رشد مهارت های بنیادی کودکان، عامل قهرمانی در بزرگسالی

ایسنا: عضو هیات علمی و دانشیار دانشگاه اصفهان معتقد است که بیشتر مشکلات کنونی ورزشکاران مطرح در شرایط حساس و بحرانی، به دلیل خلاء اجرا مهارت‌های بنیادی در دوران کودکی است.

دکتر مسعود نادریان تصریح کرد: از سن ۱۱ ماهگی تا چهار سالگی کودک ۱۲۰ نوع مهارت راه رفتن را یاد می‌گیرد که اگر کودک این مهارت‌ها را به درستی تجربه کند به طور یقین در زمان بزرگسالی در حساس‌ترین و پیچیده‌ترین مسابقات واهمه‌ای برای گذر از شرایط بحرانی نخواهد داشت.

وی افزود: مهارت هایی همچون راه رفتن، دویدن، خزیدن، جهیدن، تغییر جهت دادن، گرفتن و پرتاب کردن جزو حرکاتی هستند که اگر در دوران کودکی در حافظه کودک ثبت شوند، در دورانی که بخواهد مهارت‌های پیچیده و پیشرفته‌ای انجام دهد در اجرای آن‌ها راحت‌ و بدون تنش عمل خواهد کرد. به عنوان مثال فوتبالیستی که در دوران کودکی حافظه حرکتی وی غنی از مهارت‌های بنیادی باشد در پاس دادن و ارسال توپ، یا آنالیز و پردازش این مهارت‌ها نسبت به فوتبالیستی که دوران کودکی خود را با بحران سپری کرده، در تصمیم گیری موفق تر است.

نادریان اضافه کرد: هر سنی از رشد کودک مستعد یک نوع یادگیری است که اگر مراحل آن به درستی طی شود، سبب می‌شود تا تجربیات حرکتی دوران کودکی در بزرگسالی در اجرای مهارت‌های پیچیده ورزشی به کمکش بیاید. همانند راننده‌ای که اگر رانندگی را در سنین پایه آموزش دیده باشد در شرایط بحرانی و حساس نیز همچون شرایط عادی می‌تواند به خوبی رانندگی خود را هدایت کند. بنابراین هر چقدر کودک مهارت‌های بنیادی خود را در شرایط و مکان‌های مختلف تجربه و تکرار کند تا حافظ حرکتی وی پر از مهارت شود در اجرای مهارت‌های پیشرفته ورزشی در شرایط حساس و بحرانی نیز در تصمیم گیری دچار مشکل نخواهد بود.

این استاد دانشگاه، خاطر نشان کرد: اگر ورزشکاری را می‌بینید در هفته‌ ۱۲ جلسه به صورت مداوم صبح و عصر تمرین می‌کند و از آمادگی جسمانی خوبی برخوردار است، اما در عین حال دچار شکست می‌شود، به خاطر خلایی است که از دوران کودکی در حافظه حرکتی وی باقی مانده و چون حافظی حرکتی وی از مهارت‌های بنیادی غنی نیست در نتیجه‌ اجازه تصمیم گیری به وی در شرایط حساس و بحرانی را نمی‌دهد.

وی متذکر شد: اگر بسکتبالیستی که در پرتاب توپ، گرفتن و دویدن دچار مشکل است را آنالیز کنیم، می‌بینیم چون مهارت‌های بنیادی آن ورزش، در محیط مهد کودک و دوران مدرسه خوب کار نشده در اجرای حرکات ریتمیک در ورزش‌های حرفه‌ای و پیچیده دچار مشکل است.

نادریان تاکید کرد: یک ساختمان زمانی مستحکم است که شالوده و اساس آن محکم باشد، بالطبع اگر پی آن خراب باشد ساختمان از استحکام خوبی برخوردار نخواهد بود. بنابراین مهارت‌های بنیادی نیز برای یک ورزشکار حکم پی ساختمان را دارد، اگر مهارت‌های بنیادی بر اساس تجربه مراحل پیشرفت را طی کرده باشد وقتی کودک به تکامل برسد شالوده محکمی خواهد شد و شرایط احساس را بدون دغدغه‌ و تنش پشت سر خواهد گذشت. بدون شک چنین ورزشکاری از آسیب‌های ورزشی و یکسری ناهنجاری‌های جسمانی و روانی نیز به دور خواهد بود./س