نقش پروستات در نعوظ، رابطه تان در خطر است؟

رابطه جنسی سالم بعد از ابتلا به سرطان پروستات و درمان آن یکی از مشکلاتی است که برای بسیاری از مبتلایان به این بیماری سوال است.

رابطه جنسی سالم بعد از ابتلا به سرطان پروستات و درمان آن یکی از مشکلاتی است که برای بسیاری از مبتلایان به این بیماری سوال است. در این مقاله به چگونگی بهبود رابطه جنسی بعد از سرطان پروستات می پردازیم.

رابطه جنسی سالم بعد از سرطان پروستات

بسیاری از مردان بعد از درمان سرطان پروستات در رابطه جنسی دچار مشکل می شوند، اما بهتر است بدانید این مشکلات موقتی یا قابل درمان هستند.

اگر دچار چنین مشکلاتی هستید، ممکن است ابتدا کمی احساس ناامیدی کنید، اما به مرور زمان و با درمان درست بعد از سرطان پروستات نیز می توانید به زندگی عادی بازگشته و رابطه جنسی سالمی داشته باشید.

در کنار عصب ها، عروق خونی و عضلات، پروستات نیز عامل کلیدی دیگری است که به نعوظ کمک می کند.جراحی و پرتو درمانی که برای درمان سرطان استفاده می شوندمی توانند این اندام را آسیب بزنند و درنتیجه نعوظ یا رسیدن به ارگاسم را برای شما دشوار خواهند کرد. اگر قبل از درمان سرطان هم دچار مشکل نعوظ بوده اید، بعد از آن نیز این مشکل ار خواهید داشت.

هورمون درمانی میزان هورمون تستوسترون را در بدن کاهش می دهد که در نتیجه بر روی میل و عملکرد جنسی تاثیر می گذارد.

یکی از رایج ترین مشکلات به وجود آمده بعد از درمان سرطان پروستات اختلال نعوظ است - از هر 10 مرد تحت درمان 8 نفر دچار این مشکل می شوند. اختلال نعوظ به این معناست که فرد نمی تواند به نعوظ برسد و یا نعوظ خود را برای دخول حفظ کند. اما حتی اگر بعد از درمان دچار اختلال نعوظ شده اید، می توانید ارگاسم داشته باشید. در حقیقت اکثر مردان می توانند ارگاسم را بدون نعوظ داشته باشند.

دیگر مشکلات به وجود آمده بعد از درمان سرطان پروستات عبارتند از:

- ارگاسم خشک، فرد مایع منی تولید نمی کند

- کوچک شدن آلت تناسلی

- کاهش تمایل جنسی

این مشکلات ممکن است چندین هفته یا حتی بیشتر طول بکشد. برطرف شدن آن بستگی به نوع درمان و همچنین احساس فرد بستگی دارد. بیش از نیمی از مردانی که جراحی عصب پروستات یا پرتودرمانی دارند، طی یک سال پس از درمان شاهد بهبود در رابطه جنسی خود خواهند بود.

توانبخشی آلت تناسلی

توانبخشی آلت تناسلی راهی است که کمک می کند آلت تناسلی بعد از جراحی یا پرتو درمانی به حالت اولیه خود بازگردد. گرچه داده های زیادی در مورد نظریه توانبخشی آلت تناسلی وجود ندارد، اما برخی حامیان این نظریه می گویند نعوظ مکرر می تواند سطح اکسیژن را افزایش داده و جریان خون را بهبود بخشد که به حفظ سلامت آلت کمک می کند.

اگر بخواهید این روش را امتحان کنید، نیاز است به طور منظم آلت را تحریک کنید. درمان اختلال نعوظ نیز می تواند به این فرایند کمک کند.

دارو پس از سرطان پروستات

داروهای شناخته شده از جمله سیلدنافیل sildenafil، نادالافیل tadalafil و واردنافیل vardenafil قرص هایی هستند که می توانید برای بهبود جریان خون به آلت تناسلی مصرف کنید. این داروها در صورتی که به سرطان پروستات مبتلا باشید، به درمان اختلال نعوظ کمک می کنند، اما تنها زمانی که عصب ها به واسطه جراحی یا پرتودرمانی آسیب ندیده باشند.

همچنین می توانید یک قرص کوچک آلپرستادیل alprostadil را روی نوک آلت تناسلی خود قرار دهید. این قرص بدون تحریک آلت به افزایش گردش خون به این بخش کمک می کند. روش دیگر تزریق دارو به آلت تناسلی است.

دستگاه های کمک کننده پس از سرطان پروستات

دستگاه وکیوم یا پمپ آلت می تواند خون را به داخل آلت بکشد. این دستگاه ها برای مردانی که به نعوظ می رسند اما نمی توانند آن را حفظ کنند، موثر است. ایمپلنت آلت از طریق جراحی نیز روش موثری است.

اکسی توسین و درمان های پس از سرطان پروستات

این دارو را حدود ۱۰ دقیقه قبل از برقراری رابطه جنسی زیر زبان خود می گذارید تا در رسیدن به ارگاسم به شما کمک کند.

مکمل های مصرفی پس از سرطان پروستات

برخی مردان برای بهبود میل و عملکرد جنسی از مکمل های گیاهی و سایر مکمل ها استفاده می کنند، مانند دی هیدرواپی آندرواسترون* dehydroepiandrosterone، ال آرژینین L-arginine، جینکو ginkgo، جنسینگ ginseng و روی. برخی از این مکمل ها ممکن است خطرناک باشند و برخی دیگر نیز هیچ پشتوانه علمی برای اثبات اثربخشی ندارند. بنابراین قبل از مصرف هر نوع مکمل ابتدا حتما با پزشک مشورت کنید.

- هیدرواپی آندروسترون dehydroepiandrosterone یا DHEA : فراوان ترین هورمون مردانه (آندروژن) است که غدد فوق کلیه و تا حدی تخمدانها و بیضه ها تشرح می کنند. این ماده پیش ساز سایر هورمونها نظیر تستوسترون و استروژن است. حداکثر میزان آن در سن ۲۵ سالگی در بدن ترشح می شود.

ورزش منظم همراه با رژیم غذایی سرشار از میوه ها و سبزی ها، غلات سبوس دار و ماهی می توانند خطر بروز اختلال نعوظ را کاهش دهند.

اگر سیگار می کشید یا الکل زیاد مصرف می کنید رسیدن به نعوظ برایتان سخت تر خواهد بود. تمرینات کگل به تقویت عضلات کف لگن کمک می کنند. تقویت این عضلات به بهبود توانایی برای رسیدن به نعوظ نیز کمک می کند.

استرس و اضطراب باعث ترشح آدرنالین در بدن می شود که بر روی رابطه جنسی شما تاثیر می گذارد. هر چه میزان اضطراب و نگرانی شما بیشتر باشد، مشکلات بیشتری خواهید داشت. بنابراین بهتر است استرس خود را مدیریت کنید.

دیدگاه فرد بیمار نسبت به رابطه جنسی

مهم ترین قسمت دیدگاه شما نسبت به مشکل به وجود آمده است. با همسر خود صحبت کنید. صادقانه در مورد انتظارات و ترس های خود صحبت کنید. اجازه دهید همسرتان احساسات شما را بداند و فرض را بر این نگذارید که او همه چیز را می داند.

می توانید از روش های مختلفی برای تحریک و برقراری رابطه جنسی سالم استفاده کنید و اگر روش های امتحانی موثر نبودند، توصیه می کنیم به متخصص سکستراپی مراجعه کنید.

منبع: شفا آنلاین