پی ام دی دی چیست؟

اختلال دیسفریک پیش از قاعدگی (PMDD) به گروهی از علائم عاطفی و جسمی اشاره دارد که از یک یا دو هفته قبل از پریود شروع می شود.
PMDD مانند سندرم پیش از قاعدگی (PMS) است، اما علائم آن، به ویژه علائم عاطفی، شدیدتر است.
اگر علائم PMS شما شدید است و زندگی روزمره را مختل کرده، ممکن است دچار PMDD باشید. "

علائم PMDD چیست؟
به طور معمول، علائم PMDD طی ۷ تا ۱۰ روز پیش از قاعدگی شروع می شود. این زمان تقریبی بوده و امکان تغییر آن وجود دارد.
مشابه PMS ، PMDD نیز علائم عاطفی و جسمی دارد. اما ممکن است علائم عاطفی نسبت به علائم جسمی شدیدتر باشد یا برعکس.
علائم احساسی PMDD می تواند شامل موارد زیر باشد:
پریشانی یا عصبی بودن
عصبانیت
گریه
احساس عدم کنترل
فراموشی
عدم علاقه به فعالیتها و روابط
تحریک پذیری
بدخلقی
موارد وحشت زدگی
پارانویا
غمگینی
افکار خودکشی
علائم جسمی PMDD می تواند شامل موارد زیر باشد:
آکنه
کمر درد
نفخ شکم
تورم و حساسیت پستان
مشکلات دستگاه گوارش، از جمله یبوست ، اسهال ، حالت تهوع یا استفراغ
گرفتگی عضلات
سرگیجه
سردرد
تپش قلب
تغییر اشتها
درد مفاصل یا عضلات
اسپاسم عضلات
قاعدگی های دردناک
کاهش میل جنسی
این علائم، به ویژه علائم عاطفی، می تواند اختلال بزرگی در زندگی روزمره ایجاد کرده، مانع کار ، مدرسه یا روابط شود. با شروع قاعدگی خود به خود از بین می روند و پس از تخمک گذاری بعدی دوباره تکرار می شوند.

علت PMDD چیست؟
متخصصان هنوز در تلاشند تا علت اصلی PMDD را کشف کنند. اما اکثر آنها معتقدند که این اختلا پاسخی به تغییر سطح هورمون است که در طول چرخه قاعدگی اتفاق می افتد.
در طول چرخه قاعدگی، بدن با افزایش و کاهش طبیعی هورمونهای استروژن و پروژسترون روبرو می شود. این می تواند بر روی سطح سروتونین، انتقال دهنده عصبی که نقش زیادی در خلق و خوی دارد، تأثیر بگذارد.
افراد مبتلا به PMDD نیز ممکن است نسبت به این نوسانات هورمونی حساس باشند.
در سال 2017، محققان در National Institutes of HealthTrusted Source کشف کردند که افراد مبتلا به PMDD دارای تغییرات ژنتیکی هستند که باعث می شود سلول های آنها بیش از حد به استروژن و پروژسترون واکنش نشان دهند. آنها معتقدند که این واکنش بیش از حد ممکن است مسئول علائم PMDD باشد.

آیا راهی برای آزمایش PMDD وجود دارد؟
هیچ آزمایش خاصی وجود ندارد که پزشکان بتوانند برای تشخیص PMDD استفاده کنند. در عوض، پزشک زنان احتمالاً با انجام معاینه جسمی و دستور برخی آزمایش های اساسی خون شروع می کند.
این روش می تواند به رد سایر علل احتمالی علائم کمک کند، مانند:
سندرم خستگی مزمن
آندومتریوز
فیبروم
فیبرومیالژیا
مشکلات هورمونی
افسردگی شدید
اختلال میگرن
یائسگی
اختلال هراس
زمان ظهور و از بین رفتن علائم را یادداشت کنید. حتماً این اطلاعات را به پزشک متخصص زنان خود بدهید.
برای سهولت کار از یک برنامه پیگیری قاعدگی استفاده و علائم دلخواه خود را به آن اضافه کنید. برای پیگیری علائم می توانید نمودار رسم کنید.
پس از چند ماه پیگیری علائم، می توانید چگونگی تغییر آنها در طول چرخه و تاثیر آن بر زندگی روزمره را بررسی کنید. این کار برای رد سایر شرایط بسیار مفید است.
اطمینان حاصل کنید که هرگونه سابقه مشکلات بهداشت روان را با پزشک خود در میان بگذارید. در برخی افراد، تغییرات هورمونی قبل از پریود می تواند علائم قبلی را بدتر کند.
معیارهای تشخیصی
به طور کلی، اگر حداقل پنج مورد از علائم زیر را از هفت تا ده روز قبل از قاعدگی تجربه کنید، دکتر متخصص زنان تشخیص PMDD را در نظر می گیرد: ( ده تا از علائم قاعدگی )
نوسانات خلقی
تحریک پذیری یا عصبانیت
حالت افسردگی
احساس ناامیدی
اضطراب یا تنش
کاهش علاقه به دوستان، کار و سایر فعالیتها
مشکل در تمرکز
خستگی، کمبود انرژی
تغییر اشتها
مشکل خوابیدن یا خواب زیاد
احساس عدم کنترل
علائم جسمی مانند نفخ ، دردناک شدن پستان، درد مفاصل یا عضلات و سردرد

PMDD چگونه درمان می شود؟
هیچ درمان واحدی برای PMDD وجود ندارد، اما موارد مختلفی می تواند در کنترل علائم کمک کننده باشد. قبل از اینکه بدانید چه روشی برای شما مناسب تر است، بهتر است چند روش مختلف را امتحان کنید.

تغییر سبک زندگی
در برخی افراد، ایجاد چند تغییر در عادات روزانه می تواند تأثیر زیادی در علائم PMDD داشته باشد. شامل:
ورزش مکرر. نیازی به تمرین شدید در یک سالن ورزشی نیست. هر روز با 30 دقیقه پیاده روی سریع در محله می توانید روحیه خود را تقویت کنید.
کنترل استرس. اجتناب از استرس به طور کامل دشوار است، اما در حد امکان از عوامل اصلی استرس زا دوری کنید. این ممکن است شامل کمک به یک همکار، استفاده از یک تکنیک آرام سازی، مانند یوگا یا مدیتیشن ، یا استفاده از یک برنامه ریزی خوب باشد.
اعتدال را رعایت کنید. مصرف شیرینی ها و خوراکی های سرشار از سدیم را کاهش دهید. همچنین کاهش مصرف کافئین و الکل نیز می تواند مفید باشد.
خوردن غذا برای تغییر روحیه. غذاهای حاوی پروتئین بدون چربی، کربوهیدرات های پیچیده، ماهی، آجیل ، مرغ و غلات کامل را در برنامه غذایی خود قرار دهید. این نوع مواد غذایی می تواند سطح تریپتوفان، ماده شیمیایی که بدن برای تولید سروتونین استفاده می کند، را افزایش دهد. به یاد داشته باشید تغییرات هورمونی می تواند موجب افت سطح سروتونین شود.
به خاطر داشته باشید که این تغییرات ممکن است چند هفته طول بکشد تا تأثیر قابل توجهی روی علائم داشته باشند. در صوت عدم مشاهده نتایج فوری، ناامید نشوید.
کار با یک درمانگر به شما کمک می کند تا چالش های عاطفی PMDD را کنترل کنید. نوع خاصی از درمان به نام درمان شناختی رفتاری (CBT) می تواند بسیار مفید باشد.
این رویکرد به ایجاد رفتارها و الگوهای فکری جدید برای عملکرد بهتر در موقعیت های دشوار کمک می کند. با استفاده از CBT، یک درمانگر می تواند شما را در ایجاد ابزارهای مفید مقابله با تغییر خلق و خوی قبل قاعدگی راهنمایی کند.

دارو درمانی
در صورت عدم موفقیت سایر روش های درمانی، پزشک ممکن است دارویی را برای تسکین علائم توصیه کند.

داروهای ضد افسردگی
مهارکننده های انتخابی بازجذب سروتونین (SSRIs)، نوعی داروی ضد افسردگی، درمان اصلی دارویی برای علائم عاطفی و جسمی PMDD است. این داروها با افزایش سطح سروتونین در مغز کار می کنند.
SSRI هایی که برای درمان PMDD استفاده می شوند عبارتند از:
سیتالوپرام (سلکسا)
اسکیتالوپرام (لکساپرو)
فلوکستین (پروزاک، سارافن)
پاروکستین (پاکسیل، پکسوا)
سرترالین (زلفت)
سایر داروهای ضد افسردگی که بعضی اوقات برای درمان PMDD استفاده می شود عبارتند از:
بوسپیرون
دولوکستین (سیمبالتا)
ونلافاکسین (افکسور)
دوز مصرفی روزانه مناسب برای برخی افراد ثابت است، در حالی که برای بعضی دیگر باید طی یک الی دو هفته منتهی به قاعدگی افزایش یابد. پزشک دارو و دوز با بیشترین سود و کمترین عوارض را توصیه خواهد کرد.

داروهای هورمونی
علائم PMDD معمولاً پس از تخمک گذاری شروع می شود. داروهای هورمونی، از جمله قرص های ضد بارداری که از تخمک گذاری جلوگیری می کنند، در پیشگیری از علائم PMDD موثر است.

قرص های جلوگیری از بارداری
در بعضی افراد قرص های کنترل بارداری هورمونی به کاهش علائم PMDD کمک می کنند. اما در برخی از موارد فقط موجب تشدید علائم می شوند.
در حال حاضر یاز (YAZ) تنها قرص ضد بارداری است که توسط سازمان غذا و دارو برای درمان PMDD تأیید شده است. اما پزشکان هنوز هم می توانند سایر قرص های جلوگیری از بارداری را برای PMDD تجویز کنند. این همان چیزی است که به عنوان استفاده بدون برچسب از دارو شناخته می شود.
بیشتر داروهای ضد بارداری شامل ۲۱ قرص بوده و به دنبال آن قرص های دارونما که فقط حاوی قند هستند، به مدت یک هفته مصرف می شوند. اگر برای PMDD از قرص های ضد بارداری استفاده می کنید، ممکن است پزشک مصرف روزانه یک عدد قرص را توصیه کند. این از شروع قاعدگی جلوگیری می کند.
اگر بالای 25 سال دارید یا سیگار می کشید، قرص های ضد بارداری نمی توانند گزینه مطمئنی باشند.

آگونیست های آزاد کننده هورمون گنادوتروپین (GnRH)
آگونیست های GnRH ، مانند لوپرولید، تولید استروژن و پروژسترون توسط تخمدان ها را متوقف می کنند.
گرچه این کمک بزرگی به علائم PMDD می کند، اما فرد را به طور موقت در شرایط یائسگی قرار می دهد که می تواند علائم شبه PMDD را ایجاد کند، از جمله:
افسردگی
اضطراب
مشکل در تمرکز
پزشک می تواند دوزهای کم استروژن و پروژسترون را برای جلوگیری از این عوارض به شما بدهد. اما حتی دوزهای پایین این هورمون ها ممکن است علائم PMDD را تحریک کند.
اختلال دیسفریک پیش از قاعدگی
درمان اختلال دیسفریک پیش از قاعدگی

از کجا می توانم پشتیبانی برای مدیریت PMDD را پیدا کنم؟
زندگی با PMDD مشکل بوده و تأثیر بسزایی در زندگی روزمره شما دارد. اما آگاهی در مورد اختلالات قبل از قاعدگی در حال افزایش و منابع جدیدی در حال ظهور است که می تواند به شما در برقراری ارتباط با دیگران و افزایش آگاهی کمک کند.
علاوه بر فهرست ارائه دهنده که قبلاً اشاره شد ، IAPMD طیف وسیعی از منابع دیگر را نیز ارائه می دهد. این موارد شامل برگه های پیگیری علائم، دفترچه های اطلاعاتی که می توانید با عزیزان خود به اشتراک بگذارید، لیست گروه پشتیبانی آنلاین و موارد دیگر.
Me v PMDD یک نرم افزار رایگان است که به شما امکان می دهد علائم و روش های درمانی خود را پیگیری کنید. این شرکت همچنین دارای یک وبلاگ است که به طور مکرر داستان هایی از افراد واقعی که با PMDD زندگی می کنند را به اشتراک می گذارد.

چشم انداز
PMDD به محض یائسگی و توقف قاعدگی، خودبه خود برطرف می شود. همچنین ممکن است علائم شما با گذشت زمان متحول شوند، گاهی اوقات در جهت مثبت.
پیگیری علائم می تواند به درک بهتر چگونگی تغییر علائم در طول زمان و داشتن عملکرد سازنده تر کمک کند.