رد ارتباط اختلال اوتیسم با مشکلات سلامت مادر در بارداری

بسیاری از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم احساس گناه می‌کنند و فکر می‌کنند که در دوران بارداری مرتکب اشتباهی شده‌اند

به‌رغم دهه‌‌ها پژوهش گسترده، علل دقیق «درخودماندگی» یا «اوتیسم» همچنان معما باقی مانده است. اوتیسم مجموعه‌ای پیچیده از شرایط رشد است که با رفتارهای تکراری و مشکل در تعاملات اجتماعی مشخص می‌شود.

به گزارش نیویورک پست، برخی پژوهش‌ها پیش‌تر بیماری مادر در دوران بارداری را با افزایش خطر ابتلا به اوتیسم در کودک مرتبط دانسته بودند، موضوعی که شاید به بسیاری از مادران احساس گناه داده است. اما پژوهشی جدید نشان می‌دهد هیچ «شواهد قانع‌کننده‌ای» وجود ندارد که اوتیسم می‌تواند ناشی از ابتلای مادر به عفونت، افسردگی یا سایر مشکلات سلامت در دوران بارداری باشد.

پژوهشگران معتقدند اوتیسم معمولا به عوامل ژنتیکی، قرارگیری در معرض آلودگی و دسترسی به خدمات درمانی مرتبط است.

ارتباط اوتیسم با افسردگی

ماگدالنا یانچکا، نویسنده ارشد این پژوهش، به نیویورک پست گفت: «ما هیچ ارتباطی بین کدهای تشخیصی در پرونده‌های پزشکی که نشان‌دهنده عفونت در مادر و تشخیص اوتیسم در کودک باشد مشاهده نکردیم. با این حال، نمی‌توانیم قطعی بگوییم که عفونت در مادر باعث اوتیسم نمی‌شود.»

این تیم پژوهشی سوابق بیش از ۱.۱ میلیون بارداری در دانمارک را بررسی کردند. آن‌ها دریافتند که بیشتر موارد تشخیص اوتیسم در کودکان را می‌توان به عواملی مانند سن مادر در دوران بارداری‌- احتمال اوتیسم در کودکان مادران مسن‌تر بیشتر است‌- و عوامل ژنتیکی نسبت داد.

پژوهشگران توضیح دادند اگر زنی در دوران بارداری دچار افسردگی شود و کودک او بعدا مبتلا به اوتیسم تشخیص داده شود، احتمال بیشتری وجود دارد که هر دو دارای ژن‌های مشترکی باشند که باعث بروز این دو عارضه در آن‌ها شده است، نه اینکه افسردگی مادر عامل مستقیم ابتلا به اوتیسم در جنین در حال رشد باشد.

احساس گناه والدین کودکان اوتیسم

یانچکا توضیح داد: «بسیاری از مادران کودکان مبتلا به اوتیسم احساس گناه می‌کنند. فکر می‌کنند که در دوران بارداری مرتکب اشتباهی شده‌اند.»

او به نیویورک پست گفت بیش از ۳۵۰ ژن با اوتیسم و تاخیر رشد ارتباط دارند و احتمالا ژن‌های بیشتری در این موضوع دخیل‌اند. این جهش ژنی فقط در اسپرم یا تخمک والدین رخ می‌دهد، بنابراین خود والدین تحت تاثیر قرار نمی‌گیرند اما جهش به کودک منتقل می‌شود.

در این پژوهش که روز جمعه در نشریه پزشکی نیچر منتشر شد، مصرف دارو در دوران بارداری بررسی نشده است. یانچکا گفت قدم بعدی تیم پژوهشی‌اش این است که از داده‌های ژنتیکی کودکان استفاده کند تا مشخص شود کدام عارضه‌های پزشکی مادر بیشترین ارتباط را با افزایش زمینه ژنتیکی اوتیسم دارند. 

با این حال، میزان تشخیص موارد ابتلا به اوتیسم در جمعیت همچنان رو به افزایش است. یانچکا به زوج‌هایی که فرزندی در راه دارند و به‌دلیل سابقه اوتیسم در اعضای نزدیک خانواده‌شان نگران‌اند، توصیه می‌کند با یک مشاور ژنتیک صحبت کنند تا درباره احتمال تشخیص اوتیسم در فرزندشان اطلاعات بیشتری کسب کنند.