زگیل تناسلی در زنان، چگونه درمان می‌شود؟
بیشتر زگیل های تناسلی با انجام معاینات مربوطه توسط متخصصان پوست تشخیص داده می شوند.
بیشتر زگیل های تناسلی با انجام معاینات مربوطه توسط متخصصان پوست تشخیص داده می شوند. آنان قسمتی از زگیل رشد یافته را توسط جراحی برداشته و برای ارزیابی میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند تا بتوانند تشخیص خود را تأیید کنند.
عارضه زگیل ناحیه تناسلی که به زگیل آمیزشی Genital wart نیز موسوم است به وسیله یک ویروس توموری خوش خیم انسانی با نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) منتقل می شود. بیش از 100 نوع از این ویروس تا امروز شناخته شده است. کم خطرترین انواع آن نوع 1 و 2 و 3 است که باعث ایجاد زگیل روی دست ها و پاها و دیگر نقاط بدن می شود. انواع HPV 6 و 11 می توانند سبب ایجاد زگیل روی دستگاه تناسلی و مقعد شده و انواع 18 و 16 آن می توانند سبب سرطان دهانه رحم و دستگاه تناسلی خارجی و مقعد شوند. البته خوشبختانه مواردی که سبب سرطان می شود، بسیار نادر هستند.
معاینه همزمان زوجین
زگیل تناسلی معمولا از طریق روابط جنسی انتقال می یابد بنابراین تمامی زوجین باید با هم بررسی و معاینه شوند.
این بیماری همچنین در نوزادانی که از طریق زایمان طبیعی مادران مبتلا به ویروس HPV به دنیا می آیند، دیده می شود.
بنابراین در چنین مواقعی باید از روش های متفاوتی برای زایمان بهره گرفت. نکته قابل توجه اینکه تنها عده کمی از مردم مبتلا به ویروس دچار زگیل آشکار می شوند، بسیاری از مردم ناقل HPV هستند ولی ممکن است هرگز به زگیل مبتلا نشوند اما توانایی انتقال را به شریک جنسی خود دارند.
زمانی که فرد با ویروس تماس پیدا می کند، ممکن است پس از چند ماه زگیل تناسلی مشاهده شود در حالی که در برخی از افراد ممکن است حتی پس از گذشت یک سال از تماس این زگیل ها مشاهده نشود.
«افرادی که به دلیل ابتلا به سرطان، ایدز، پیوند اعضا و سرکوبی دستگاه ایمنی به وسیله مصرف برخی از داروها، سیستم ایمنی پایین تری دارند، حساس تر بوده و بیش از سایر افراد در معرض ابتلا به زگیل تناسلی هستند.»
چگونه تشخیص داده می شوند؟
زگیل های تناسلی می توانند ظاهری نرم یا سفت داشته باشند و به طور معمول به رنگ گوشت اما ممکن است کمی تیره تر نیز به نظر بیایند. آن ها می توانند بزرگ یا کوچک باشند یا می توانند به صورت تکی یا دسته ای از زگیل ها رشد کنند. آن ها در پوست خارجی دستگاه تناسلی، داخل واژن یا مقعد مشاهده می شوند.
بیشتر زگیل های تناسلی با انجام معاینات مربوطه توسط متخصصان پوست تشخیص داده می شوند. آنان قسمتی از زگیل رشد یافته را توسط جراحی برداشته و برای ارزیابی میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند تا بتوانند تشخیص خود را تأیید کنند.
چطور درمان کنیم
زگیل های تناسلی سبب خارش، خونریزی و تداخل با خروج مدفوع و ادرار و کاهش تمایلات جنسی می شوند. این زگیل ها ظاهری بسیار ناخوشایند دارند و به سختی می توان آن ها را تمیز نگه داشت.
درمان زگیل بستگی به تعداد، محل رشد آن ها و فاکتورهای دیگری دارد. بازگشت و عود مجدد آن همیشه امکان پذیر است. متخصصان پوست می توانند توسط دو راه جراحی یا درمان های شیمیایی و دارویی به درمان این عارضه بپردازند.
درمان کلی اصولا بر پایه جراحی شامل برداشتن ساده، حذف با سوزن های الکتریکی، فریز کردن با نیتروژن مایع و لیزر کردن استوار است. این روش درمانی نیاز به بی حسی موضعی دارد و درمان قطعی آن نیز نیازمند زمان است. روش های بدون جراحی به صورت شیمیایی زگیل ها را نابود می سازد. این روش نیازمند مراجعه چندگانه و ویزیت با فاصله 2 هفته تا 3 هفته است.
عارضه زگیل ناحیه تناسلی که به زگیل آمیزشی Genital wart نیز موسوم است به وسیله یک ویروس توموری خوش خیم انسانی با نام ویروس پاپیلومای انسانی (HPV) منتقل می شود. بیش از 100 نوع از این ویروس تا امروز شناخته شده است. کم خطرترین انواع آن نوع 1 و 2 و 3 است که باعث ایجاد زگیل روی دست ها و پاها و دیگر نقاط بدن می شود. انواع HPV 6 و 11 می توانند سبب ایجاد زگیل روی دستگاه تناسلی و مقعد شده و انواع 18 و 16 آن می توانند سبب سرطان دهانه رحم و دستگاه تناسلی خارجی و مقعد شوند. البته خوشبختانه مواردی که سبب سرطان می شود، بسیار نادر هستند.
معاینه همزمان زوجین
زگیل تناسلی معمولا از طریق روابط جنسی انتقال می یابد بنابراین تمامی زوجین باید با هم بررسی و معاینه شوند.
این بیماری همچنین در نوزادانی که از طریق زایمان طبیعی مادران مبتلا به ویروس HPV به دنیا می آیند، دیده می شود.
بنابراین در چنین مواقعی باید از روش های متفاوتی برای زایمان بهره گرفت. نکته قابل توجه اینکه تنها عده کمی از مردم مبتلا به ویروس دچار زگیل آشکار می شوند، بسیاری از مردم ناقل HPV هستند ولی ممکن است هرگز به زگیل مبتلا نشوند اما توانایی انتقال را به شریک جنسی خود دارند.
زمانی که فرد با ویروس تماس پیدا می کند، ممکن است پس از چند ماه زگیل تناسلی مشاهده شود در حالی که در برخی از افراد ممکن است حتی پس از گذشت یک سال از تماس این زگیل ها مشاهده نشود.
«افرادی که به دلیل ابتلا به سرطان، ایدز، پیوند اعضا و سرکوبی دستگاه ایمنی به وسیله مصرف برخی از داروها، سیستم ایمنی پایین تری دارند، حساس تر بوده و بیش از سایر افراد در معرض ابتلا به زگیل تناسلی هستند.»
چگونه تشخیص داده می شوند؟
زگیل های تناسلی می توانند ظاهری نرم یا سفت داشته باشند و به طور معمول به رنگ گوشت اما ممکن است کمی تیره تر نیز به نظر بیایند. آن ها می توانند بزرگ یا کوچک باشند یا می توانند به صورت تکی یا دسته ای از زگیل ها رشد کنند. آن ها در پوست خارجی دستگاه تناسلی، داخل واژن یا مقعد مشاهده می شوند.
بیشتر زگیل های تناسلی با انجام معاینات مربوطه توسط متخصصان پوست تشخیص داده می شوند. آنان قسمتی از زگیل رشد یافته را توسط جراحی برداشته و برای ارزیابی میکروسکوپی به آزمایشگاه می فرستند تا بتوانند تشخیص خود را تأیید کنند.
چطور درمان کنیم
زگیل های تناسلی سبب خارش، خونریزی و تداخل با خروج مدفوع و ادرار و کاهش تمایلات جنسی می شوند. این زگیل ها ظاهری بسیار ناخوشایند دارند و به سختی می توان آن ها را تمیز نگه داشت.
درمان زگیل بستگی به تعداد، محل رشد آن ها و فاکتورهای دیگری دارد. بازگشت و عود مجدد آن همیشه امکان پذیر است. متخصصان پوست می توانند توسط دو راه جراحی یا درمان های شیمیایی و دارویی به درمان این عارضه بپردازند.
درمان کلی اصولا بر پایه جراحی شامل برداشتن ساده، حذف با سوزن های الکتریکی، فریز کردن با نیتروژن مایع و لیزر کردن استوار است. این روش درمانی نیاز به بی حسی موضعی دارد و درمان قطعی آن نیز نیازمند زمان است. روش های بدون جراحی به صورت شیمیایی زگیل ها را نابود می سازد. این روش نیازمند مراجعه چندگانه و ویزیت با فاصله 2 هفته تا 3 هفته است.
منبع:
لحظه نما
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼