انواع بیماری های مقاربتی، هر آنچه باید بدانید

بیماری های مقاربتی اصطلاحی برای اشاره به بیماری‌هایی است که از طریق یک تماس جنسی از یک فرد به فرد دیگری منتقل می‌شود.
بیماری های مقاربتی تنها از طریق جنسی انتقال نمی‌یابند، این بیماری‌ها می‌توانند از طریق به اشتراک گذاشتن سوزن، انتقال خون و تغذیه با شیر مادر انتقال یابند. عامل بیماری های مقاربتی می‌تواند انگل، ویروس و باکتری باشد. مناطق تناسلی معمولاً محیط مرطوب و گرم بوده و برای رشد مخمرها، ویروس‌ها و باکتری‌ها ایده‌آل هستند.

علائم بیماری های مقاربتی در مردان
بسیاری از بیماری های مقاربتی فاقد علائم بوده یا نشانه‌های ناچیزی دارند و از این‌رو تشخیص ابتلا به آنها کار ساده‌ای نیست. برخی از علائم رایج بیماری های مقاربتی در مردان عبارت‌اند از:
- درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی یا ادرار کردن
- زخم‌ها، زگیل یا بثورات در اطراف آلت تناسلی، بیضه‌ها، حنجره، باسن، ران یا دهان
- تخلیه غیرمعمول یا خونریزی از آلت تناسلی
- بیضه‌های دردناک یا متورم شده

علائم بیماری های مقاربتی در زنان
در بسیاری از موارد، بیماری های مقاربتی علائم قابل توجهی را ایجاد نمی‌کنند. علائم رایج بیماری های مقاربتی در زنان عبارت‌اند از:
- درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی یا ادرار کردن
- زخم‌ها، تب خال یا خارش در اطراف واژن، مقعد، باسن، ران یا دهان
- تخلیه غیرمعمول یا خونریزی از واژن
- خارش در اطراف واژن

انواع بیماری های مقاربتی
انواع مختلفی از عفونت‌ها می‌توانند از طریق جنسی انتقال پیدا کنند. شایع‌ترین بیماری های مقاربتی در زیر شرح داده شده‌اند.
کلامیدیا
رایج‌ترین عفونت مقاربتی که بوسیله یک باکتری ایجاد می‌شود. بسیاری از افراد مبتلا به کلامیدیا علائم قابل توجهی ندارند. وقتی علائم پیشرفت می‌کنند، اغلب آنها عبارت‌اند از:
- درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی یا ادرار کردن
- تخلیه سبز یا زرد رنگ از آلت تناسلی یا واژن
- درد در قسمت پایین شکم
اگر عفونت درمان نگردد، کلامیدیا می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- عفونت‌های مجاری ادراری، غده پروستات یا بیضه‌ها
- بیماری التهابی لگن
- ناباروری
آنتی بیوتیک ها به راحتی می‌توانند کلامیدیا را درمان کنند.
HPV (ویروس پاپیلومای انسانی)
پاپیلومای انسانی (HPV) یک ویروس است که می‌تواند از طریق یک فرد به فرد دیگر از طریق تماس پوستی یا تماس جنسی منتقل شود. انواع مختلفی از این ویروس وجود دارد. برخی از آنها خطرناک هستند. شایع‌ترین علامت HPV زگیل تناسلی، دهان و گلو است. برخی از انواع سویه‌های HPV می‌تواند منجر به سرطان شود، از جمله:
- سرطان دهان
- سرطان دهانه رحم
- سرطان روده
- سرطان آلت تناسلی
- سرطان رکتوم
در حالی که اکثر موارد HPV تبدیل به سرطانی نمی‌شود، برخی از انواع ویروس احتمال بیشتری برای ایجاد سرطان نسبت به دیگران دارند. هیچ درمان برای HPV وجود ندارد. با این حال، عفونت HPV اغلب خود به خود از بین می‌رود.
سیفلیس
سیفلیس عفونت باکتریایی است. عفونت اولیه شامل ظاهر شدن یک زخم کوچک روی نواحی تناسلی است. درمان آن استفاده از آنتی بیوتیک است. اگر سیفلیس در مرحله نهایی درمان نشود، می‌تواند منجر به موارد زیر شود:
- از دست دادن بینایی
- از دست دادن شنوایی
- از دست دادن حافظه
- بیماری روانی
- عفونت مغز یا نخاع
- بیماری قلبی
- مرگ
عفونت سیفیلیس در نوزاد ممکن است کشنده باشد.
اچ آی وی یا ایدز
اچ آی وی می‌تواند به سیستم ایمنی بدن آسیب برساند و خطر ابتلا به ویروس‌های دیگر یا باکتری‌ها و سرطان‌های خاص را افزایش دهد. اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند منجر به مرحله ۳ HIV شود که به نام ایدز شناخته می‌شود؛ اما با درمان امروز، بسیاری از افراد مبتلا به اچ آی وی هیچ وقت ایدز را تجربه نمی‌کنند. برخی افراد در مراحل اولیه یا حاد، علائم HIV و آنفولانزا را اشتباه می‌گیرید. به عنوان مثال، علائم اولیه می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
- تب
- لرز
- درد
- تورم غدد لنفاوی
- گلو درد
- سردرد
- حالت تهوع
- بثورات
این علائم اولیه معمولاً بعد از یک ماه یا بیشتر، قابل تمیز دادن هستند. علائم اختصاصی ایدز عبارت‌اند از:
- خستگی مکرر
- تب
- سردرد
- مشکلات معده
هنوز درمانی برای HIV وجود ندارد، اما گزینه‌های درمانی برای مدیریت آن وجود دارد. درمان مناسب می‌تواند شانس انتقال ویروس HIV به یک شریک جنسی را نیز کاهش دهد. در واقع، درمان می‌تواند به طور بالقوه میزان HIV در بدن شما را به سطح غیر قابل کشف کاهش دهد.
سوزاک
گونوره یا سوزاک یکی دیگر از بیماری های مقاربتی باکتریایی است. بسیاری از افراد مبتلا به گونوره هیچ نشانه ای ندارند؛ اما رایج‌ترین علائم سوزاک عبارت‌اند از:
- تخلیه سفید، زرد، بژ یا سبز از آلت تناسلی یا واژن
- درد یا ناراحتی در طول رابطه جنسی یا ادرار کردن
- ادرار مکرر بیشتر از حد معمول
- خارش در اطراف دستگاه تناسلی
- گلو درد
گونوره معمولاً با آنتی بیوتیک درمان می‌شود.
تب خال
هرپس نام اختصاری ویروس هرپس سیمپلکس (HSV) است. دو نوع اصلی از ویروس، HSV-۱ و HSV-۲ وجود دارد. هر دو می‌توانند از طریق جنسی منتقل شوند و جزء بیماری های مقاربتی بسیار رایج است. HSV-۱ عمدتاً سبب ایجاد تبخال می‌شود. با این حال، HSV-۱ نیز می‌تواند از دهان یک فرد به فرد دیگر منتقل شود.
HSV-2 در ابتدا باعث ایجاد تبخال تناسلی می‌شود. شایع‌ترین علامت هرپس تبخال است. در مورد تبخال تناسلی، این زخم‌ها در ناحیه تناسلی یا اطراف آن ایجاد می‌شود. در هرپس دهان، آنها در داخل یا اطراف دهان رشد می‌کنند. زخم‌های تبخال معمولاً در عرض چند هفته به مدت طولانی بهبود می‌یابند.بیماری های مقاربتی
تریکوموناس Trichomonas
عامل آن باکتری است. می‌تواند باعث ترشح رقیق زرد مایل به سبز در واژن زنان شده که باعث ناراحتی می‌شود و بوی تندی دارد. مردان هم ممکن است ترشحاتی مشابه داشته باشند یا اصلاً علائمی بروز ندهند. این مورد با یک آزمایش به سهولت قابل تشخیص است. درمان سریع فرد و همبستران او برای جلوگیری از سرایت بیماری مهم است.

بیماری های مقاربتی قابل درمان
بسیاری از بیماری های مقاربتی قابل درمان هستند. به عنوان مثال، مقاربتی زیر را می‌توان با آنتی بیوتیک ها یا درمان‌های دیگر درمان کرد:
- کلامیدیا
- سیفلیس
- سوزاک
- تریکومونایز
سایر بیماری های مقاربتی قابل درمان نیستند از جمله:
- HPV
- اچ آی وی
- هرپس
با این وجود حتی اگر بیماری های مقاربتی را درمان نکنیم، هنوز هم می‌توان آنها را مدیریت کرد. تشخیص زود هنگام مهم است. گزینه‌های درمان در دسترس برای کمک به کاهش علائم و کاهش شانس انتقال بیماری های مقاربتی به شخص دیگر نیز مهم است.بیماری های مقاربتی

تشخیص بیماری های مقاربتی
در اکثر موارد پزشکان نمی‌توانند بر اساس علائم به تنهایی تشخیص بیماری های مقاربتی بدهند. اگر پزشک یا سایر متولیان بهداشتی مظنون به داشتن بیماری های مقاربتی در شما شوند، احتمالاً توصیه‌هایی را برای بررسی انجام می‌دهند. اکثر بیماری های مقاربتی را می‌توان با استفاده از آزمایش ادرار یا خون تشخیص داد. کیت‌های آزمایش خانگی نیز برای برخی از بیماری های مقاربتی در دسترس هستند، اما ممکن است همیشه قابل اطمینان نباشند. با احتیاط از آنها استفاده کنید.

درمان بیماری های مقاربتی
درمان توصیه شده برای بیماری های مقاربتی بسته به نوع بیماری و علت آن بستگی دارد. بسیار مهم است که قبل از شروع مجدد فعالیت جنسی، شما و همسرتان با موفقیت برای بیماری های مقاربتی درمان شوید. در غیر این صورت، شما می‌توانید عفونت را انتقال دهید.

درمان بیماری های مقاربتی باکتریایی
معمولاً آنتی بیوتیک‌ها به آسانی می‌توانند عفونت‌های باکتریایی را درمان کنند. مهم است که تمام آنتی بیوتیک‌های تجویز شده را مصرف کنید.

درمان بیماری های مقاربتی ویروسی
آنتی بیوتیک ها نمی‌توانند بیماری های مقاربتی ویروسی را درمان کنند. در حالی که اکثر عفونت‌های ویروسی هیچ درمان خاصی ندارند، برخی می‌توانند خود به خود درمان شوند. در بسیاری از موارد، گزینه‌های درمان برای از بین بردن علائم و کاهش خطر انتقال وجود دارد. برای مثال، داروها برای کاهش شیوع و شدت شیوع هرپس در دسترس هستند. به همین ترتیب درمان می‌تواند مانع پیشرفت HIV شود. علاوه بر این، داروهای ضد ویروسی می‌توانند خطر انتقال ویروس HIV را به شخص دیگر کاهش دهند.

جلوگیری از بیماری های مقاربتی
اجتناب از تماس جنسی تنها روش احمقانه برای جلوگیری از بیماری های مقاربتی است؛ اما اگر رابطه جنسی واژینال، مقعد یا دهان داشته باشید، راه‌هایی برای ایمن‌تر کردن آن وجود دارد. کاندوم محافظت مؤثر در برابر بسیاری از بیماری های مقاربتی را فراهم می‌کند.

چه موقع باید به دکتر مراجعه کرد
وقتی باید به دکتر مراجعه کنید که برای اولین بار متوجه بروز علائم بیماری های مقاربتی بشوید یا وقتی که همبستر شما به بیماری مقاربتی مبتلا شود یا علائم آن را داشته باشد. حتی اگر شما هیچ علائم بیماری ندارید، می‌توانید به پزشک یا کلینیک سلامت جنسی مراجعه کرده و در رابطه با عفونت‌های مقاربتی معاینه شوید.

عفونت‌های مقاربتی که گزارش آنها الزامی است
گزارش برخی از عفونت‌های مقاربتی (سوزاک، کلامیدیا، سیفلیس، ایدز/HIV، هپاتیت B و C) الزامی است. بدین معنا که از کسانی که مبتلا به این عفونت تشخیص داده شوند خواسته خواهد شد که اسامی شریک/ شرکای جنسی خود را در طول ۳-۶ ماه گذشته ارائه دهند. با این افراد تماس گرفته شده (اطلاع داده خواهد شد) و خطر ابتلا به عفونت و نیاز به آزمایش و درمان مناسب به آنها توضیح داده می‌شود.