احتمال ساخت واکسنی که از سکته مغزی و حمله قلبی پیشگیری می‌کند
دانشمندان می‌گویند ترکیب واکسنی که ساخته‌اند در جلوگیری از تجمع رسوب در شریان‌های موش موفق بوده است
دانشمندان در چین واکسنی ساخته‌اند که احتمالا از تجمع پلاک در شریان‌ها که می‌تواند به لخته شدن خون، سکته مغزی و حملات قلبی منجر شود، پیشگیری می‌کند.
تجمع پلاک‌های چربی در شریان‌ها، عارضه‌ای که با عنوان تصلب شرایین (آترواسکلروز) شناخته می‌شود، یکی از اصلی‌ترین علل مرگ‌و‌میر در سراسر جهان است. سخت شدن نهایی شریان‌ها در اثر التهاب می‌تواند جریان خون را مسدود کند و به سکته مغزی، رگ‌برآمدگی (آنوریسم) یا حمله قلبی منجر شود.
آترواسکلروز یک بیماری التهابی است که به‌واسطه ایمنی داخلی بدن، متشکل از موانع طبیعی و آنزیم‌ها، و همچنین سیستم‌های تطبیقی، متشکل از پادتن‌ها، ایجاد می‌شود.
این نوع انسدادهای شریانی در حال حاضر، وقتی از طریق اسکن تشخیص داده شوند، با روش‌های جراحی مانند رگ‌باز‌سازی (آنژیوپلاستی) و استفاده از فنر (استنت) برای جلوگیری از مسدود شدن رگ‌های خونی درمان می‌شوند.
مدت‌ها است که این نظریه مطرح بوده که برای درمان یا پیشگیری از این بیماری می‌توان از واکسن استفاده کرد.
پژوهش جدیدی که در نشریه نیچر کامیونیکیشنز (Nature Communications) منتشر شده است، واکسنی را شرح می‌دهد که ممکن است بروز آترواسکلروز را در موش‌ها کاهش دهد.
دانشمندان دانشگاه علوم و فناوری نانجینگ چین نوشتند: «طراحی نانوواکسن ما و داده‌های پیش‌بالینی گزینه‌ای احتمالی برای درمان پیشگیرانه آترواسکلروز معرفی می‌کند.»
پژوهش‌های قبلی به ایجاد کتابخانه‌ای دیجیتال از انواع پروتئین‌ها کمک کرده‌اند، پروتئین‌هایی که از التهاب جلوگیری و پاسخ ایمنی بدن به آترواسکلروز را تقویت می‌کنند.
یکی از این پروتئین‌ها پی۲۱۰ (p۲۱۰) نام دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد که این پروتئین یک پاسخ ایمنی مقابل پیشرفت آترواسکلروز ایجاد می‌کند، و واکسن جدید نیز از همین پروتئین استفاده می‌کند.
این واکسن پادتن پی۲۱۰ را به نانوذرات ریز اکسید آهن متصل می‌کند و یک یاور‌ــ ماده‌ای کمکی که برای تقویت پاسخ ایمنی به واکسن استفاده می‌شود‌ــ را به مجموعه‌ای متفاوت از نانوذرات اضافه می‌کند.
در این پژوهش آمده است که طراحی «ترکیبی» این واکسن باعث کاهش پیشرفت پلاک و بروز آترواسکلروز در موش‌هایی شد که برنامه غذایی پرکلسترول داشتند.
عملکرد واکسن به این صورت بود که به بدن کمک کرد پادتن و یاور را جذب کند که سپس، سلول‌های دارینه‌ای (دندریتیک) ستاره‌ای شکل سیستم ایمنی را فعال کرد.
این واکسن مجموعه‌ای از تغییرات ایجاد کرد که در نهایت موجب تولید پادتن‌هایی علیه پی۲۱۰ شد.
پژوهشگران نوشتند: «یافته‌های ما نشان می‌دهد که راهبرد تحویل نانوواکسن دوگانه در مقابله با آترواسکلروز موثر است.»
آن‌ها امیدوارند بررسی‌های بیشتری انجام دهند تا بفهمند نانوواکسن تا چه مدت از موش‌ها مقابل آترواسکلروز محافظت می‌کند.
