تربیت فرزند از کی شروع می شود؟
والدین، مربیان اطرافیان و محیط اجتماعی موجب رشد و پرورش استعدادهای کودک می شوند تا به نحوی مطلوب و مناسب به کار گرفته شود. باید استعدادهای ذاتی کودک به طور مداوم مورد مراقبت و نظارت قرار گیرد و در مسیر مناسبی که با خواسته ها و ارزش های انسانی، اخلاقی، اجتماعی، علمی و فرهنگی جامعه موافق و هماهنگ باشد هدایت شود.
باشگاه خبرنگاران: والدین، مربیان اطرافیان و محیط اجتماعی موجب رشد و پرورش استعدادهای کودک می شوند تا به نحوی مطلوب و مناسب به کار گرفته شود.
دکتر اکبر کوشانفر، متخصص کودکان با اشاره به اینکه کودک ذاتاً آمادگی تغییر را دارند، گفت: باید استعدادهای ذاتی کودک به طور مداوم مورد مراقبت و نظارت قرار گیرد و در مسیر مناسبی که با خواسته ها و ارزش های انسانی، اخلاقی، اجتماعی، علمی و فرهنگی جامعه موافق و هماهنگ باشد هدایت شود.
این عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی یادآور شد: منظور از تربیت کودک، رعایت پنج اصل، ایمان، اخلاق، نیکو، تندرستی و هنر و پیشه است.
تربیت کودک باید از نخستین سال های عمر آغاز شود
وی با تأکید بر اینکه تربیت کودک باید از ساهای اولیه بدو تولد شروع شود گفت: الگوی اولیه تولد باید از زمانی که کودک زبان مادر را می فهمد ایجاد شود.
وی همچنین خاطرنشان کرد: بهترین دوره تربیت کودک از آغاز تولد تا 6 سالگی است که این دوره تربیت در محیط خانه و خانواده است.
آزادی عمل، لازمه رشد طبیعی کودک
دکتر کوشانفر با بیان اینکه برنامه تربیتی سال های اولیه کودک باید توأم با آزادی عمل باشد گفت: آزادی عمل و فراهم کردن وسایل جهت رشد طبیعی کودک باید با نظارت و دقت در محیط پیرامون باشد تا بتواند کودکان رات در مسیر مناسب خواسته هایش هدایت کند.
"تکناز" نیز در این رابطه نوشت: دوران کودکی همواره به عنوان بهترین و شادترین دوره زندگی انسان شناخته شده است. کودکی دنیائی از معصومیت و پاکی در کنار شادی و سبکبالی را در ذهن تداعی می کند. بسیاری از بزرگسالان در کشاکش سختی ها و مشکلات زندگی با یاد کردن از دوران خوش کودکی خود، دمی از غم زمانه فارغ می شوند و بر بال خاطرات به دنیایی کوچ می کنند که در آن از فشار مسئولیت و مرارت خبری نیست و مسلماً آرزوی هر پدر و مادری فراهم کردن یک چنین دوران کودکی ای برای فرزند دلبندشان خواهد بود.
اما مسئله اینجاست که شادی و نشاط آموختنی نیست و شکوفایی استعدادهای او هم نباید بدون در نظر گرفتن علائق او باشد. شاید شما نتوانید به فرزند خود یاد بدهید که خوشحال باشد، ولی فراهم کردن امکانات و بستر مناسب برای خوشبختی و شاد زیستن فرزند، هدیه ای است که فقط شما می توانید به فرزندتان بدهید.
۱. به فرزند خود اجازه دهید علائق خود را کشف کند. به بازی ها و فعالیتهایی که او انتخاب می کند توجه نشان دهید. این گونه بازیها می تواند اطلاعات بسیاری درباره استعدادهای نهفته فرزندتان در اختیار شما قرار دهد.
۲. فرزند خود را روی طیف وسیعی از تجارب قرار دهید. این امر باعث فعال شدن استعدادهای نهفته می گردد. فکر نکنید چون او علاقه ای نشان نمی دهد، بنابراین استعدادی هم در آن زمینه ندارد.
۳. بگذارید مرتکب اشتباه شود. اگر همه کارها را به طور کامل و بی نقص انجام دهد، هرگز برای کشف و گسترش یک استعداد، خطر نخواهد کرد.
۴. سؤال بپرسید. با پرسیدن سؤالهای اساسی از قبیل: چرا آسمان آبی است؟ به کودک خود کمک کنید تا با شگفتیهای دنیا مواجه شود. به اتفاق هم پاسخ سؤال را بیابید.
۵. پروژه های خانوادگی ویژه ای را طرح ریزی نمایید. فعالیتهای مشترک می تواند استعدادهای جدید را بیدار کند و گسترش دهد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼