فیبروم رحم زنان، دانستنی هایی درباره هستروسکوپی

فیبروم یا میوم رحم یکی از بیماریهای شایع رحم است که در بسیاری موارد بدون علامت بوده و حتی ممکن است فرد از وجود آن نباشند اما در مواردی که به تشخیص پزشک متخصص و جراح زنان، نیاز به درمان دارند، درمان بصورت انتظاری، درمان دارویی یا علامتی و جراحی انجام می شود. در مواردی که علایم بیمار به دارو پاسخ ندهد و مواردی که سایز وموقعیت فیبروم و شرایط باروری بیمار ایجاب کند از روشهای جراحی استفاده می شود. بهتر است قبل ازجراحی میوم رحم، کم خونی بیمار را درمان کرد.

انواع مختلف فیبروم داخل رحم دیده می شود که به صورت اینترامورال ساب موکوزال و ساب سروزال تقسیم بندی می شوند. فقط نوع فیبروم ساب موکوزال که به داخل حفره رحم برجستگی دارد را می توان توسط هیستروسکوپی جراحی کرد. در صورتی که سایز این فیبروم بزرگ باشد حتما از درمان هورمونی پس از عمل بهره خواهیم برد.

جراحی فیبروم رحمی در چه مواردی انجام می شود؟

• فیبروم های خیلی بزرگ
• خونریزی های شدید و بدون پاسخ به درمان طبی
• کم خونی شدید و مقاوم به درمان
• مواردی از نازایی
• سقط مکرر
• عوارض بارداری مانند زایمان زودرس
• اثرات فشاری فیبروم بر روی کلیه مثانه روده و....مانند احتباس ادرار، تکرر ادرار ، یبوست
• درد در ناحیه شکم
  
  

انواع روشهای جراحی میوم رحم

میومکتومی

جراحی خارج کردن میوم یا میومکتومی به چند روش انجام می شود. میومکتومی به روش لاپاراتومی ( جراحی باز ) و لاپاراسکوپی ( جراحی بسته یا لیزری ) ، برای فیبروم های داخل عضله رحم ( اینترامورال ) و میوم های خارج رحم که روی رحم قرار دارند ( ساب سروزال ) انجام می شود. در این روش میوم از بافت رحم جدا شده و رحم ترمیم می شود.تمام سعی جراح زنان براین است که رحم حفظ شده و باروری شخص در آینده مختل نشود.میومکتومی از طریق هیستروسکوپی روش ارجح برای فیبرومهای داخل حفره رحم ( زیر مخاطی ) می باشد . دراین روش جراح زنان ، از طریق واژن با هیستروسکوپ وارد فضای رحم شده و با رزکتوسکوپ ، فیبروم را خارج می کند .

خارج کردن رحم (هیسترکتومی)

در مواردی که روشهای دیگر مؤثر نباشند و یا عود مکرراتفاق افتاده ، هیسترکتومی روش قطعی محسوب می شود. در هر جراحی میومکتومی بدلیل احتمال خونریزی غیر قابل کنترل بایستی احتمال هیسترکتومی را با بیمار در میان گذاشت.

تخریب اندومتر

تخریب اندومتر درافرادی که تمایلی به بارداری در آینده ندارند با یا بدون میومکتومی انجام می شود وبا سوزاندن مخاط اندومتربه کاهش خونریزی کمک می کنند.

آمبولیزاسیون شریان رحمی

آمبولیزاسیون شریان رحمی، روشی کم تهاجمی جهت درمان قطعی فیبروم می باشد که با ایجاد لخته در عروق رحمی خونرسانی به میوم را کاهش داده، باعث کوچک شدن آن می شود و برای افرادی که به هیچ وجه قصد بارداری در آینده را ندارند ممکن است گزینه مناسبی باشد.

بهترین روش جراحی فیبروم رحم

بهترین روش درمان میوم رحم در همه افراد، لزوما و در همه مقاطع جراحی نیست . انتخاب بهترین روش جراحی فیبروم، بستگی به سن فرد، وضعیت باروری فرد، موقعیت و محل میوم، سایز فیبروم و صلاحدید پزشک متخصص معالج شما دارد. اگر شما هم دچار فیبروم رحم هستید می توانید با انتخاب متخصص و جراح زنان ماهر، از روش درمان خود مطمئن باشید. بهترین و خبره ترین جراح زنان پزشکی است که علاوه بر توان علمی بالا درتشخیص دقیق و انتخاب بهترین و مناسب ترین گزینه درمان، دقت و ظرافت لازم در عمل جراحی را دارا باشد.

هیستروسکوپی چیست؟

در عمل هیستروسکوپی، وسیله ای تلسکوپ مانند از طریق دهانۀ رحم وارد حفرۀ رحم می شود. سپس پزشک رحم و دیواره های رحمی را از نظر وجود انواع چسبندگی های داخلی رحم، پولیپ یا فیبروم، با مشاهده مستقیم بررسی می کند. در ضمن انجام این نوع جراحی هر گونه ناهنجاری و پاتولوژی داخل حفره رحم و کانال سرویکس همزمان با انجام هیستروسکوپی و در همان جلسه قابل درمان می باشد. بنابراین این روش تشخیصی و درمانی محسوب می شود.

هیستروسکوپی چگونه انجام می شود؟

ابتدا تست های سلامت عمومی جهت بیمار انجام می شودو طول مدت زمان حدود هشت تا دوازده ساعت به بیمار توصیه می شود. بیمار بر روی تخت اتاق عمل در وضعیت مناسب قرار می گیرد. پاک سازی بدن بیمار قبل از شروع عمل انجام می شود. بیمار تحت بیهوشی عمومی با ماسک قرار می گیرد. دهانه رحم (سرویکس) پس از بی هوشی با استفاده از ابزار مخصوص، برای عبور هیستروسکوپ و دیگر ابزار لازم باز می‌شود. هیستروسکوپ یک ابزار میله مانند باریک است که در انتهای آن دوربین حساسی قرار دارد. این ابزار میله مانند دو مسیر یکی برای ورود و خروج مایعات و دیگری برای ورود ابزار جراحی دارد.

این وسیله از کانال دهانۀ رحم به قسمت تحتانی رحم وارد می شود. سپس گاز دی اکسید کربن و یا محلول‌های خاص از طریق آن به حفره رحمی منتقل می شود. این گاز یا محلول، حفرۀ رحمی را باز و پزشک را قادر می‌کند تا قسمت های داخلی رحم را کاملاً بررسی کند.انجام عمل جراحی هیستروسکوپی از نوع تشخیصی در مطب به صورت سرپایی نیز امکان پذیر است که به ان افیس هیستروسکوپی گفته می شود. در نوع افیس برای باز کردن حفره رحم از گاز دی اکسید کربن استفاده می شود و فقط برای اقدامات تشخیصی استفاده می شود. در طی این عمل بیمار هوشیار است و می تواند داخل حفره رحم خود را ببیند.بیمار می تواند بلافاصله پس از جراحی مرخص شود.

مزایای انجام هیستروسکوپی

یکی از عمده ‌ترین فواید هیستروسکوپی علاوه بر تشخیص دقیق ‌بیماری اینست که می ‌توان در همان زمان به کمک عمل هیستروسکوپی درمانی، آن ضایعه را ترمیم و برطرف نمود.

در مقایسه با عمل جراحی باز این روش دارای مزایای بسیار است. بطور ‌مثال کاهش زمان بهبودی و کاهش درد، صرفه‌جویی در هزینه ، کاهش چسبندگی، کاهش احتمال عفونت. در گذشته تشخیص و اصلاح بیماری‌های زنان به جراحی‌های بزرگ و بستری شدن احتیاج داشت. لاپاراسکوپی و هیستروسکوپی باعث شده است که پزشکان این اختلالات و ضایعات را بطور سرپایی تشخیص داده و درمان کنند.

عوارض بعد از عمل هیستروسکوپی

1. در موارد بسیار نادر پارگی سرویکس اتفاق می افتد
2. هنگامی که دهانه رحم برای ورود هیستروسکوپ باز می‌شود هوا به داخل رحم نفوذ کرده و و احتمال امبولی هوا وجود دارد.
3. در موارد انجام هیستروسکوپی توسط جراح غیر مجرب، ممکن است ناخواسته در حین عمل به سایر اندام‌های مجاور مانند تخمدان‌ها و مثانه آسیب وارد شود.
4. خونریزی و عفونت پس از عمل

نکته:

در صورتی که پس از انجام عمل هیستروسکوپی علائمی مانند خون ریزی‌های شدید، تب، ترشح و درد در ناحیه لگن و شکم داشتید حتما به پزشک خود مراجعه کنید. عدم توجه به علائم غیر طبیعی ممکن است مشکلات جدی‌تر را برای بیمار به وجود آورد.