مهارت دوست یابی در کودکان، راه یادگیری

پرسش: پسر 6 ساله من در دوست یابی خیلی موفق نیست. در واقع همیشه منتظر می ماند تا بقیه بچه ها به سراغش بیایند. خودش می گوید" من با بچه ای حرف نمی زنم تا دوستش بشم اما اگه اون با من حرف زد جوابشو می‌دم که دوست بشیم" نمی‌دانم این بی تفاوتی واقعی و قلبی است یا صرفا به دلیل استرس و ترس از صحبت کردن و پیش قدم شدن است؟ البته ما معمولا سعی می کنیم روش های ساده دوست شدن با دیگران را به او یاد بدهیم. اما تاکنون فایده ای نداشته است. مشکل دوم اینکه به دیگران سلام نمی کند و فقط دست می دهد. یک مشاور به ما توصیه کرد که اجازه بدهیم با مشاهده رفتار دیگران سلام کردن را یاد بگیرد اما این روش هم جواب نداد. با تشویق هم به جایی نرسیدیم. یکی دوبار سلام کرد جایزه گرفت بعد گفت دیگه فعلا جایزه نمی خوام!

پاسخ: احتمالا فرزند شما از پذیرفته نشدن می ترسد. شما توانمندیش را در برقرار ارتباط را تنها تحسین کنید. نه اینکه جایزه بگیرید. مثلا وقتی او سلام کرد، کافی است بگویید مردی شدی به تو افتخار می کنم. جایزه گرفتن واقعا لازم نیست.

بعد اینکه در منزل خیلی قاطع بخواهید صبح ها و یا هنگام دیدار هم به شما سلام کند. مهم این نیست که چه شخصی اول بگوید اما سلام کنید. قاعدتا در گذر زمان این موضوع حل می شود. در مورد دوست یابی،‌ بیشتر او را به اجتماعات ببرید.