمنی بدن است تا یاد بگیرد به برخی از آلرژن‌ها واکنش نشان ندهد. پس داروهای بیولوژیک نیز یکی از انواع داروهای ضد حساسیت هستند که برای درمان بیماری‌هایی مانند آسم، سینوزیت، کهیر و آلرژی غذایی استفاده می‌شوند.
این داروها ممکن است به صورت مجموعه‌ای از واکسن‌ها (معمولاً یکی دو بار در هفته) به بدن شما تزریق شوند. دوپیلوماب یک داروی تزریقی است که آسم، فشار سینوسی و بیماری‌های پوستی آلرژیک را درمان می‌کند. عوارض جانبی این داروها نیز تحریک در محل تزریق و علائم آلرژی مانند عطسه، احتقان، کهیر و خارش یا آبریزش چشم را شامل می‌شوند.

بیشتر بخوانید: انواع و علائم آلرژی های رایج و نحوه مقابله با آن‌ها

ضد احتقان ها

ضد احتقان‌ها برای تسکین سریع و موقت گرفتگی بینی و سینوس‌ها استفاده می‌شوند. این داروها برای افراد مبتلا به فشار خون بالا، بیماری قلبی و گلوکوم مناسب نیستند و عوارض جانبی آن‌ها نیز مشکلات خواب، سردرد، افزایش فشار خون و تحریک پذیری را شامل می‌شود.
اکسی متازولین و تتراهیدروزولین، دو نمونه از اسپری‌ها و قطره‌های ضد گرفتگی بینی هستند که می‌توانند علائم احتقان را تسکین دهند، اما اگر بیشتر از سه روز متوالی از آن‌ها استفاده کنید و سپس کنارشان بگذارید، ممکن است گرفتگی بینی شما بیشتر شود.
انواع قرص ضد حساسیت نیز وجود دارد که می‌توانند گرفتگی بینی و سینوس‌های شما را برطرف کنند. برخی از قرص‌ها نیز هم حاوی ضد احتقان و هم آنتی هیستامین هستند. به عنوان مثال:

• ستیریزین و سودوافدرین
• دزلوراتادین و سودوافدرین
• فکسوفنادین و سودوافدرین
• لوراتادین و سودوافدرین

بیشتر بخوانید: بهترین دکتر فوق تخصص آسم و آلرژی در تهران

مهارکننده های لوکوترین

مهارکننده‌های لوکوترین راه مواد شیمیایی که باعث علائم آلرژی می‌شوند را مسدود می‌کنند و در تسکین آسم و تب یونجه موثر هستند. با این حال، عوارض جانبی این قرص‌ها مواردی از جمله اضطراب، افسردگی، رویاهای عجیب و غریب، مشکلات خواب و تفکر درباره خودکشی یا رفتار خودکشی را شامل می‌شوند.

بیشتر بخوانید: آسم آلرژیک چیست و چطور کنترل می شود؟

داروی اورژانسی آلرژی

آمپول‌های اپی نفرین برای درمان یک واکنش آلرژیک ناگهانی و تهدید کننده زندگی به نام شوک آنافیلاکسی استفاده می‌شوند. علائم آنافیلاکسی شامل متورم شدن گلو و مشکل در تنفس است. واکنش‌های آلرژیک شدید ممکن است توسط مواد غذایی مانند بادام زمینی یا زهر حشرات مانند زنبورها ایجاد شوند.
پزشک می‌تواند نحوه استفاده از تزریق کننده اپی نفرین را به شما یاد بدهد. برندهای مختلف این آمپول ممکن است متفاوت عمل کنند و گاهی اوقات نیز به تزریق دوم دارید.

بیشتر بخوانید: قرص اکتوکلد

کلام آخر

انواع داروهای ضد حساسیت مواردی از جمله آنتی هیستامین‌ها، کورتیکواستروئیدها و داروهای ضد احتقان را شامل می‌شوند. هر کدام از این داروها موارد مصرف و عوارض جانبی مخصوص به خودشان را دارند. پس برای این‌که ببینید چه دارویی مناسب شما است، در اسرع وقت برای معاینه به پزشک مراجعه کنید.

به کلینیک نی نی بان سر بزنید.