علائم میوم رحم، روش‌های تشخیص و درمان
فیبروم رحمی تومورهای غیر سرطانی هستند که از لایه‌های عضلانی رحم رشد می‌کنند.
فیبروم رحمی تومورهای غیرسرطانی هستند که از لایه‌های عضلانی رحم رشد می‌کنند. اندازه این تومورهای خوش‌خیم میتواند به اندازه یک دان‍ه لوبیا یا حتی به اندازه یک خربزه باشد. به این فیبروم‌های رحمی لیومیوم یا میوم رحم هم گفته می‌شود.
حدود ۳۰ درصد از خانم‌های کمتر از ۳۰ سال و حدود ۲۰-۸۰ درصد خانم‌های کمتر از ۵۰ سال دارای میوم رحمی هستند. میوم رحمی در سن ۱۶-۵۰ سالگی رشد می‌کند، زیرا در این دوره میزان سطح استروژن در بالاترین مقدار خود است. در زیر به چند نکته راجع به میوم رحم اشاره می‌کنیم:
- میوم رحم معمولا در سنین باروری به وجود می‌آیند.
- هنوز علت دقیق به وجود آمدن میوم رحم شناخته نشده است ولی به نظر می‌رسد که رشد آن‌ها زمانی است که سطح استروژن بدن بالا است.
- بسیاری از خانم‌هایی که دارای میوم رحم هستند، دارای هیچ علائمی نیستند اما از شایع‌ترین علائم آن می‌توان به درد پشت، یبوست، خونریزی شدید و دردناک در دوران قاعدگی که منجر به کم‌خونی می‌شود، اشاره کرد.
- میوم رحم معمولا عوارض شدیدی ندارد، اما ممکن است در برخی موارد نگران‌کننده باشد.
علائم میوم رحم
از هر ۳ خانمی که دارای میوم رحم است حدود یک نفر دارای علائم زیر است:
- پریودهای سنگین و دردناک (منورهاگیا)
- کم‌خونی ناشی از پریودهای سنگین
- درد در قسمت پشت و پایین یا پا درد
- احساس ناراحتی در قسمت پایین شکم، به ویژه در صورت وجود فیبروم‌های بزرگ
- تکرر ادرار
- درد حین مقاربت (دیسپارونیا)
از دیگر علائم وجود میوم رحم می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
- مشکلات در حین زایمان
- مشکلات حین بارداری
- مشکلات باروری
- سقط‌های مکرر
اگر اندازه میوم بزرگ باشد، ممکن است باعث افزایش وزن و تورم در زیر شکم شود.
هنگامی که میوم شروع به رشد کرد، رشد آن ممکن است تا زمان یائسگی ادامه داشته باشد. اما پس از یائسگی که میزان استروژن کاهش می‌یابد، شروع به کوچکتر شدن می‌کند.
انواع میوم رحم
چهار نوع میوم رحم وجود دارد که بر اساس محل آن‌ها در رحم دسته‌بندی میشوند:
- میوم اینترامورال (intramural): این نوع میوم، رایج‌ترین نوع میوم است و در دیواره عضلانی رحم قرار دارد.
- میوم سابسروزال (subserosal): میوم سابسروزال عمدتا در بیرون از رحم و در لایه بافت بیرونی رحم رشد می‌کند و میتواند به فیبروم پدانکوله تبدیل شود.
- میوم سابموکوزال (submucosal): این نوع میوم میتواند به حفره رحم فشار وارد کند و معمولا در بافت زیر پوشش داخلی دیواره رحم مشاهده می‌شود.
- میوم سرویکال (cervical): ریشه میوم سرویکال در دهانه رحم است.
دلایل میوم رحمی
تاکنون دلیل میوم رحمی به طور دقیق شناخته نشده است و رشد آن ممکن است مربوط به سطح استروژن در بدن باشد. در سنین باروری، سطح استروژن و پروژسترون بالاتر است. هنگامی که سطح استروژن بالا باشد، به ویژه در زمان بارداری، میوم‌ها بزرگتر میشوند. همچنین در صورت مصرف قرص‌های ضد بارداری که دارای استروژن بالایی هستند، احتمال رشد آن‌ها بیشتر است. اما در زمان یائسگی و پس از آن که سطح استروژن پایین می‌آید، میوم‌ها شروع به کوچکتر شدن می‌کنند.
از دیگر دلایلی که باعث افزایش احتمال رشد میوم رحم میشوند می‌توان به عوامل ژنتیکی، اضافه وزن، مصرف زیاد گوشت قرمز، الکل و کافئین اشاره کرد. مصرف زیاد میوه و سبزیجات تازه احتمال رشد آن را کاهش می‌کند. همچنین زایمان احتمال رشد میوم را کاهش می‌دهد به طوری‌که در هر بار زایمان، احتمال آن کمتر می‌شود.
روش‌های تشخیص میوم
میوم معمولا علائمی ندارد و توسط آزمایش‌های رحم تشخیص داده می‌شود. از جمله این روش‌ها استفاده از سونوگرافی (بر روی سطح شکم یا داخل رحم)، ام آر آی (جهت تشخیص سایز و کیفیت میوم)، هیستروسکوپی و لاپاراسکوپی است.
درمان میوم رحمی
تنها در صورتی که فیبروم رحم با علائم ذکر شده در بالا همراه باشد و بر روی کیفیت زندگی فرد تاثیر بگذارد، درمان آن توصیه می‌شود. در دوران یائسگی و پس از آن علائم میوم رحمی کمتر می‌شود یا حتی کاملا از بین می‌رود. از روش‌های درمان آن استفاده از دارو و جراحی است که انتخاب نوع روش درمان به محل میوم، شدت علائم و قصد فرد جهت بارداری بستگی دارد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼