علت دیر ازدواج کردن، عاشق نشدن است؟
نباید علت تاخیر در ازدواج را با فرافکنی به دیگران نسبت دهیم و عیوب خود را فراموش کنیم.
در سلسله نشستهای راحیل که با همت خانه انقلاب اسلامی و با عنوان«انتخاب عاقلانه، زندگی عاشقانه» و با سخنرانی دکتر امیرحسین بانکــــی، رئیس دانشـــکده معارف اهلالبیت دانشگاه اصفهان و کارشناس مسائل ازدواج و خانواده برگزار شد، این بار به موضوع دیگری از ازدواج صحبت شد که به خلاصهای از آن اشاره میکنیم:
نباید علت تاخیر در ازدواج را با فرافکنی به دیگران نسبت دهیم و عیوب خود را فراموش کنیم. دختر خانم باید ببیند چقدر برای ازدواج خود فعالیت کرده و زمینههای ازدواج را در خود ایجاد کرده است. مقصود از این سخن پیدا کردن همسر نیست، بلکه فراهم کردن شرایط ازدواج از نظر روانی و توانمندی در اداره کانون یک خانواده است؛ زیرا مفهوم ازدواج تشکیل خانوادهای مستقل است.ازدواج صرفا اطفای غریزه جنسی نیست و وجود این غریزه در انسان برای ترغیب اولیه در انسان نهاد شده است. مفهوم ازدواج این است که ما توانایی اداره یک خانواده مستقل را بدون تکیه به دیگران داریم.جوانی که وارد دانشگاه شده و هنوز برای خرید کتابهای درسی و خرید لباس و ملزومات زندگی وابسته به پدر و مادر است و با توجه به تمکن مالی پدر هنوز بر خود عیب نمیداند که دست به سوی پدر دراز کند و پول تو جیبی بگیرد و توانایی کسب اندک درآمدی را ندارد، چگونه میتواند مسئولیت یک خانواده را بــه عـــــهـــــده بگیــرد. ایــن جــوان اصــلا بــرای ازدواج آمادگی ندارد؛ هر چند پدرش کریمانه هزینههای اولیه زندگی او را تامیــــن میکنـــــد و برخوردش بدون توقع و خالصانه باشد. اگر چه این مطالب
رنگ و لعاب اقتصادی دارد، ولی مقصود جنبههای روانی و اجتماعی شرایط ازدواج است. در مورد دخترخانمها نیز این احساس مسئولیت صادق است. زمان ازدواج یک دختر زمانی فرا میرسد که او بتواند وظایف و امور یک مادر را به خوبی انجام دهد. مثلا اگر مادر به سفر حج مشرف شده است، خلا وجود مادر را با فعالیت و احساس مسئولیت خود چه از نظر خانهداری و چه از نظر عاطفی برای اهل خانه پر کند.جوان دانشجویی که حدود ســـه، چهار ماه در خوابگاه به سر میبرد و حتی یک تلفن به مادر و خانوادهاش نزده است، چگونه میتواند در تشکیل خانواده از خود احساس مسئولیت نشان دهد؟ او هنوز به توانمندی عاطفی لازم نرسیده است.جوانی که از خانواده خویش غافل است و به فکر نگرانی مادر نیست و نمیتواند دیگران را درک کند، چگونه توانایی درک احساسات دختری را به عنوان همسرش خواهد داشت؟! هر چند چنین جوانی میتواند عواطف ناشی از غریزه جنسی خود را تحت عنوان عاشق شدن به مخاطب خود نشان دهد؛ اما خواستگاه این احساس عواطف و عاشق شدن از غلیان شهوت و غریزه جنسی اوست و هیچ خواستگاه مسئولیتی در آن دیده نمیشود. بنابراین به این عشق ورزیدن او نمیتوان اعتماد کرد. جوانی که نسبت به
مسائل خانوادگی احساس مسئولیت ندارد، هر چند از نظر جسمی، رشد فیزیکی، سن و سال و حتی تمکن مالی امکان ازدواج داشته باشد، به طور طبیعی وقت ازدواج این جوان نیست؛ زیرا روحیات کودکانهاش برای او مشکل میتراشد. بنابراین از مهم ترین نکاتی که متولیان امر تربیت و تعلیم و خود جوانان نیز باید به آن توجه داشته باشند، رشد عقلی، روانی و اجتماعی است.گاه در محیطهای دانشگاهی شاهد دانشجویانی هستیم که روح مسئولیتپذیری و اجتماعی آنان همگام با توانمندی علمی و متناسب به سن و سال و رشد فیزیکی آنها پرورش نیافته است. بنابراین اگر دانشجویی با این ویژگیها در مورد ازدواجش مشاوره بخواهد باید به او گفت: شما هنوز تا زمان ازدواج فاصله داری و رشد لازم را پیدا نکردهای!
منبع:
روزنامه اصفهان زیبا
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼