ناتوانی مردان در روابط زناشویی، چه علتی دارد؟

شما تنها مردی نیستید که به مشکل ناتوانی جنسی دچار هستید. اگر همه مردان صادق باشند و حقیقت را اذعان کنند، خواهند گفت که دست کم یک بار در طول زندگی خود ناتوانی جنسی را تجربه کرده اند. دکتر «نیل بوم» در توصیه این مطلب میگویند: هنگامی که مشکل ناتوانی جنسی برای مردان پیش می آید، تصور آن ها از مذکر بودن ویران شده، و زیر سوال می رود.

به گفته متخصصان ده میلیون مرد گرفتار ناتوانی جنسی هستند. تا دهه ۱۹۷۰ کارشناسان بر این باور بودند که مشکل اختلال نعوظ در مردان (ناتوانی جنسی) منشا روانی دارد. اما امروزه جامعه پزشکی بر این عقیده است که تقریبا نیمی از مشکل ناتوانی جنسی مردان به مشکلات جسمی و فیزیکی بدن مربوط می شود.

حال چگونه می توان مشکل ناتوانی جنسی را برطرف نمود؟
در زیر به شرح توصیه های متخصصان در این زمینه می پردازیم.

به خودتان فرصت دهید
در مردان با افزایش سن، ممکن است برای تحریک جنسی و ایجاد نعوظ در مردان به زمان بیشتری نیاز باشد. در مردان ۲۰-۱۸ ساله نعوظ ظرف چند ثانیه رخ می دهد. در دهه سوم و چهارم زندگی این زمان ممکن است به یک تا دو دقیقه افزایش یابد. اما اگر مرد ۶۰ ساله ای پس از یک یا چند دقیقه به مرحله نعوظ نرسد نمی توان او را از لحاظ جنسی ناتوان تلقی کرد. تنها علت تاخیر نعوظ در این موراد افزایش سن است. هم چنین با افزایش سن فواصل بین انزال تا نعوظ بعدی طولانی تر می شود. در برخی از مردان ۶۰-۷۰ ساله حتی ممکن است این زمان به یک روز یا بیشتر افزایش یابد. این مسئله کاملاً طبیعی است و ناشی از افزایش سن می باشد.

کنترل داروهای مصرفی
گاهی ممکن است داروهای تجویز شده توسط پزشک مسبب مشکل اختلال نعوظ باشند و یا داروهای مجاز بدون نسخه مثل آنتی هیستامین ها، داروهای مدر و یا آرام بخش ها موجب ناتوانی جنسی شوند. در ضمن توجه داشته باشید آنچه بر همسایه یا دوست شما تاثیر دارد الزاماً بر شما اثر نمی گذارد.

تا کنون 200 نوع داروی مختلف که بر ناتوانی جنسی تاثیر گذار بوده اند، مورد شناسایی قرار گرفته اند. ناتوانی جنسی ناشی از مصرف دارو بیشتر در مردان بالای 50 سال شایع است. طی تحقیقی که بر روی 188 مرد انجام شد در 25% موارد مشکل ناتوانی مربوطه به مصرف دارو بود. اگر احتمال می دهید دارو موجب ناتوانی شماست حتما با پزشک خود مشورت کنید.

پزشک ممکن است با تغییر دوز یعنی مقدار مصرف دارو یا تغییر نوع دارو و تجویز داروی مشابه آن بتواند به شما کمک کند. اما هرگز این کار را خوسرانه انجام ندهید. و آن را به پزشک خود محول کنید.

اثر داروهای مخدر بر ناتوانی جنسی
دارو ها و مواد مخدر نظیر کوکائین، ماری جوآنا، اوپیات ها، تریاک، هروئین، مورفین، آمفتامین ها و باربیتورات ها از عوامل مسبب ناتوانی جنسی می باشند.

هر چیز برای سرخرگ ها خوب باشد یقیناً برای آلت تناسلی مرد نیز مفید است
طبق یافته های اخیر آلت مرد عضوی پر خون است هر چیزی مانند کلسترول بالا و چربی های اشباع شده که باعث مسدود شدن رگ شود مطمئناً بر عروق آلت تناسلی نیز تاثیر گذار است. در حقیقت همه مردان پس از رسیدن به سن 38 سالگی تا حدودی به تنگی عروق آلت تناسلی دچار می شوند.

بنابراین از کنترل رژیم غذایی غافل نباشید. کلسترول بالا احتمالاً یکی از علل ناتوانی جنسی است. به نظر می رسد کلسترول زیاد بر بافت های قابل نعوظ اثر می گذارد.

ترک سیگار
طبق تحقیقات به عمل آمده، نیکوتین موجود در سیگار باعث تنگی عروق می شود. مطالعه بر روی سگ های بالغ و دو رگه سالم نشان داد، استنشاق دود ۲ نخ سیگار موجب فقدان نعوظ در ۵ سگ و عدم توانایی در حفظ حالت نعوظ در یک سگ دیگر شد. پژوهشگران بر این باورند که استنشاق دود سیگار با جلوگیری از شل شدن عضلات صاف بافت آلت مانع از نعوظ می شود.

دانستن چیزهایی که برای بدن مفیدند
آیا هرگز به چند کیلو کاهش وزن، پرداختن به کاراته و شروع برنامه تنظیم وزن فکر کرده اید؟ اگر تاکنون هیچ اقدامی نکرده اید از هم اکنون به فکر باشید! هر چه فرد از سلامتی بیشتری برخوردار باشد بهتر می تواند از عهده ناتوانی جنسی برآید.

اجتناب از زیاده روی در ورزش
ورزش بیش از حد سبب تحرک ترشح مواد شبه مرفینی طبیعی بدن ، یعنی اندورفین ها می شود. البته مکانیسم عمل آن کاملاً روشن نیست، اما ظاهراً احساسات را کاهش می دهد. انجام ورزش در حدی معقول و منطقی برای بدن خوب و مفید است. اما ورزش بیش از حد باعث می شود بدن به دفاع از خود بپردازد و به این وضعیت عادت کند.

تحمل درد
بدن به طور طبیعی هنگام درد به ترشح مواد شبه مرفینی (اپیات ها) می پردازد. افزایش اوپیات ها به خاموش شدن تحریکات جنسی می انجامد.به گزارش آسان طب،البته در این مورد اقدام مهمی نمی توان انجام داد. بهتری کار منتظر ماند برای یک فرصت مناسب تر است.

اجتناب از محرک های موثر بر کل بدن
منظور از این محرک ها کافئین و موادی است که به محرک های جنسی معروفند. مهمترنی مسئله حین آمیزش، داشتن و حفظ آرامش است. محرک ها بر کل بدن تاثیر می گذارند و مانع نرمی ماهیچه ای که لازم است قبل از نعوظ شل شود می شوند.

معطوف کردن توجه
یک روش برای حفظ آرامش آن است که زوجین بیشتر توجه خود را به جنبه های آمیزش معطوف سازند. زوجین باید سعی داشته باشند بدون نگرانی در مورد نعوظ از وجود یکدیگر و آمیزش لذت ببرند. پوست بزرگترین و وسیع ترین ارگان جنسی است و آلت تناسلی فقط جزئی از آن محسوب می شود. بنابراین تنها نباید متکی به آن بود. کل بدن می تواند در این خصوص ایفای نقش کند.

برنامه ریزی قبلی
به عقیده دکتر "برگر" بهتر است قبلاً تصمیم بگیرید که در صورت عدم نعوظ چه خواهید کرد و چه جایگزین هایی می توانند وجود داشته باشند. اگر صرفاً به مسئله نعوظ فکر نکنید، بازگشت به حالت نعوظ آسان تر خواهد شد.

با همسرتان صحبت کنید
با حاکم شدن سکوت حین آمیزش احتمال عدم وقوع نعوظ افزایش می یابد. با صحبت کردن در خصوص مسائل مختلف، از قبیل فشار کاری، بیماری فرزند و یا مسئله مهمی که به هر دو نفر زوجین مربوط می شود و هنوز راه حلی برای آن نیافته اید، می توان ریشه نگرانی را شناسایی کرده و در عین حال سکوت را شکست. اگر به عوامل مسبب ناتوانی پی ببرید می توانید راهی برای توضیح آن بدون نسبت دادن آن به چیزی که وجود ندارد پیدا کنید. در ضمن باید با همسر خود در خصوص جایگزین های دیگر در صورت فقدان نعوظ صحبت کنید. آیا به عشق ورزی خود به روشی دیگر ادامه خواهید داد؟

هرگز اجازه ندهید نعوظ یا فقدان آن صمیمیت موجود بین شما و همسرتان را تحت الشعاع قرار دهد!