عواقب سخت گیری والدین، چیست؟

آیا نگران هستید که مبادا شرایط برای کودک شما بیش از حد دشوار است؟ آیا نگران این هستید که انتظارات شما از کودکتان زیاد است؟ افراد شیوه های تربیتی مختلفی دارند. برخی از والدین قوانین خاصی برای تربیت کودک ندارند و ترجیح می دهند بدون سختگیری به تربیت او اقدام کنند. برعکس برخی از والدین بسیار روی تربیت فرزند خود سخت گیر هستند از همین رو فشار زیادی به فرزندشان می ‌آورند. اگر نگران این هستید که آیا شما به بچه خود بیش از حد سخت می گیرد، حتما این مقاله را بخوانید.
اگر موارد زیر در پروسه تربیتی کودکان شما رخ می دهد بدانید که بیش از حد به آن ها سخت می گیرید. و لازم است در روند تربیت آن ها تجدید نظر کنید.

شما تحمل ندارید
با وجود اینکه هر پدر و مادری باید قوانینی روشن و واضح برای تربیت فرزند خود داشته باشند، اما باید به این نکته نیز توجه کرد که در برخی مواقع و مسائل، استثناهایی وجود دارد. اینکه همیشه مقتدرانه روی تک تک قوانین خود پافشاری کنید و انتظار داشته باشید فرزند شما همواره از آن ها پیروی کند، تصور چندان درست و سالمی نیست. گاهی اوقات باید صبور باشید و گاه گاهی تخطی از قوانین را تحمل کنید. شاید قوانین شما نیازمند تغییر باشد. اولین نکته در تربیت فرزندان قطعا داشتن صبر و حوصله است.

فرزند شما زیاد دروغ می گوید
اگرچه طبیعی است که بعضی اوقات بچه ها حقیقت را زیر پا بگذارند و دروغ بگویند. اما مطالعات متنوع نشان می دهد که ترفندهای انضباطی سخت گیرانه باعث می شود که کودکان کما بیش با دروغ آشنا شوند. و بیشتر از کودکان دیگر دروغ بگویند. اگر شما خیلی سخت گیر هستید، احتمالاً فرزند شما در تلاش برای جلوگیری از مجازات شدن توسط شما، بارها و بارها به شما دروغ می ‌گوید.

فرزند شما نسبت به سایر کودکان محدودیت بیشتری دارد
هیچ مشکلی با داشتن قوانین متفاوت تربیتی و انضباطی از سوی والدین وجود ندارد. اما، اگر شما همیشه سختگیرترین والدین در جمع پدرو مادرهای دیگر هستید، می تواند نشان دهنده این باشد که احتمالا انتظارات شما از کودکتان کمی بیشتر از حد طبیعی است.

شما تحمل و صبر کارهای بچه گانه را ندارید
بیشتر بچه ها عاشق شوخی های بسیار ساده و گاه بی معنی هستند. گاهی اوقات آن ها بازی هایی انجام می دهند که از نگاه شما هیچ معنایی ندارد. اگر تحمل دیدن این صحنه ها را ندارید احتمالا کودک را از انجام این کار منع می کنید. و این یعنی سخت گیری.

شما قوانین دیگران را تحمل نمی کنید
والدین سختگیر اغلب تحمل نمی کنند که معلم، مادربزرگ یا افراد دیگر نقشی در تربیت داشته باشند. این والدین قوانین دیگران را کم ارزش می پندارند و فکر می کنند که تنها خودشان راه و رسم تربیت بچه ها را بلدند. اما باید بدانید کودکان در آینده در اجتماع زندگی خواهند کرد. آن ها باید در تماس با بزرگسالانی باشند که دارای قوانین مختلف و انواع ترفندهای مختلف نظم و انضباط هستند.

شما یک لیست بلند بالا از قوانین را برای کودک خود وضع کرده اید
قوانین تربیتی خوب هستند. اما بسیاری از قوانین می توانند مضر باشند. قوانین خود را ساده وضع کنید و تنها مهمترین آن ها را به خاطر داشته باشید. شما می توانید قوانین زیادی داشته باشید ولی به یاد داشته باشید که این امکان وجود ندارد که همه قوانین را همزمان پیاده کنید. تنها بر قوانین مهمی که کودک باید یاد بگیرد و آن نها را انجام دهد تمرکز کنید.

فرزند شما زمان کمی برای فراغت و تفریح دارد
کودکانی که والدینی سخت گیر دارند آنقدر سرگرم قوانین ریز و درشتی می شوند که فرصت کمی برای فراغت به دست می آورند. اگر متوجه شده اید که کودک شما کمتر بازی می کند و یا کارهای کودکانه را کمتر از دیگران انجام می دهد، شاید شما بیش از حد نسبت به او سخت گیر هستید. کودکان باید آزادی های خود را داشته باشند. داشتن وقت فراغت کافی یکی از حقوق ابتدایی کودکان است.

به فرزندان خود اجازه ریسک کردن نمی‌دهید
والدین سخت گیر به فرزندان خود اجازه نمی دهند که به طور طبیعی ریسک کنند و عواقب کارهای خود را ببینند. باید در نظر بگیرید که آن ها هم مثل ما انسان هستند و می توانند آزمون و خطا داشته باشند. آن ها باید با عواقب و پیامدهای کارهایی که انجام می دهند یا تصمیماتی که می گیرند روبرو شوند. اگر شما مانع از روبرو شدن آن ها با پیامدهای طبیعی می شوید بدانید که نسبت به فرزند خود سخت می گیرید.

شما بیش از حد غرغر می کنید
نق زدن و غرغر کردن باعث می شود که کودکان مسئولیت رفتار و کارهای خود را بر عهده نگیرند. اگر شما به خاطر انجام هر کاری به بچه خود نق می زنید (از کوچکترین کارها مثل غذا خوردن تا نوشتن تکالیف و …) باید بدانید که شیوه تربیت شما اشتباه است. او خودش به تنهایی می تواند بدون اینکه غرغر شما را بشنود تمام کارهای خود را یاد بگیرد و انجام دهد.

شما به طور مداوم دستور می‌دهید
اگر شما به طور مداوم در حال گفتن جملاتی مثل "قوز نکن درست بشین"،"قاشقتو نزن به دندونت" ، و "درست راه برو" و …. هستید باید بدانید که چنین رفتاری باعث می شود که کودک از شما فاصله بگیرد.

شما به فرزند خود حق انتخاب نمی دهید یا انتخاب او را محدود می کنید
برای مثال شما قصد دارید به مهمانی بروید و از میان تعداد زیادی از لباس ها، بدون اینکه به حق انتخاب فرزند خود احترام بگذارید می گویید این لباس را بپوش فقط همین مناسب این مهمانی است. کودکان حق انتخاب دارند. به آن ها گزینه های بیشتری برای انتخاب کردن بدهید.

به فرزند خود اجازه نمی دهید کاری که دوست دارد را انجام دهد
بعضی اوقات والدین سختگیرانه اصرار دارند که کودکان همه کارها را به روشی مشخص انجام دهند. آنها اصرار دارند که تختخواب را به شیوه خودشان مرتب کنند یا با اسباب بازی های خاصی بازی کنند. اما کودکان باید به شیوه خودشان زندگی کنند.

شما به نتایج نهایی فرزندتان نگاه می کنید نه تلاش و تاثیرشان
والدین سختگیر معمولاً آنچنان که باید فرزندان خود را ستایش نمی کنند. آنها به جای انیکه تلاش فرزندشان را ستایش کنند فقط به نتیجه نهایی فکر می کنند. اگر نتیجه به دلخواهشان باشد راضی می شوند و اگر نباشد توجهی به تلاش و تاثیرا کودکشان نمی کنند.
اگر شما فرزندتان را تنها به دلیل دریافت نمره ۲۰ ستایش می کنید، ممکن است فرزند شما فکر کند که عشق شما مشروط به رسیدن به موفقیت بیشتر و بهترین بودن است.

تنبیه های ظالمانه را برای فرزندان خود در نظر می گیرید
تنبیه مناسب جزئی از فرآیند تربیت کودکان است. اما والدین سخت گیر معمولا تنبیه هایی ظالمانه و غیر منطقی برای فرزندانشان در نظر می گیرند. برای مثال آن ها ممکن است برای شلوغ کردن اتاق توسط کودکشان چنین چیری بگویند:
"همین الان شروع کن همه وسایلتو از کف اتاق بردار وگرنه تا ۱ ساعت دیگه همه رو بیرون میریزم"

تمرکز شما بیشتر از هر چیزی به درس خواندن یا یادگیری کودک است
درست است که کودک در دوره یادگیری قرار دارد. اما یادگیری تنها چیزی نیست که در زندگی او و پروسه تربیت جاری است. کودک می آموزد و زندگی کودکانه خود را نیز انجام می دهد. او نقاشی می شد، بازی می کند، شعر میخواند، با دوستانش می گردد و …… اگر فکر می کنید که تنها درس کودک شما برایتان مهم است باید بدانید که دارید به او سخت می گیرید.