افکار خودکشی در کودکان، هدایت کننده باشید
افکار خودکشی و آسیب رساندن به خود زمانی در کودک یا نوجوان شکل می گیرد که احساس کند مشکل احساسی او حل نشدنی و غیر قابل تحمل است.
افکار خودکشی و آسیب رساندن به خود زمانی در کودک یا نوجوان شکل می گیرد که احساس کند مشکل احساسی او حل نشدنی و غیر قابل تحمل است مشکل احساسی آنها می تواند متفاوت و حتی شامل مواردی مثل :
- عصبانیت و ناامیدی وقتی که محدودیت برای آنها اعمال می شود
- شرمساری وقتی که می فهمند کار اشتباهی انجام داده اند
- ترس و نگرانی از شروع یک مدرسه یا مکان جدید
اینها و مشابه آن ممکن است برای افراد بالغ مسئله مهمی نباشد ولی به شکل شگفت آوری برای یک نوجوان پراسترس باشد چون نوجوانان تجربه زندگی کمتری دارند و معمولا تا قبل از بیست سالگی افکار آنها هنوز تکامل نیافته است . به همین دلیل خیلی مهم است که والدین احساسات نوجوان خود را درک کنند و او را به بیان افکار و احساسات خود تشویق کنند.
فهمیدن و صحبت کردن در مورد حوادث روزمره و احساساتی که تجربه کرده است می تواند به او کمک کند که در مقابل مشکلات بغرنجی که بعدا ممکن است پیش بیاید با آمادگی بیشتر و بهتر از عهده برآید .
کودکان چگونه احساس خود را بیان میکنند
امکان ندارد همیشه بتوانید یک پیام شفاف در باره احساسات کودکان دریافت کنید بیان صریح احساسات گوناگون در کودک بستگی به سطح تکامل فکری او دارد.
کودکان خیلی کوچک احساس خود را در رفتار و بازی نشان می دهند. کودکان بزرگتر گاهی اوقات احساس منفی را درون فکنی کرده و در باطن حفظ می کنند. به عنوان مثال آنها ممکن است زمانی که استرس دارند از درد و رنج شکایت داشته باشند ولی در مقابل سوالات شما که از مشکلاات وی می پرسید پنهان کاری کنند و با بی حوصلگی بگویند:
" نمی دانم "
برخی کودکان ممکن است با پرخاشگری و عصبانیت ، نگرانی و غمگینی خود را نشان دهند .
چگونه با کودک در مورد احساس و افکار مربوط به خودکشی صحبت کنید
به یاد داشته باشید که احساسات غلط یا درست نیستند و به کودک هر بار که دچار مشکل احساسی می شود یادآوری کنید که این احساسات طبیعی هستند احساساتی مثل اندوه ، عصبانیت ، اضطراب ، افسردگی و شرمندگی درست و واقعی و با اهمیت هستند. درست مثل شادی، شور و هیجان و خوشبختی، همه این احساسات مثبت و منفی در برقراری ارتباط وجود دارند
آرام و حمایت کننده باشید
اگر میخواهید بنشینید و با فرزندتان صحبت کنید مطمئن شوید که زمان مناسبی را انتخاب کرده اید و نه شما و نه فرزندتان تحت فشار و عجله نباشید. با فرزندتان به عنوان یک حامی و در آرامش صحبت کنید. اجازه دهید بداند که شما به خاطر او در آنجا حضور دارید و احساسات او را هر چه که هست بپذیرید و سعی کنید به توضیحات او بدون قطع کردن کلامش و بدون استدلال و اصلاح وی گوش کنید.
اختصاصی و هدایت کننده باشید
اگر توجه کنید برخی از رفتارها تا حدودی اختصاصی هستند مثلا اگر فرزندتان قبلا اجتماعی بوده ولی حالا گوشه گیر شده، باید به او بگویید من متوجه شدم بیشتر وقتت را در اتاقت گذراندی و بیرون نرفتی من فقط میخواهم بدانم همه چیز مرتب است؟
اگر شما متوجه برخی علایم اخطار خودکشی شدید
با دقت از فرزندتان در باره آن بپرسید این مسئله به آنها می فهماند که اوضاع برای صحبت کردن مساعد است. مثلا شما باید بپرسید:
- آیا هرگز احساس عدم تمایل به ادامه زندگی داشتی ؟
- آیا هرگز آرزو کردی بمیری ؟
- آیا تا به حال افکار صدمه رساندن به خود در ذهنت گذشته ؟
پیشنهاد کمک بدهید:
از فرزندتان بپرسید برای کمک به او چه کاری می توانید انجام دهید برای مثال آیا می خواهد با شما صحبت کند یا با یک فرد متخصص روانشناس و مشاوره داشته باشد و همچنین در مورد فعالیتی که او را در گیر کرده است پیشنهاد کمک به او را بدهید.
فرزندتان را مثبت نگهدارید
به فرزندتان برای بیان احساس منفی زمان بدهید گاهی از او بپرسید زندگی او خوب پیش می رود داشتن افکار مثبت و نقاط قوتش را به او یادآوری کنید و اینکه چه کسانی عاشق او هستند ( پدر ، مادر و...) و از او حمایت می کنند.
چه زمانی برای مشکل احساسی فرزندتان نیاز به کمک درمانی دارید
اگر فرزندتان احساسات قوی را تجربه می کند و آنها طولانی تر یا پایدارتر هستند ممکن است نگران کننده باشد .
مشورت با پزشک یا روانشناس در موارد زیر کمک کننده است
- اگر نگرانید که کودکتان با احساسش خیلی مشکل دارد
- افراد دیگر در زندگی فرزندتان ( معلم ، دوستان ، بستگان ) متوجه استرس غیر طبیعی او در ارتباط با تکایف مدرسه شدند
نکات کلیدی
صحبت کردن با فرزندتان در باره احساسش و در مورد بالا و پایین های زندگی، حتی اگر به نظر پراسترس نمی رسند، برای آمادگی بهتر جهت مقابله با مشکلات شدیدتر احساسی بسیار مناسب است
آگاه بودن از چگونگی بیان احساس در کودکان و نوجوانان ، کودکان کوچکتر ممکن است با تغییر در رفتار و یا تغییر در روند بازی احساس خود را نشان دهند و کودکان بزرگتر وقتی خیلی ناراحت و نگرانند ممکن است خودسری کنند.
وقتی با فرزندتان صحبت می کنید آرام باشید یادآوری کنید که همه احساساتش با ارزش است و با دقت و احتیاط در باره افکار خودکشی از او بپرسید و پیشنهاد کمک بدهید
اگر مشکل احساسی فرزندتان در حال پیشرفت است و یا اگر استرس خیلی زیادی برای انجام تکالیف مدرسه دارد با پزشک یا روانشناس مشورت کنید.
- عصبانیت و ناامیدی وقتی که محدودیت برای آنها اعمال می شود
- شرمساری وقتی که می فهمند کار اشتباهی انجام داده اند
- ترس و نگرانی از شروع یک مدرسه یا مکان جدید
اینها و مشابه آن ممکن است برای افراد بالغ مسئله مهمی نباشد ولی به شکل شگفت آوری برای یک نوجوان پراسترس باشد چون نوجوانان تجربه زندگی کمتری دارند و معمولا تا قبل از بیست سالگی افکار آنها هنوز تکامل نیافته است . به همین دلیل خیلی مهم است که والدین احساسات نوجوان خود را درک کنند و او را به بیان افکار و احساسات خود تشویق کنند.
فهمیدن و صحبت کردن در مورد حوادث روزمره و احساساتی که تجربه کرده است می تواند به او کمک کند که در مقابل مشکلات بغرنجی که بعدا ممکن است پیش بیاید با آمادگی بیشتر و بهتر از عهده برآید .
کودکان چگونه احساس خود را بیان میکنند
امکان ندارد همیشه بتوانید یک پیام شفاف در باره احساسات کودکان دریافت کنید بیان صریح احساسات گوناگون در کودک بستگی به سطح تکامل فکری او دارد.
کودکان خیلی کوچک احساس خود را در رفتار و بازی نشان می دهند. کودکان بزرگتر گاهی اوقات احساس منفی را درون فکنی کرده و در باطن حفظ می کنند. به عنوان مثال آنها ممکن است زمانی که استرس دارند از درد و رنج شکایت داشته باشند ولی در مقابل سوالات شما که از مشکلاات وی می پرسید پنهان کاری کنند و با بی حوصلگی بگویند:
" نمی دانم "
برخی کودکان ممکن است با پرخاشگری و عصبانیت ، نگرانی و غمگینی خود را نشان دهند .
چگونه با کودک در مورد احساس و افکار مربوط به خودکشی صحبت کنید
به یاد داشته باشید که احساسات غلط یا درست نیستند و به کودک هر بار که دچار مشکل احساسی می شود یادآوری کنید که این احساسات طبیعی هستند احساساتی مثل اندوه ، عصبانیت ، اضطراب ، افسردگی و شرمندگی درست و واقعی و با اهمیت هستند. درست مثل شادی، شور و هیجان و خوشبختی، همه این احساسات مثبت و منفی در برقراری ارتباط وجود دارند
آرام و حمایت کننده باشید
اگر میخواهید بنشینید و با فرزندتان صحبت کنید مطمئن شوید که زمان مناسبی را انتخاب کرده اید و نه شما و نه فرزندتان تحت فشار و عجله نباشید. با فرزندتان به عنوان یک حامی و در آرامش صحبت کنید. اجازه دهید بداند که شما به خاطر او در آنجا حضور دارید و احساسات او را هر چه که هست بپذیرید و سعی کنید به توضیحات او بدون قطع کردن کلامش و بدون استدلال و اصلاح وی گوش کنید.
اختصاصی و هدایت کننده باشید
اگر توجه کنید برخی از رفتارها تا حدودی اختصاصی هستند مثلا اگر فرزندتان قبلا اجتماعی بوده ولی حالا گوشه گیر شده، باید به او بگویید من متوجه شدم بیشتر وقتت را در اتاقت گذراندی و بیرون نرفتی من فقط میخواهم بدانم همه چیز مرتب است؟
اگر شما متوجه برخی علایم اخطار خودکشی شدید
با دقت از فرزندتان در باره آن بپرسید این مسئله به آنها می فهماند که اوضاع برای صحبت کردن مساعد است. مثلا شما باید بپرسید:
- آیا هرگز احساس عدم تمایل به ادامه زندگی داشتی ؟
- آیا هرگز آرزو کردی بمیری ؟
- آیا تا به حال افکار صدمه رساندن به خود در ذهنت گذشته ؟
پیشنهاد کمک بدهید:
از فرزندتان بپرسید برای کمک به او چه کاری می توانید انجام دهید برای مثال آیا می خواهد با شما صحبت کند یا با یک فرد متخصص روانشناس و مشاوره داشته باشد و همچنین در مورد فعالیتی که او را در گیر کرده است پیشنهاد کمک به او را بدهید.
فرزندتان را مثبت نگهدارید
به فرزندتان برای بیان احساس منفی زمان بدهید گاهی از او بپرسید زندگی او خوب پیش می رود داشتن افکار مثبت و نقاط قوتش را به او یادآوری کنید و اینکه چه کسانی عاشق او هستند ( پدر ، مادر و...) و از او حمایت می کنند.
چه زمانی برای مشکل احساسی فرزندتان نیاز به کمک درمانی دارید
اگر فرزندتان احساسات قوی را تجربه می کند و آنها طولانی تر یا پایدارتر هستند ممکن است نگران کننده باشد .
مشورت با پزشک یا روانشناس در موارد زیر کمک کننده است
- اگر نگرانید که کودکتان با احساسش خیلی مشکل دارد
- افراد دیگر در زندگی فرزندتان ( معلم ، دوستان ، بستگان ) متوجه استرس غیر طبیعی او در ارتباط با تکایف مدرسه شدند
نکات کلیدی
صحبت کردن با فرزندتان در باره احساسش و در مورد بالا و پایین های زندگی، حتی اگر به نظر پراسترس نمی رسند، برای آمادگی بهتر جهت مقابله با مشکلات شدیدتر احساسی بسیار مناسب است
آگاه بودن از چگونگی بیان احساس در کودکان و نوجوانان ، کودکان کوچکتر ممکن است با تغییر در رفتار و یا تغییر در روند بازی احساس خود را نشان دهند و کودکان بزرگتر وقتی خیلی ناراحت و نگرانند ممکن است خودسری کنند.
وقتی با فرزندتان صحبت می کنید آرام باشید یادآوری کنید که همه احساساتش با ارزش است و با دقت و احتیاط در باره افکار خودکشی از او بپرسید و پیشنهاد کمک بدهید
اگر مشکل احساسی فرزندتان در حال پیشرفت است و یا اگر استرس خیلی زیادی برای انجام تکالیف مدرسه دارد با پزشک یا روانشناس مشورت کنید.
منبع:
دکتر همه
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼