لجبازی کودکان در غذا خوردن، چه علتی دارد؟

سایت ویستا: گاهی ممکن است یک ساعت یا بیشتر پای اجاق گاز بایستید و غذایی را که فکر می کنید کوچولوی نازتان دوست دارد، درست کنید

اما درست هنگام آماده شدن غذا و سرو آن متوجه نق نق ها و بهانه گیریهای او می شوید. اینجاست که با تعجب تمام به این فکر می کنید که او چرا و به چه دلیل با این غذا مخالفت می کند؟
از همین رو گاهی ممکن است زمانی که برای توجیه کوچولوی خود به کار می برید تا غذا بخورد، بسیار بیشتر از زمانی باشد که در آشپزخانه بسر می برید .
تحقیقات جدید حاکی از آن است که گرایش کودکان به بهانه گیری در غذا خوردن می تواند تا حد زیادی ارثی باشد.بدین ترتیب اگر شما یا همسرتان در دوران کودکی بهانه گیر بوده اید احتمال اینکه کودکتان نیز همین گونه باشد خیلی زیاد است .
محققان با بررسی عادتهای غذایی 5390 دوقولوی 8 تا 11 ساله دریافتند که 78 درصد این کودکان مبتلا به نئوفوبیای غذایی (ترس از امتحان غذای جدید) بودند پیشینه ارثی داشته و 22 درصد آنها مرتبط با عوامل محیطی بودند .
گاهی خوردن یا نخوردن غذا در کودکان در سنین مختلف بدین معناست که آنها می خواهند نشان دهند بزرگ شده اند، در انتخاب غذا استقلال ایده دارند، می توانند هر چه را که دوست دارند بخورند و از خوردن هر آنچه که دوست ندارند امتناع کنند .
به طور کلی بهانه گیری کودکان در غذاخوردن امری طبیعی بوده و در دوران خردسالی شدیدتر است به طوری که آنها دوست دارند غذاهای خاصی را بخورند و از خوردن غذاهای دیگر خودداری می کنند .
مطمئناً شما نیز گهگاهی که کودکتان از خوردن نخود فرنگی یا گوشت پخته امتناع می کند و ظرف غذا را با خشونت روی فرش واژگون می کند، بسیار عصبانی می شوید. اما نباید اجازه دهید ذائقه ایرادگیر او به رفتارهای بهانه جویانه خود ادامه دهد. در این خصوص می توانید با به کارگیری چند راهکار که در زیر ارائه خواهد شد، حساسیت او را نسبت به غذاهایی که دوست ندارد کاهش دهید .
- برنامه غذایی مناسبی تنظیم کرده و آن را روی در یخچال بچسبانید و در معرض دید همه اعضای خانواده قرار دهید .
کودکان در حال رشد روزانه معمولاً به سه وعده غذایی و دو یا سه میان وعده مغذی نیاز دارند .
- در خرید مواد غذایی دقت کنید که موادی مغذی و مفید باشند. سعی کنید مواد غذایی را در آشپزخانه نگهداری کنید که واقعاً قصد درست کردن آنها را دارید نه غذاهایی که سال به سال هم به سراغ آنها نمی روید .
- از خرید هرگونه مواد غذایی که تصور می شود برای سلامتی مضر است خودداری کنید . البته خرید و مصرف آن را به طور کامل ممنوع نکنید، چون با حذف غذاهای خاصی از برنامه غذایی ممکن است کوچولوها تمایل بیشتری برای خوردن آنها پیدا کنند. بنابراین بد نیست گاهی هم به آنها اجازه دهید مواد غذایی مختلف را امتحان کنند .
- برای کوچولوهای بهانه گیر هرگز غذای جداگانه نپزید . در این مواقع برای همه اعضای خانواده غذای یک جور بپزید، البته می توانید غذای سبکی را که مورد علاقه کوچولوهای خانواده نیز هست در کنار غذای اصلی سر سفره حاضر کنید .
- فضا را به گونه ای جلوه دهید که آنها نیز احساس کنند حق انتخاب دارند. به این معنا که به آنها اجازه دهید فقط غذای میان وعده مورد علاقه شان را بخورند نه غذای دیگر، بلکه بدین معنا که انتخابهای سالم در اختیارشان بگذارید و اجازه دهید خودشان تصمیم بگیرند از غذاهای سالم آماده شده کدام را و به چه مقداری برای خود بردارند .
- از آنها انتظار نداشته باشید غذای بشقابشان را تا ته بخورند. بگذارید خودشان به پیامهای درونی شان پی ببرند، اینکه کی گرسنه و کی سیر می شوند .
- آنها را به خوردن حداقل یک لقمه در هر وعده غذایی تشویق کنید. البته حواستان باشد زیاد با او بر سر تعداد لقمه ها بحث نکنید و از کیک یا دسر به عنوان پاداش خوردن غذا استفاده نکنید. زیرا اگر به او بگویید: «اگر غذایت را خوب بخوری، بهت شیرینی یا بیسکویت جایزه می دم» با این کار فقط باعث شده اید او غذا را برای رسیدن به شیرینی یا بیسکویت بخورد نه به خاطر طعم و مزه آن- به علاوه این امر باعث تنش در زمان صرف غذا و آغاز یک مجادله شدید بین شما و او می شود .
- سمج باشید. ممکن است مدتی طول بکشد تا کوچولوی بهانه گیر شما طعمها و مزه های جدید را نپذیرد از همین رو باید در این کار کمی سماجت به خرج دهید. حتی شاید در برخی موارد مجبور باشید غذایی را بیش از 15 بار آماده کنید تا او یک بار هم که شده آن را امتحان کند .
- کودکان را نیز در امر آشپزی شریک کنید. سعی کنید به دنبال تهیه غذاهایی باشید که آنها مواد اولیه آن را دوست دارند. همچنین از آنها بخواهید شما را در امر خرید، آشپزی و آماده سازی غذا یاری کنند .
- در مقابل تقاضای آنها برای نوشیدن نوشابه و سایر نوشیدنیهای مشابه بگویید « نه». برای هر کودک در حال رشد (سنین پیش دبستانی) روزانه معمولاً 100 تا 150 گرم آب میوه کافی است نه بیشتر .
البته آب و شیر تنها نوشیدنیهایی هستند که کوچولوها برای رشد مناسب واقعاً به آنها نیاز دارند . با این وجود، از آماده کردن هرگونه نوشیدنی قبل از غذا به طور جدی بپرهیزید چون این کار سبب کور شدن اشتهای آنها می شود .
- لقمه های کوچکتر بردارید، زیرا به هضم بهتر غذا کمک می کند. علاوه بر این لقمه های بزرگتر ممکن است باعث تشویق آنها به زیاده خوری شود .
- از تأثیرگذاری مثبت همسن و سالان غافل نشوید. غذا خوردن در کنار همسن و سالان در این مورد می تواند بسیار مثمرثمر باشد. بنابراین فرصتهایی را برایشان فراهم کنید تا بتوانند غذا را در کنار دوستانشان در خانه، زمین بازی، مدرسه و ... صرف کنند .
- خود نیز برای آنها الگو باشید. هنگام صرف غذا همه اعضای خانواده را دور سفره جمع کنید و با هم غذا بخورید. با این کار به آنها نشان می دهید که از غذا خوردن در کنار یکدیگر لذت می برید و از آنها نیز انتظار دارید غذایشان را بدون بهانه گیری بخورند .
اگر پس از به کارگیری این راه حلها باز هم کودکتان به بهانه تراشیهای خود ادامه داد و غذا نخورد زیاد نگران نباشید. کافی است برنامه غذایی دیگری تنظیم کنید و انتخابهای مغذی دیگری را در آن بگنجانید. با این حال اگر او همچنان به رفتار خود ادامه داد و از خوردن امتناع کرد و شما نیز نگران نرسیدن کالری و مواد غذایی کافی به بدن او هستید می توانید با یک پزشک مشورت کنید .
خوشبختانه، اگر چه بسیاری از این کوچولوهای دوست داشتنی در غذاخوردن نق نقو هستند ولی با گذشت زمان و کمی صبر همه چیز درست خواهد شد، مطمئن باشید .