آزمایشات ضروری دوران بارداری، سه ماه اول
تستهای تشخیصی، نمونه برداری از پرزهای جفتی و آمنیوسنتز را شامل می شود.
تستهای تشخیصی آمنیوسنتز
تستهای تشخیصی، نمونه برداری از پرزهای جفتی و آمنیوسنتز را شامل میشود. نمونه های گرفته شده برای انجام این تست حاوی سلولهای جنین است. آزمایشگاه با انجام تستهایی به روی این سلول‌ها درمی یابد که آیا جنــیــن بــه اختلالات کروموزومی مـبتلا است یــــا خــیـــر.
انــجام آزمایشهای تشخیصی به طور معمول به تمامی زنــان بــاردار پـیشنهاد نمیگردد زیــرا احتمال سقـط جـنــین را بالا میبـرند، با وجود این اکثر زنـانی که تستهای تـشخیصــی را انــجام میدهند دچار سقط یا دیگر عوارض ناشی از تستهای مزبور نمیشوند و در عمل نتایج تستها به زنان باردار آرامش و اطمینان خاطر زیادی میبخشد.
یک تکنیک پزشکی تشخیص قبل از تولد میباشد که در طی آن مقدار کمی از مایع آمنیون گرفته‌می‌شود و مورد بررسی ژنتیکی قرارمی‌گیرد. این شیوه معمولاً در سه‌ماهه دوم انجام می‌گیرد.آمنیوسنتز یکی از رایج‌ترین روش‌های تهاجمی تشخیص پره‌ناتال در سه‌ماه‌ی دوم بارداری است. آمنیوسنتز برای همه مادران باردار توصیه نمی‌شود بلکه تنها در مادرانی انجام می‌گیرد که سن آنان بالای 35 سال باشد و یا در بررسی غربالگری سندرم داون یا شیوه‌های دیگر غربالگری در زمره بارداری‌های پر خطر طبقه‌بندی‌شده‌باشند. آمنیوسنتز علاوه بر بررسی از نطر سندرم داون و بیماری‌های کروموزومی به منظور تعیین وضعیت جنین از نطر ابتلا به سایر بیماری‌های ژنتیکی نیز کاربرد دارد. در این موارد می‌بایست وضعیت ژنتیکی خانواده و افراد مبتلا از قبل تعیین شده‌باشد. از جمله علل مهم برای انجام آمنیوسنتز می‌توان به:
1.سن بالای 35 سال مادر
2.سطح غیر طبیعی مارکرهای بیوشیمییایی
3.نتایج غیر طبیعی در سونوگرافی
4.سابقه‌ی فامیلی مثبت برای اختلالات ژنتیکی
5.حاملگی‌هایی با ریسک ناهنجاری‌های کروموزومی اشاره کرد.
روند انجام کار
قبل از شروع پروسه، برای کاهش درد ناشی از سوزنی که برای کشیدن مایع آمنیونی استفاده میشود، از بی‌حسی موضعی برای مادر استفاده میشود. بعد از اینکه محل مورد نظر بی‌حس شد، سوزن از دیواره شکم و سپس از دیواره رحم عبور میکند و بالاخره به کیسه آمنیونی میرسد. به کمک هدایت اولتراسوند، پزشک کیسه آمنیونی را در محلی دورتر از جنین، سوراخ میکند و حدود ۲۰ میلی‌لیتر از مایع آمنیونی را برمی‌دارد.
اگر برای تشخیص ژنتیکی پیش از تولد استفاده‌شود، سلولهای جنینی از مایع استخراج‌شده جدا می‌شوند. سپس این سلول‌ها به محیط کشت منتقل می‌شوند تا تکثیر و برای مراحل بعدی یعنی فیکس‌کردن و رنگ‌آمیزی آماده شوند. زیر میکروسکوپ سلول‌ها برای وجود یا عدم وجود ناهنجاری بررسی می‌شوند. معمول‌ترین ناهنجاری‌های یافت‌شده سندرم داون (تریزومی ۲۱)، سندرم ادواردز (تریزومی ۱۸) و سندرم ترنر (مونوزومی X) می‌باشند. با توجه به جنین، سوراخ کیسه آمنیونی بهبود می‌یابد و طی ۲۴-۴۸ ساعت بعد مایع آمنیونی دوباره ساخته‌می‌شود.
علایم و نتایج آمنیوسنتز
در اوایل بارداری، از آمنیوسنتز برای تشخیص ناهنجاری‌های کروموزومی و مشکلات جنینی دیگر استفاده میشود. مانند:
سندرم داون (تریزومی 21)
تریزومی ۱۳
تریزومی 18
سندرم X شکننده
ناهنجاری‌های نادر متابولیکی ارثی
نقص لوله عصبی (آنانسفالی و اسپینابیفیدا) بوسیله سطح آلفافیتوپروتیین پلاسما.
تکامل ریه
آمنیوسنتز میتواند تکامل ریه را پیش‌بینی کند که با خطر سندرم درد تنفسی نوزادی رابطه معکوس دارد. در هفته‌های 30 به بعد دوران بارداری، رشد ریه توسط نمونه‌گیری از میزان سورفاکتانت مایع آمنیوتیک تست میشود. چندین تست وجود دارد که در ارتباط با تولید سورفاکتانت میباشد، شامل اندازه‌گیری نسبت لسیتین به اسفنگومیلین (L/S)، وجود فسفاتیدیل گلیسرول (PG)، و جدیدتر از آن اندازه‌گیری نسبت سورفاکتانت به آلبومین (S/A) میباشد. اگر نسبت لسیتین به اسفنگومیلین کمتر از 2:1 باشد، ریه‌های جنین کمبود سورفاکتانت دارد. وجود PG معمولاً نشان از تکامل ریه‌های جنین دارد. نتیجه نسبت سورفاکتانت به آلبومین به میلی‌گرم سورفاکتانت در گرم پروتیین داده‌می‌شود. نسبت کمتر از 35 نشان‌دهنده عدم رشد ریه‌ها، بین 35 تا 55 نشان‌دهنده وضعیت نامعلوم و بالا تر از 55 نمایانگر تولید کامل سورفاکتانت میباشد.(که با نسبت L/S با میزان 2.2 یا بیشتر در ارتباط میباشد.)
سایر کاربردها آمنیوسنتز میتواند در شناسایی مشکلات دیگری نیز استفاده شود. از قبیل:
تستهای تشخیصی، نمونه برداری از پرزهای جفتی و آمنیوسنتز را شامل میشود. نمونه های گرفته شده برای انجام این تست حاوی سلولهای جنین است. آزمایشگاه با انجام تستهایی به روی این سلول‌ها درمی یابد که آیا جنــیــن بــه اختلالات کروموزومی مـبتلا است یــــا خــیـــر.
انــجام آزمایشهای تشخیصی به طور معمول به تمامی زنــان بــاردار پـیشنهاد نمیگردد زیــرا احتمال سقـط جـنــین را بالا میبـرند، با وجود این اکثر زنـانی که تستهای تـشخیصــی را انــجام میدهند دچار سقط یا دیگر عوارض ناشی از تستهای مزبور نمیشوند و در عمل نتایج تستها به زنان باردار آرامش و اطمینان خاطر زیادی میبخشد.
یک تکنیک پزشکی تشخیص قبل از تولد میباشد که در طی آن مقدار کمی از مایع آمنیون گرفته‌می‌شود و مورد بررسی ژنتیکی قرارمی‌گیرد. این شیوه معمولاً در سه‌ماهه دوم انجام می‌گیرد.آمنیوسنتز یکی از رایج‌ترین روش‌های تهاجمی تشخیص پره‌ناتال در سه‌ماه‌ی دوم بارداری است. آمنیوسنتز برای همه مادران باردار توصیه نمی‌شود بلکه تنها در مادرانی انجام می‌گیرد که سن آنان بالای 35 سال باشد و یا در بررسی غربالگری سندرم داون یا شیوه‌های دیگر غربالگری در زمره بارداری‌های پر خطر طبقه‌بندی‌شده‌باشند. آمنیوسنتز علاوه بر بررسی از نطر سندرم داون و بیماری‌های کروموزومی به منظور تعیین وضعیت جنین از نطر ابتلا به سایر بیماری‌های ژنتیکی نیز کاربرد دارد. در این موارد می‌بایست وضعیت ژنتیکی خانواده و افراد مبتلا از قبل تعیین شده‌باشد. از جمله علل مهم برای انجام آمنیوسنتز می‌توان به:
1.سن بالای 35 سال مادر
2.سطح غیر طبیعی مارکرهای بیوشیمییایی
3.نتایج غیر طبیعی در سونوگرافی
4.سابقه‌ی فامیلی مثبت برای اختلالات ژنتیکی
5.حاملگی‌هایی با ریسک ناهنجاری‌های کروموزومی اشاره کرد.
روند انجام کار
قبل از شروع پروسه، برای کاهش درد ناشی از سوزنی که برای کشیدن مایع آمنیونی استفاده میشود، از بی‌حسی موضعی برای مادر استفاده میشود. بعد از اینکه محل مورد نظر بی‌حس شد، سوزن از دیواره شکم و سپس از دیواره رحم عبور میکند و بالاخره به کیسه آمنیونی میرسد. به کمک هدایت اولتراسوند، پزشک کیسه آمنیونی را در محلی دورتر از جنین، سوراخ میکند و حدود ۲۰ میلی‌لیتر از مایع آمنیونی را برمی‌دارد.
اگر برای تشخیص ژنتیکی پیش از تولد استفاده‌شود، سلولهای جنینی از مایع استخراج‌شده جدا می‌شوند. سپس این سلول‌ها به محیط کشت منتقل می‌شوند تا تکثیر و برای مراحل بعدی یعنی فیکس‌کردن و رنگ‌آمیزی آماده شوند. زیر میکروسکوپ سلول‌ها برای وجود یا عدم وجود ناهنجاری بررسی می‌شوند. معمول‌ترین ناهنجاری‌های یافت‌شده سندرم داون (تریزومی ۲۱)، سندرم ادواردز (تریزومی ۱۸) و سندرم ترنر (مونوزومی X) می‌باشند. با توجه به جنین، سوراخ کیسه آمنیونی بهبود می‌یابد و طی ۲۴-۴۸ ساعت بعد مایع آمنیونی دوباره ساخته‌می‌شود.
علایم و نتایج آمنیوسنتز
در اوایل بارداری، از آمنیوسنتز برای تشخیص ناهنجاری‌های کروموزومی و مشکلات جنینی دیگر استفاده میشود. مانند:
سندرم داون (تریزومی 21)
تریزومی ۱۳
تریزومی 18
سندرم X شکننده
ناهنجاری‌های نادر متابولیکی ارثی
نقص لوله عصبی (آنانسفالی و اسپینابیفیدا) بوسیله سطح آلفافیتوپروتیین پلاسما.
تکامل ریه
آمنیوسنتز میتواند تکامل ریه را پیش‌بینی کند که با خطر سندرم درد تنفسی نوزادی رابطه معکوس دارد. در هفته‌های 30 به بعد دوران بارداری، رشد ریه توسط نمونه‌گیری از میزان سورفاکتانت مایع آمنیوتیک تست میشود. چندین تست وجود دارد که در ارتباط با تولید سورفاکتانت میباشد، شامل اندازه‌گیری نسبت لسیتین به اسفنگومیلین (L/S)، وجود فسفاتیدیل گلیسرول (PG)، و جدیدتر از آن اندازه‌گیری نسبت سورفاکتانت به آلبومین (S/A) میباشد. اگر نسبت لسیتین به اسفنگومیلین کمتر از 2:1 باشد، ریه‌های جنین کمبود سورفاکتانت دارد. وجود PG معمولاً نشان از تکامل ریه‌های جنین دارد. نتیجه نسبت سورفاکتانت به آلبومین به میلی‌گرم سورفاکتانت در گرم پروتیین داده‌می‌شود. نسبت کمتر از 35 نشان‌دهنده عدم رشد ریه‌ها، بین 35 تا 55 نشان‌دهنده وضعیت نامعلوم و بالا تر از 55 نمایانگر تولید کامل سورفاکتانت میباشد.(که با نسبت L/S با میزان 2.2 یا بیشتر در ارتباط میباشد.)
سایر کاربردها آمنیوسنتز میتواند در شناسایی مشکلات دیگری نیز استفاده شود. از قبیل:
عفونتی که در آن آمنیوسنتز میتواند سطح کاهش یافته قند را شناسایی کند، رنگ‌آمیزی گرم وجود باکتری یا شمارش افتراقی گلبول‌های سفید، نتایج غیر عادی نشان میدهند.
ناسازگاری Rh
رفع فشار پلی هیدرامنیوز (افزایش مایع آمنیونی در کیسه آمنیون)
بعد از انجام آمنیوسنتز، مدیریت پارگی زودرس غشاها مهم میباشد که در آن اندازه‌گیری برخی نشانگرهای التهابی مایع آمنیونی ممکن است مفید باشد. اگر مایع آمنیونی IL-6 که یک مارکر التهابی است، افزایش پیدا کند، به این معنی است که جنین در خطر بالایی قرار دارد و باید خارج شود.
عوارض آمنیوسنتز
آمنیوسنتز بین هفته‌های ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام میشود. انجام این تست زودتر از زمان مناسب منجر به آسیب به جنین میشود. آمنیوسنتز زودهنگام به معنی انجام آن در هفته‌های ۱۱ تا ۱۳ میباشد.
عوارض آمنیوسنتز شامل زایمان زودرس، دیسترس تنفسی، ناهنجاری‌های جسمی، آسیب به جنین و بیماری‌های مربوط به Rh مادر میباشد. مطالعات سال‌های ۱۹۷۰، ریسک سقط جنین مربوط به آمنیوسنتز را ۱ در ۲۰۰ تخمین زده‌است.(۰.۵%) مطالعات بیشتر اخیر در سال‌های ۲۰۰۶-۲۰۰۰، خطر سقط ناشی از پروسه آمنیوسنتز را ۰.۶ % تا ۰.۸۶% تخمین زده‌است. آخرین مطالعات نتایج به نسبت کمتری را ارائه‌داده‌است، در حدود ۱ در ۱۶۰۰(۰.۰۶%). برخلاف مطالعات قبلی، این نتایج فقط در خصوص سقط‌های ناشی از انجام آمنیوسنتز میباشد و شامل مواردی نمی‌شود که پس از انجام آمنیوسنتز و مشاهده ناهنجاری، سقط جنین با رضایت والدین انجام شده‌است. برخلاف آمنیوسنتز، خطر سقط جنین در نمونه‌گیری از پرزهای کوریونی ۱ در ۱۰۰ میباشد، اگرچه این تست ۴هفته زودتر انجام میشود و ممکن است در مواردی که خطر نقص ژنتیکی به نظر بالا است، ترجیح داده‌شود. آمبولیسم مایع آمنیونی، یک خطر احتمالی تلقی میشود.
آزمایش حاملگی یا اندازه گیریBetaHCG چیست و چرا این هورمون تست می شود
هورمون های HCG - LH - FSH - TSH همگی از دو بخش یا Sub Unit تشکیل می شوند : آلفا و بتا که بخش آلفا در همه ی این هورمون ها مشابه است و افتراق اینها از هم با بخش بتا صورت می گیرد.
از ملاقات اسپرم واوول تخمک لقاح پیدا میکند. تخمک لقاح یافته به طرف رحم رفته و در جدار آن لانه گزینی میکند.بین ۱۰-۳ روز بعد جفت تشکیل میشود. HCG (هر دو بخش آلفا و بتا) توسط سلولهای تروفوبلاستیک جفت سنتز می شود و نیمه عمر آن ۳۶ - ۱۲ ساعت است. مهمترین وظیفه این هورمون نگه داری از جسم زرد است که تولید استرادیول و پروژسترون می کند .
مقدار این هورمون در حاملگی طبیعی از روز ششم تا دهم بعد از لقاح در سرم مادر بالا میرود (حتی گاه از روز سوم لقاح هم قابل شناسایی است.)
معمولا ۲۵ -۲۰ روز پس از آخرین قاعدگی (و نه زودتر از آن) مقدار این هورمون در ادرار مادر به اندازه ای میرسد که قابل اندازه گیری باشد.
معمولاچه زمانی این تست انجام میشود
این هورمون در حاملگی طبیعی 4 - 6 هفته بعد از شروع بارداری افزایش چشم گیر پیدا کرده و سپس کم کم افت پیدا می کند. اما در موارد حاملگی خارج رحمی - حاملگی مولار- برداشت کل رحم - کورتاژ پس از حاملگی سیر نزولی سریعتر آن را شاهد هستیم.
سایر کاربردهای تست حاملگی یا هورمون بتا اچ سی جی(Beta H.C.G)
در مردان در موارد تشخیص تومورهای بیضه و نئوپلاسم آن کاربرد دارد که همراه با آلفا فیتو پروتئین تست می شو د . در بعضی بدخیمی ها از قبیل کوریوکارسینوما - امبریونال سل کارسینوما و نیز حاملگی خارج رحمی میزان BeteHCG به شدت بالا می رود و اندازه گیری های مرتب آن برای سنجش پاسخ بیمار به شیمی درمانی ضروری است
این آزمایش چه زمانی وبه درخواست چه کسی قابل انجام است؟
این آزمایش را هرزمان که مشکوک به حاملگی طبیعی ویا حتی موارد خارج رحمی باشیم انجام دهیم و درخواست آن بوسیله خود بیمار هم قابل قبول است.
بعلاوه در موارد بدخیمی هائی که نامبرده شد ویا حین درمان آنها نیز کاربرد دارد.(برای ارزیابی چگونگی پاسخ بیمار به درمان)
چه موقع فرد میتواند مراجعه کند؟آیا ناشتائی ویا سایر شرایط دیگری باید رعایت شود
ناشتا بودن لازم نیست. مصرف آب مانعی ندارد و حتی قطع داروهای دیگر فرد ضروری نیست.
این آزمایش باچه نمونه ای انجام میشود وچقدر طول میکشد
چون هورمون ابتدا در خون ظاهر میشود سپس بعد از شروع متابولیزه شدن در ادرار آمده و دفع میشود پس آزمایش خون حساستر است وزودتر مثبت میشود.درموارد حاملگی خارج رحمی هم که حتما باید خون تست شود.
مدت زمان آزمایش نیم ساعت است ودر هرساعت شبانه روز قابل انجام میباشد.
راهنما و روش انجام تست حاملگی
نوار تست حاملگی موجود به روش یک مرحله ای سریع و مطمئن برای تشخیص حاملگی بر اساس وجود اچ-سی-جی (HCG) در ادرار یا سرم خون می باشد. این هورمون از جفت ترشح شده و ابتدا در خون و سپس در ادرار انتشار می یابد. پس از وقوع حاملگی(یک روز پس از عقب افتادگی در سیکل ماهانه) در خون و ادرار میزان هورمون به ۱۰-۵ واحد میرسد که این مقدار برای مثبت شدن تست کافی است. از آن پس میزان هورمون به سرعت افزایش می یابد.
جمع آوری نمونه و روش انجام
ادرار را در ظرف تمیزی مانند لیوان یکبار مصرف (در هر ساعت از روز) جمع آوری نمائید.
نوار تست را از پاکت خارج سازید ئ تا خط مشخص (MAX) در ادرار فرو کنید. بطوریکه جهت پیکان بطرف ادرار باشد. سطح ادرار نباید از خط (MAX) عبور کند. سه ثانیه صبر کنید سپس از ادرار خارج ساخته، بطور افقی بر روی دهانه ظرف ادرار بگذارید.
بر حسب میزان هورمون موجود در ادرار نتیجه مثبت بصورت 2 خط قرمز حدود 40 ثانیه بعد ظاهر می شود. تا پنج دقیقه اگر رنگی ظاهر نشد دلیل بر منفی بودن آزما یش است.ظهور رنگ در فاصله 5 تا 10 دقیقه مشکوک بوده و چند روز بعد تکرار شود. هر نتیجه ای بعد از 10 دقیقه فاقد ارزش است.
مثبت: آشکار شدن دو نوار رنگی در نواحی کنترل و پائین تر از آن
منفی: آشکار شدن تنها یک نوار رنگی در ناحیه کنترل
شدت رنگ بستگی به مدت زمان حاملگی دارد.
تذکرات
۱- تنها هنگام آزمایش پاکت باز شود و نوار فقط برای یکبار قابل استفاده است.
۲- پاکت کوچک همراه نوار حاوی ماده سیلیکا‍ژل ( جاذب رطوبت) است که بعنوان نگهدارنده میباشد.پس از باز کردن پاکت دور انداخته شود.
۳- بیمارانی که مبتلا به سرطان هستند تفسیر تست به عهده پزشک متخصص میباشد.
رفع فشار پلی هیدرامنیوز (افزایش مایع آمنیونی در کیسه آمنیون)
بعد از انجام آمنیوسنتز، مدیریت پارگی زودرس غشاها مهم میباشد که در آن اندازه‌گیری برخی نشانگرهای التهابی مایع آمنیونی ممکن است مفید باشد. اگر مایع آمنیونی IL-6 که یک مارکر التهابی است، افزایش پیدا کند، به این معنی است که جنین در خطر بالایی قرار دارد و باید خارج شود.
عوارض آمنیوسنتز
آمنیوسنتز بین هفته‌های ۱۵ تا ۲۰ بارداری انجام میشود. انجام این تست زودتر از زمان مناسب منجر به آسیب به جنین میشود. آمنیوسنتز زودهنگام به معنی انجام آن در هفته‌های ۱۱ تا ۱۳ میباشد.
عوارض آمنیوسنتز شامل زایمان زودرس، دیسترس تنفسی، ناهنجاری‌های جسمی، آسیب به جنین و بیماری‌های مربوط به Rh مادر میباشد. مطالعات سال‌های ۱۹۷۰، ریسک سقط جنین مربوط به آمنیوسنتز را ۱ در ۲۰۰ تخمین زده‌است.(۰.۵%) مطالعات بیشتر اخیر در سال‌های ۲۰۰۶-۲۰۰۰، خطر سقط ناشی از پروسه آمنیوسنتز را ۰.۶ % تا ۰.۸۶% تخمین زده‌است. آخرین مطالعات نتایج به نسبت کمتری را ارائه‌داده‌است، در حدود ۱ در ۱۶۰۰(۰.۰۶%). برخلاف مطالعات قبلی، این نتایج فقط در خصوص سقط‌های ناشی از انجام آمنیوسنتز میباشد و شامل مواردی نمی‌شود که پس از انجام آمنیوسنتز و مشاهده ناهنجاری، سقط جنین با رضایت والدین انجام شده‌است. برخلاف آمنیوسنتز، خطر سقط جنین در نمونه‌گیری از پرزهای کوریونی ۱ در ۱۰۰ میباشد، اگرچه این تست ۴هفته زودتر انجام میشود و ممکن است در مواردی که خطر نقص ژنتیکی به نظر بالا است، ترجیح داده‌شود. آمبولیسم مایع آمنیونی، یک خطر احتمالی تلقی میشود.
آزمایش حاملگی یا اندازه گیریBetaHCG چیست و چرا این هورمون تست می شود
هورمون های HCG - LH - FSH - TSH همگی از دو بخش یا Sub Unit تشکیل می شوند : آلفا و بتا که بخش آلفا در همه ی این هورمون ها مشابه است و افتراق اینها از هم با بخش بتا صورت می گیرد.
از ملاقات اسپرم واوول تخمک لقاح پیدا میکند. تخمک لقاح یافته به طرف رحم رفته و در جدار آن لانه گزینی میکند.بین ۱۰-۳ روز بعد جفت تشکیل میشود. HCG (هر دو بخش آلفا و بتا) توسط سلولهای تروفوبلاستیک جفت سنتز می شود و نیمه عمر آن ۳۶ - ۱۲ ساعت است. مهمترین وظیفه این هورمون نگه داری از جسم زرد است که تولید استرادیول و پروژسترون می کند .
مقدار این هورمون در حاملگی طبیعی از روز ششم تا دهم بعد از لقاح در سرم مادر بالا میرود (حتی گاه از روز سوم لقاح هم قابل شناسایی است.)
معمولا ۲۵ -۲۰ روز پس از آخرین قاعدگی (و نه زودتر از آن) مقدار این هورمون در ادرار مادر به اندازه ای میرسد که قابل اندازه گیری باشد.
معمولاچه زمانی این تست انجام میشود
این هورمون در حاملگی طبیعی 4 - 6 هفته بعد از شروع بارداری افزایش چشم گیر پیدا کرده و سپس کم کم افت پیدا می کند. اما در موارد حاملگی خارج رحمی - حاملگی مولار- برداشت کل رحم - کورتاژ پس از حاملگی سیر نزولی سریعتر آن را شاهد هستیم.
سایر کاربردهای تست حاملگی یا هورمون بتا اچ سی جی(Beta H.C.G)
در مردان در موارد تشخیص تومورهای بیضه و نئوپلاسم آن کاربرد دارد که همراه با آلفا فیتو پروتئین تست می شو د . در بعضی بدخیمی ها از قبیل کوریوکارسینوما - امبریونال سل کارسینوما و نیز حاملگی خارج رحمی میزان BeteHCG به شدت بالا می رود و اندازه گیری های مرتب آن برای سنجش پاسخ بیمار به شیمی درمانی ضروری است
این آزمایش چه زمانی وبه درخواست چه کسی قابل انجام است؟
این آزمایش را هرزمان که مشکوک به حاملگی طبیعی ویا حتی موارد خارج رحمی باشیم انجام دهیم و درخواست آن بوسیله خود بیمار هم قابل قبول است.
بعلاوه در موارد بدخیمی هائی که نامبرده شد ویا حین درمان آنها نیز کاربرد دارد.(برای ارزیابی چگونگی پاسخ بیمار به درمان)
چه موقع فرد میتواند مراجعه کند؟آیا ناشتائی ویا سایر شرایط دیگری باید رعایت شود
ناشتا بودن لازم نیست. مصرف آب مانعی ندارد و حتی قطع داروهای دیگر فرد ضروری نیست.
این آزمایش باچه نمونه ای انجام میشود وچقدر طول میکشد
چون هورمون ابتدا در خون ظاهر میشود سپس بعد از شروع متابولیزه شدن در ادرار آمده و دفع میشود پس آزمایش خون حساستر است وزودتر مثبت میشود.درموارد حاملگی خارج رحمی هم که حتما باید خون تست شود.
مدت زمان آزمایش نیم ساعت است ودر هرساعت شبانه روز قابل انجام میباشد.
راهنما و روش انجام تست حاملگی
نوار تست حاملگی موجود به روش یک مرحله ای سریع و مطمئن برای تشخیص حاملگی بر اساس وجود اچ-سی-جی (HCG) در ادرار یا سرم خون می باشد. این هورمون از جفت ترشح شده و ابتدا در خون و سپس در ادرار انتشار می یابد. پس از وقوع حاملگی(یک روز پس از عقب افتادگی در سیکل ماهانه) در خون و ادرار میزان هورمون به ۱۰-۵ واحد میرسد که این مقدار برای مثبت شدن تست کافی است. از آن پس میزان هورمون به سرعت افزایش می یابد.
جمع آوری نمونه و روش انجام
ادرار را در ظرف تمیزی مانند لیوان یکبار مصرف (در هر ساعت از روز) جمع آوری نمائید.
نوار تست را از پاکت خارج سازید ئ تا خط مشخص (MAX) در ادرار فرو کنید. بطوریکه جهت پیکان بطرف ادرار باشد. سطح ادرار نباید از خط (MAX) عبور کند. سه ثانیه صبر کنید سپس از ادرار خارج ساخته، بطور افقی بر روی دهانه ظرف ادرار بگذارید.
بر حسب میزان هورمون موجود در ادرار نتیجه مثبت بصورت 2 خط قرمز حدود 40 ثانیه بعد ظاهر می شود. تا پنج دقیقه اگر رنگی ظاهر نشد دلیل بر منفی بودن آزما یش است.ظهور رنگ در فاصله 5 تا 10 دقیقه مشکوک بوده و چند روز بعد تکرار شود. هر نتیجه ای بعد از 10 دقیقه فاقد ارزش است.
مثبت: آشکار شدن دو نوار رنگی در نواحی کنترل و پائین تر از آن
منفی: آشکار شدن تنها یک نوار رنگی در ناحیه کنترل
شدت رنگ بستگی به مدت زمان حاملگی دارد.
تذکرات
۱- تنها هنگام آزمایش پاکت باز شود و نوار فقط برای یکبار قابل استفاده است.
۲- پاکت کوچک همراه نوار حاوی ماده سیلیکا‍ژل ( جاذب رطوبت) است که بعنوان نگهدارنده میباشد.پس از باز کردن پاکت دور انداخته شود.
۳- بیمارانی که مبتلا به سرطان هستند تفسیر تست به عهده پزشک متخصص میباشد.
منبع:
وب سایت نوزادم
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼