معماری اتاق کودک، مولفه‌های خاصی لازم دارد؟

هسته اصلی یک جامعه خانواده می باشد و هر جامعه ای بر اساس تجمیع خانواده ها تشکیل می شود. یک خانواده از نظر کلی یک تشکل بهم پیوسته که دارای ارکان اصلی همچون پدر و مادر و فرزندان می باشد. این تشکل در توسعه جامعه نقش اساسی داشته و دارد. به نظر می رسد نقش نیمی از این تشکل که فرزندان هستند، در برخی موارد مخصوصاً معماری کمی کم رنگ دیده شده است. پدر و مادر چه مواردی را در معماری واحدهای مسکونی نادیده می گیرند؟
فرزندان از سن طفولیت و کودکی و نوجوانی و حتی جوانی تحت تکفل پدر و مادر هستند نمی توانند اظهار نظری در مورد معماری محل سکونت خود ارائه دهند، در صورتی که از نظر کلی نصف جمعیت خانواده را تشکیل داده اند. پدر و مادر با تمایلات و سلیقه شخصی خود خانه و یا واحد مسکونی اجاره و یا خریداری می نمایند و جایگاه فرزندان فراموش شده و انتخاب بستگی به سلیقه والدین دارد که هرکدام محل زندگی کنند و اتاق فرزندان در آن واحد کجا قراردارد.
آیا محل و یا اتاق انتخابی برای فرزندان مناسب است یا خیر؟ والدین باید بدانند که فرزندان از سن طفولیت و کودکی نیاز به فضایی دارند که با روحیات آنان همنشین و سازگار باشد. آن ها به فضا و معماری مخصوص به خود نیاز دارند که این نکته در بیشتر اوقات از دید پدر و مادر به دور است. بعد از احداث بنا و یا خریداری بنا کودکان بر معماری آن بنا موثر نیستند ولیکن در معماری داخلی می بایست محوطه و یا فضا لازمه جهت کودکان در نظر گرفته شده باشد.
به طور کلی فرزندان می بایست آن محیط برای کودکان فرح انگیز و شادی آفرین باشد. اولیا نمی دانند که اتاق کودکان در چه منطقه ای از منزل باشد و رنگ و مبلمان و معماری داخلی اتاق کودک با سایر اتاق ها چگونه باید متفاوت باشد و اگر می دانند به آن توجه نمی کنند و از کنار آن رد می شوند.
همان گونه که برای راه رفتن کودک نیاز به آموختن آن و نیاز به دانستن فرهنگ و دانش لازمه همزمان استفاده از وسایل کمک آموزشی نیز می باشد باید برای پرورش فکر و یادگیری مهارت لازمه نیز از وسایل کمک آموزشی استفاده شود ولیکن در انتخاب محل سکونت و انتخاب وسایل و طراحی چیدمان کودک فراموش می شود.
در طراحی واحدهای مسکونی اتاق خواب والدین مشخص و پارامتر های لازمه رعایت می شود ولیکن اکثراً برای اتاق فرزندان هیچگونه امتیاز و یا مولفه ای را در نظر نمی گیرند. آیا اتاق فرزند ان از نظر رنگ آمیزی و بدنه سازی همانند سایر اتاق های خواب باید باشد؟ جواب خیر است.
دکوراسیون اتاق کودکان در هر سنین به فراخور سن و سال او باید باشد. باید دکوراسیون اتاق فرزند پسر با دکوراسیون قرزند دختر متفاوت باشد، نیت پدر و مادر آن است که به فرزند زندگی شادی آفرین هدیه داده شود بنابراین باید فضاهای شادی بخش برای او فراهم کرد. تنوع رنگ های شاد، تنوع در دکوراسیون مناسب کودکان و نوجوانان. قراردادن صندلی و میز و امثالهم مناسب با سن بچه ها. از سنین کودکی تا سنین نوجوانی از نظر روحی و جسمی و حسی و جنسیتی اطلاعاتی ندارد که به مرور توسط پدر و مادر به فرزند تا حدی آموزش داده می شود، ولیکن از نظر بصری بچه همه چیز را می بیند و الهه ذهن خود می نماید برخی شئون از روابط را باید رعایت کرد.
پیش بینی مکان لازم جهت بازی و تفریح و نقاشی و انجام کارهای دستی بچه ها. از موارد مهم دیگر ایمنی محل بازی و گردش کودکان و بچه ها و در دسترس نبودن وسایل خطر آفرین در اتاق بچه ها مانند وسایل برقی و یا مکانیکی بدون محافظ می باشد.