تنهایی خوابیدن کودک، جداسازی تدریجی را امتحان کنید

اگر تصمیم گرفته‌اید که اتاق خواب کودک را از خود جدا کنید اما کودکتان به بستر شما عادت دارد، اولین قدم جداسازی تدریجی کودک از خودتان است.

* مرحله اول

در این مرحله با کودک به اتاقش می‌روید مدتی با هم در اتاقش می‌خوابید.

‍ * مرحله دوم ایجاد فاصله کم با مادر است مثلا

- یک عروسک نرم که بچه دوست دارد برایش تهیه کنید

- یکی از لباس‌های مادر که بدون عطر پوشیده را تن عروسک کنید تا بوی مادر بدهد

- حالا عروسک را وسط مادر و کودک بگذارید و مادر به مدت یک هفته با فاصله از کودک بخوابد.

مراقب باشید برای کودکان زیر دو سال از عروسک در تخت استفاده نکنید.

* مرحله سوم

کودک و عروسک روی تخت می‌خوابند و مادر روی زمین می‌خوابد.

این مرحله هم کمی طول می‌کشد.

دقت کنید مراحل جدایی تدریجی و در طول زمان است تا کودک به شرایط جدید عادت کند.

‍ * مرحله چهارم

مادر رختخواب خود را پایین در می‌اندازد و کنار در می‌خوابد

* مرحله پنجم

مادر یک متر بیرون اتاق می‌خوابد. برای اینکه اتاق خواب کودک را جدا کنید فراموش نکنید که این کار کمی زمان‌بر است و باید حوصله به خرج بدهید. مخصوصا اگر کودک به شما وابستگی زیادی دارد. پس صبور باشید و این نکته فراموشتان نشود که جدا کردن محل خواب کودک از والدین زمان‌بر خواهد بود.

چند راهکار

- کودکان از راه بازی می‌توانند به استعدادها، توانایی‌ها، نقاط مثبت و منفی خود پی ببرند و با شناخت ویژگی‌های خود شخصیتشان را تحکیم بخشند. کودکان معمولاً علاقه‌مندند در جریان بازی نقش بزرگسالان را ایفا کنند و بازی کردن برخی نقش‌ها باعث می‌شود تا کودک در واقعیت ارتباط بهتری با آن‌ها برقرار کند. تنهایی خوابیدن ازجمله نقش‌هایی است که می‌توانید با فرزندتان بازی کنید و جریان بازی را به‌گونه‌ای پیش ببرید که نقش اصلی بازی، با شجاعت و به میل خود حاضر به تنها خوابیدن بوده و خوابیدن به‌تنهایی یک قسمت از بزرگ شدن است.
- برخی کودکان التماس می‌کنند تا پیش والدینشان بخوابند و یا گاهی شب‌ها از اتاقشان نزد والدینشان می‌روند، در این صورت لازم است قاطعیت به خرج دهید و هرگز اجازه ندهید کودکتان پیش شما بخوابد. با او به اتاقش بروید و با نشستن در کنارش به او کمک کنید تا بخوابد.
- برخی از والدین زمانی که کودک کاراشتباهی انجام می‌دهد، از تنهایی خوابیدن به‌عنوان تنبیه استفاده می‌کنند. این کار باعث می‌شود تا کودک علاوه بر اضطراب جدایی و ترس از تنها خوابیدن، دچار اختلال خواب شود و مفهوم نادرستی از خواب در ذهن او باقی بماند.

- برخی محرک‌ها مانند شکلات، نوشیدنی‌های کافئین دار، استفاده از تلویزیون و موبایل، خواب کودکان را مختل می‌کند. کودکان در حالت ایده‌آل حداقل باید یک ساعت قبل خواب از محرک‌ها دور باشند زیرا استفاده از این عوامل تهدیدکننده به‌خصوص تماشای بعضی برنامه‌ها و فیلم‌ها که برای سن کودک مناسب نیست باعث می‌شود تا کودکان هنگام خواب دچار نگرانی و پریشانی شوند؛ بنابراین والدین باید نسبت به دور کردن این عوامل تهدیدکننده هوشیار بوده و سپس از فرزندانشان انتظار جدا خوابیدن را داشته باشند.
- اتاق کودک را با وسایل تزیینی مثل عکس، پوستر، ستاره و... جذاب و لذت‌بخش کنید زیرا این وسایل باعث تمرکز کودکان به موارد مثبت می‌شود و اضطراب جدایی را در آن‌ها کاهش می‌دهد.