کمبود آهن در بدن، تغذیه مناسب برای کودکان
معمولا با رعایت یک برنامه غذایی سالم نباید نگران کمبود آهن در بدن بود (به جز گروه های خاص).
پرسش: برای تامین آهن روزانه یک کودک 2 ساله چه رژیمی مورد نیاز است؟
پاسخ: معمولا با رعایت یک برنامه غذایی سالم نباید نگران کمبود آهن در بدن بود (به جز گروه های خاص). پس اگر شما میان وعده های سالمی را انتخاب نمایید و از دادن هله هوله ها و تنقلات مضر مانند چیپس و پفک و آبنبات و ... پرهیز نمایید و سعی تان بر این باشد که کالری مورد نیاز کودکتان با انواع غذاهای سالم تامین شود، خیال تان آسوده باشد که دچار کمبود نخواهد شد.
منابع غذایی آهن دار
منابع غذایی آهن دار عبارتند از جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم مرغ، سبزی های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری، و حبوبات؛ مثل عدس و لوبیا، هم چنین میوه های خشک( برگه ها) به خصوص برگه زرد آلو و دانه های روغنی.
عوامل افزایش دهنده جذب آهن و منابع غذایی آن ها
۱- اسید سیتریک و اسید اسکوربیک( ویتامینC ) که درالو، خربزه، ریواس، انبه، گلابی، طالبی، گل کلم، سبزی ها، اب پرتقال، لیمو شیرین، لیمو ترش، سیب و اناناس وجود دارند، می توانند عوامل افزایش دهنده جذب اهن در بدن باشند.
۲- اسید مالیک و اسید تارتاریک که در هویج، سیب زمینی، چغندر، کدو تنبل، گوجه فرنگی، کلم پیچ و شلغم موجود است، سبب افزایش جذب اهن می شود.
۳- محصولات تخمیری مثل سس سویا نیز در این دسته از عوامل گنجانده می شوند.
توصیه های زیر را به کار بندید:
*استفاده از غذاهایی که غنی از آهن می باشند.
*استفاده از منابع غذایی حاوی ویتامین در هر وعده غذایی، جهت جذب بهتر آهن( مثل پرتقال، گریپ فروت، کوجه فرنگی، کلم، توت فرنگی، فلفل سبزو لیمو ترش)
*گنجاندن گوشت قرمز، ماهی یا مرغ در برنامه غذایی .
*پرهیز از مصرف چای و قهوه همراه یا بلافاصله بعد از غذا
* برطرف کردن مشکلات گوارشی و یبوست
* تصحیح عادات غذائی غلط ( مثل مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک ، یخ )
* استفاده از نان هایی که از خمیر ورامده تهیه شده اند
* استفاده از خشکبار مثل توت خشک، برگه الو، انجیر خشک و کشمش که منابع خونی از اهن هستند.
* استفاده ازغلات و حبوبات جوانه زده .
* شست وشو و ضد عفونی کردن سبزی هایی که استفاده می کنید.
* شستن کامل دست ها با آب و صابون ، قبل از تهیه مصرف غذا و پس ازهر باراجابت مزاج .
* مصرف روزانه یک قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا سه ماه پس از زایمان در زنان باردار.
* مصرف قطره آهن هم زمان با شروع تغذیه تکمیلی تا پایان ۲ سالگی در کودکان.
پاسخ: معمولا با رعایت یک برنامه غذایی سالم نباید نگران کمبود آهن در بدن بود (به جز گروه های خاص). پس اگر شما میان وعده های سالمی را انتخاب نمایید و از دادن هله هوله ها و تنقلات مضر مانند چیپس و پفک و آبنبات و ... پرهیز نمایید و سعی تان بر این باشد که کالری مورد نیاز کودکتان با انواع غذاهای سالم تامین شود، خیال تان آسوده باشد که دچار کمبود نخواهد شد.
منابع غذایی آهن دار
منابع غذایی آهن دار عبارتند از جگر، قلوه، گوشت قرمز، ماهی، زرده تخم مرغ، سبزی های دارای برگ سبز تیره مانند جعفری، و حبوبات؛ مثل عدس و لوبیا، هم چنین میوه های خشک( برگه ها) به خصوص برگه زرد آلو و دانه های روغنی.
عوامل افزایش دهنده جذب آهن و منابع غذایی آن ها
۱- اسید سیتریک و اسید اسکوربیک( ویتامینC ) که درالو، خربزه، ریواس، انبه، گلابی، طالبی، گل کلم، سبزی ها، اب پرتقال، لیمو شیرین، لیمو ترش، سیب و اناناس وجود دارند، می توانند عوامل افزایش دهنده جذب اهن در بدن باشند.
۲- اسید مالیک و اسید تارتاریک که در هویج، سیب زمینی، چغندر، کدو تنبل، گوجه فرنگی، کلم پیچ و شلغم موجود است، سبب افزایش جذب اهن می شود.
۳- محصولات تخمیری مثل سس سویا نیز در این دسته از عوامل گنجانده می شوند.
توصیه های زیر را به کار بندید:
*استفاده از غذاهایی که غنی از آهن می باشند.
*استفاده از منابع غذایی حاوی ویتامین در هر وعده غذایی، جهت جذب بهتر آهن( مثل پرتقال، گریپ فروت، کوجه فرنگی، کلم، توت فرنگی، فلفل سبزو لیمو ترش)
*گنجاندن گوشت قرمز، ماهی یا مرغ در برنامه غذایی .
*پرهیز از مصرف چای و قهوه همراه یا بلافاصله بعد از غذا
* برطرف کردن مشکلات گوارشی و یبوست
* تصحیح عادات غذائی غلط ( مثل مصرف مواد غیر خوراکی مانند خاک ، یخ )
* استفاده از نان هایی که از خمیر ورامده تهیه شده اند
* استفاده از خشکبار مثل توت خشک، برگه الو، انجیر خشک و کشمش که منابع خونی از اهن هستند.
* استفاده ازغلات و حبوبات جوانه زده .
* شست وشو و ضد عفونی کردن سبزی هایی که استفاده می کنید.
* شستن کامل دست ها با آب و صابون ، قبل از تهیه مصرف غذا و پس ازهر باراجابت مزاج .
* مصرف روزانه یک قرص آهن از پایان ماه چهارم بارداری تا سه ماه پس از زایمان در زنان باردار.
* مصرف قطره آهن هم زمان با شروع تغذیه تکمیلی تا پایان ۲ سالگی در کودکان.
منبع:
تبیان
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼