علائم ناتوانی مردان، رابطه زناشویی

اولین قدم در مدیریت پزشکی اختلال نعوظ، گرفتن سابقه کامل جنسی، پزشکی و روانی است. ناتوانی جنسی در مردان یک موضوع ظریف است و پزشک شما باید حساس و دلسوز باشد تا در به اشتراک گذاشتن این جزئیات از زندگی خصوصی به راحتی شما را راهنمایی کند.

علائم ناتوانی جنسی در مردان
علائم ناتوانی جنسی، که تحت عنوان اختلال نعوظ (ED) نیز از آن یاد می‌شود شامل موارد زیر است:
ناتوانی در رسیدن به نعوظ
توانایی رسیدن به نعوظ به صورت گهگاه
توانایی رسیدن به نعوظ اما قادر نبودن به حفظ آن
رسیدن به نعوظ، اما نعوظ به اندازه‌ای که بتواند در طول رابطه جنسی نفوذ کند کامل نمی‌شود.
علائمی که ممکن است همراه با اختلال در نعوظ ظاهر ‌شوند عبارتند از:
از دست دادن میل جنسی (تحریک جنسی کم)
انزال زودرس
در حین ملاقات با پزشک، احتمالاً سؤالات خاصی از این قبیل سؤالات از شما پرسیده خواهد شد:
پزشک از شما سؤال می‌کند که آیا شما در رسیدن به نعوظ مشکل دارید؟ آیا نعوظ شما برای دخول مناسب است؟ آیا نعوظ می‌تواند تا زمانی که شریک زندگی به ارگاسم برسد، ادامه یابد؟ آیا انزال رخ می‌دهد؟ آیا شما علاقه به رابطه جنسی (میل جنسی) را از دست داده‌اید و آیا هر دو شریک رضایت جنسی دارید یا خیر؟
در مورد داروهای فعلی که مصرف می‌کنید، هر نوع جراحی که ممکن است انجام داده باشید و سایر اختلالات (مانند سابقه تروما، جراحی قبلی پروستات و پرتودرمانی) از شما سؤال خواهد شد.
پزشک می‌خواهد از تمام داروهایی که در طول سال گذشته مصرف کرده‌اید، از جمله تمام ویتامین‌ها و سایر مکمل‌های غذایی مطلع شود.
پزشک خود را در مورد مصرف دخانیات، مصرف الکل و مصرف کافئین و همچنین هرگونه مصرف داروی غیرقانونی مطلع سازید.
پزشک شما به دنبال علائم افسردگی خواهد بود. از شما در مورد میل جنسی، مشکلات و تنش در روابط جنسی، بی‌خوابی، بی‌حالی، احساسات خلقی، عصبی بودن، اضطراب و استرس غیرمعمول در محل کار یا خانه سؤال خواهد شد.
در مورد رابطه خود با شریک جنسی خود از شما سؤال خواهد شد. آیا شریک زندگی شما می‌داند که برای این مشکل به پزشک مراجعه کرده‌اید؟ اگر چنین است، آیا شریک زندگی شما این مشکل را تأیید می‌کند؟ آیا این یک مسئله بین شما اهمیت پیدا کرده است؟ آیا شریک زندگی شما حاضر است در روند درمان با شما مشارکت کند؟
پزشک شما همچنین می‌خواهد به سؤالاتی مانند این موارد پاسخ صادقانه بدهید:
چه مدت این مشکل به وجود آمده است؟ آیا یک اتفاقی خاص مانند عمل جراحی یا طلاق در همان زمان اتفاق افتاده است؟
آیا از میل جنسی شما کاسته شده است؟ اگر چنین است، آیا فکر می‌کنید این مشکل تنها واکنشی نسبت به عملکرد جنسی ضعیف است؟
اکنون نعوظ‌های شما چقدر سخت یا سفت هستند؟ آیا تا به حال توانسته‌اید نعوظی مناسب برای دخول حتی به مدت لحظه ای به دست بیاورید؟ آیا حفظ نعوظ مشکل است؟
آیا می‌توانید به ارگاسم، اوج و انزال برسید؟ اگر چنین است، آیا برای شما عادی است؟ آیا آلت تناسلی در اوج لذت جنسی سفت و سخت می‌شود؟
آیا شما هنوز نعوظ‌های صبحگاهی دارید؟
آیا انحنای آلت تناسلی (بیماری پیرونی) یک مشکل است؟
فراوانی ترجیحی شما در رابطه جنسی با فرض اینکه نعوظ‌ها به طور عادی عمل می‌کنند چه خواهد بود؟ شریک جنسی شما چگونه می‌تواند به همین سؤال پاسخ دهد؟
قبل از اینکه نعوظ‌ها مشکل ایجاد کنند، تعداد دفعات رابطه جنسی شما چطور بود؟
آیا تاکنون درمانی را برای اختلال نعوظ امتحان کرده‌اید؟ اگر چنین است، آن درمان‌ها چه بودند و چه تاثیری برای شما داشته‌اند؟ آیا مشکل یا عوارض جانبی در استفاده از آن‌ درمان‌ها وجود داشته است؟
آیا ابتدا علاقه‌مند به انجام یک درمان خاص هستید؟ آیا مخالف امتحان کردن نوع خاصی از درمان هستید؟ اگر چنین است، چه چیزی باعث شده است که شما چنین قضاوتی کنید؟
تا چه حد دوست دارید در تعیین علت اختلال نعوظ خود مشارکت داشته باشید؟ این اطلاعات چقدر برای شما اهمیت دارند؟
اختلال نعوظ اغلب می‌تواند یک علامت از سایر مشکلات پزشکی باشد، بنابراین در صورت بروز هرگونه اختلال عملکرد جنسی، مراجعه به پزشک بسیار حائز اهمیت است.