دلیل استرس کودکان، نقش والدین چقدر است؟

یکی از مهم ترین عوامل بروز استرس در کودکان، استرس والدین می باشد. بروز استرس در کودک در تعامل ویژگی های زیستی و عوامل محیطی که او تجربه می کند پیش می آید، در واقع کودکان به شدت تحت تاثیر استرس و فضای روانی _ هیجانی والدین خود قرار می گیرند. به صورتی که استرس والدین در بروز ، تداوم و مزمن شدن استرس درکودک نقش موثری دارد. استرس والدین سبک دلبستگی کودک را نیز تحت تاثیر قرار می دهد؛ در نتیجه کودک مستعد انواع بیماری های روانی قرار می گیرد. در ادامه درباره نقش استرس والدین و چگونگی تاثیر آن بر کودکان بحث خواهیم کرد.

نقش پر رنگ استرس والدین در بروز استرس در کودک
والدین نخستین افرادی هستند که کودک پیوندی عاطفی و عمیق با آن ها برقرار می کند در نتیجه کودک به راحتی تحت تاثیر حالات روانی و عاطفی والدین خود قرار می گیرد. نحوه واکنش والدین به مسائل مختلف باعث شکل گیری نگرش های مختلف کودک نسبت به موضوعات پیرامون خود می شود. والدین اولین الگوهای رفتاری هستند که کودکان از آن ها تقلید می کنند. زمانی که کودک، استرس و نگرانی بیش از اندازه والدین خود را می بیند؛ این نگرش در او شکل می گیرد که دنیا نا امن می باشد. مقاله درمان استرس در کودکان را مطالعه نمایید.

استرس والدین و مراقبت بیش از اندازه
استرس باعث می شود که بیش از اندازه از کودک مراقبت کنید. بسیاری از کارهایی که لازم است کودک در سطح رشدی خود انجام دهد را شما برایش انجام می دهید، در نتیجه کودک فرصت رشد عادی پیدا نمی کند و مهارت ها متناسب با سن کودک شکل نمی گیرد. بنابراین بسیاری از مسائلی که برای دیگر کودکان به آسانی قابل حل است برای فرزندتان نقش استرس زا پیدا می کند، چون از سطح مهارت های شناختی و تکنیک های مقابله ای او فراتر هستند.

استرس والدین و اعمال کنترل شدید
کودکان به طور طبیعی کنجکاو هستند. والدینی که سطح استرس بالایی دارند، چون نمی توانند شرایط ابهام آمیز را تحمل کنند بیشتر کودک و محیط کودک شان را تحت کنترل قرار می دهند. با این کنترل شدید این پیام را به کودک خود منتقل می کنید که با کنترل تمامی شرایط می توانند تا حدی امنیت بیشتری فراهم کرد. در این شرایط کودک مستعد ابتلا به اختلال اضطراب فراگیر کودکان می شود.

نقش استرس والدین در عدم سازگاری اجتماعی کودک
آغاز زندگی جمعی زمانی است که کودک به این باور رسیده باشد که ارتباط های دیگر هم امن هستند پس روابط اجتماعی او گسترده تر می شود. استرس والدین باعث می شود روابط محدودتری داشته باشند. پس اگر میزان استرس در شما به حدی است که باعث منع بسیاری از فعالیت های تفریحی و اجتماعی کودک شود، فرزندتان در آینده با مشکلات سازگاری بیشتری رو به رو خواهد شد.

استرس والدین و ناتوانی در خودتنظیمی هیجانی کودک
زمانی که والدین قادر نباشند هیجانات و احساسات خود را به درستی مدیریت کنند، خودتنظیمی هیجانی در کودک نیز دچار اشکال می شود، پس کودک ممکن است علایمی مانند پرخاشگری، افسردگی، استرس و اضطراب نشان دهد.

چسبندگی به والدین و عدم استقلال
زمانی که کودک احساس ایمنی داشته باشد به این باور می رسد که دنیا امن است، پس شروع به کشف دنیا می کند. در این شرایط کودک به این باور می رسد که " این منم که تغییر ایجاد می کنم و می توانم در جهان خود تصرف کنم"؛ در نتیجه وابستگی به والدین به مرور کمتر می شود. والدین اضطرابی در میزان سنجش خطر بزرگ نمایی می کنند و این به افزایش استرس در کودک و وابستگی بیش از اندازه در او دامن می زند و دوره اضطراب جدایی طولانی تر می شود.

استرس والدین و تاخیر در فرآیند دوست یابی کودک
کودکانی که والدین آن ها سطوج بالایی از استرس را تجربه می کنند معمولا در دوست یابی نیز با مشکل مواجهه می شوند؛ چون مهارت های ارتباطی پایین تری دارند. از طرفی چون احتمال خطر را می دهند؛ همیشه محتاط عمل می کنند. معمولا در روابط نقش فعالی ندارند و توسط همسالان طرد می شوند.

سخنی با والدین
لازم است والدین نسبت به ترس ها و استرس های خود آگاه باشند. ترس های خودتان را بشناسید تا بتوانید آن ها را کنترل کنید. اضطراب و نگرانی شما باعث تزریق استرس به کودک می شود. زمانی که والدین سطوح بالای از استرس را تجربه می کنند، نسبت به مشاهده استرس و اضطراب در کودک کمتر واکنش نشان می دهند، پس پیش از آن که زمینه های استرس را در فرزندان خود نهادینه کنید، برای درمان استرس اقدام کنید. مرکز مشاوره حامی هنر زندگی با داشتن کادری مجرب در زمینه مشاوره کودک آماده است پاسخگوی سوالات شما با استفاده از خدمات مشاوره تلفنی و مشاوره حضوری خود باشد.