آموزش خود مراقبتی به کودکان، وقتی در مدرسه هستند

نوع رفتار والدین و فضای ایجاد شده بین آن ها، کودک و مدرسه می تواند نقشی مهم در پیشگیری از بروز سوء رفتارهای جنسی نسبت به کودکان داشته باشد.

متاسفانه باید پذیرفت که دنیا محل امنی برای فرشتگان کوچک ما محسوب نشده و همه روزه شاهد انتشار گزارش های متعددی از سوء رفتارهای جنسی، خشونت و تجاوز به کودکان در گوشه و کنار جهان هستیم.

از سوی دیگر باید اذعان داشت برخی از این رویدادهای ناخوشایند در محیط هایی غیر قابل پیش بینی مانند مدرسه یا حتی منزل افراد آشنا اتفاق می افتد. این مسائل تنها موجب آسیب دیدن روحی کودکان نشده و تاثیری بسیار وخیم بر شرایط روحی کودک خواهند داشت. علاوه بر این در بیشتر موارد کودکان در مواجهه با سوء رفتارهای جنسی جرات آشکار کردن واقعیت را نداشته و با زخم روحی التیام نیافته خود روزگار را به سختی و در انزوا سپری می کنند. در این شرایط نقش والدین بسیار مهم بوده و باید نوع رفتار ان ها با کودکان به گونه ای باشد که کودک اعتماد به نفس کافی برای بیان مشکلات خود با ان ها را داشته و قادر باشد در شرایط مورد نیاز به فرد متجاوز نه گفته و به محض احساس خطر از دیگران طلب کمک کند. در این یادداشت توصیه های حیاتی یکی از متخصصین این حوزه را به والدین بازگو می کنیم که می تواند نقش مهمی در شکل دهی روابط بین والدین و کودکان داشته باشد.

در بیشتر موارد کودکان در مواجهه با سو رفتارهای جنسی جرات آشکار کردن واقعیت را نداشته و با زخم روحی التیام نیافته خود روزگار را به سختی و در انزوا سپری می کنند. در این شرایط نقش والدین بسیار مهم بوده و باید نوع رفتار ان ها با کودکان به گونه ای باشد که کودک اعتماد به نفس کافی برای بیان مشکلات خود با ان ها را داشته و قادر باشد در شرایط مورد نیاز به فرد متجاوز نه گفته و به محض احساس خطر از دیگران طلب کمک کند.

پیش از دیر شدن واکنش نشان دهید:

این عنوان تا حد زیادی کلیشه ای شده است اما باید پذیرفت بهترین روشی که می توانید به کودکان کمک کنید، سخن گفتن و گفتگو با وی درباره مشکلات پیش رو و سوء رفتارهای احتمالی است. ما معمولا به عنوان پدر و مادر به کودکان می آموزیم که مدرسه محلی کاملا امن است و معلمین و خدمه و سایر پرسنل مدرسه از وی مراقبت می کنند. این موضوع زمانی که کودکان با سورفتار جنسی در مدرسه و از سوی یکی از این افراد رو به رو شوند، بسیار دشوار بوده و کودک قادر به هضم مساله نخواهد بود. بهتر است درباره این موضوع با کودک خود صحبت کنید و از او بخواهید در صورت بروز کوچکترین مورد سوء رفتار، موضوع را به اطلاع سایر معلمین، مدیر یا ناظم رسانده و سپس به محض بازگشت به خانه شما را نیز در جریان بگذارد. متاسفانه باید به اطلاع شما برسانیم که اگر کودک در محیط خانه دارای آرامش نبوده و احساس امنیت نکند، مشکلات خود را با والدین مطرح نکرده و به مشکل بر می خورد. سعی کنید فاصله بین خود و فرزندانتان را پر کرده و به گونه ای رفتار کنید که کودک در دنیای کودکانه خود به شما اعتماد کند. خانه باید در ذهن کودک به عنوان محلی باشد که در آن از چیزی نترسیده و احساس آرامش کند. این موضوع باید در ذهن کودک شما شکل بگیرد نه شما! پس اطمینان حاصل کنید کودک شما درباره خانه چنین برداشتی دارد.

دایره لغات کودکان را درباره سوء رفتارهای جنسی گسترش دهید:

روانشاسان تاکید می کنند به کودکان این موارد را پیش از دو سالگی آموزش داده و نام اعضای بدن ان را به آن ها بیاموزید. در این شرایط لازم نیست حتما از اصطلاحات مربوط به بزرگسالان استفاده کنید اما کودک باید بین اندام جنسی خود و سایر اعضای بدن تفاوت قائل باشدو برای نمونه در موارد متعددی کودک پس از تجربه سوء رفتار جنسی برای بیان اشاره به درد در نواحی جنسی خود به درد شکم، کمر یا پا اشاره کرده و طبیعتا والدین از حساسیت موضوع با خبر نشده اند. در بیشتر موارد کودکانی که قربانی سو رفتار جنسی هستند دقیقا نمی توانند مشکل خود را توصیف کرده و شما باید وی را به گونه ای آموزش دهید که قادر به بیان و تشریح دقیق مشکل پیش آمده باشد.

پدر و مادر فعالی باشید:

درباره کودک خود حساس بوده و در محیط مدرسه وی حضوری فعال داشته باشید. در جلسات اولیا و مربیان شرکت کرده و با معلمین و پرسنل مدرسه فرزندانتان تماس دائمی برقرار کنید. در این شرایط مطمئن باشید افراد متجاوز احتمالی در محیط مدرسه، از حضور دائمی شما و حساسیت نسبت به فرزندتان ترسیده و به خود اجازه انجام سورفتار نمی دهند. این افراد از به دام افتادن واهمه زیادی داشته و به همین دلیل در انتخاب قربانیان خود با دقت بسیار زیادی عمل کرده و ضعیف ترین افراد را گزینش می کنند. بنابراین بهتر است با حضور فعال خود در مدرسه فرزندتان به طور واضح حمایت خود را از کودکتان اعلام کنید. در این شرایط محیط مدرسه برای وی بسیار امن تر خواهد شد.

به کودکان خود کمک خواستن را بیاموزید:

بسیاری از کودکانی که دچار سوء رفتار جنسی شده اند، قادر به درخواست کمک نبوده و دقیقا نمی دانند چگونه باید از دیگران کمک بگیرند. به کودک خود بیاموزید در هنگام مواجه با خطر، از افراد دیگر (برای مثال سایر معلمین یا پرسنل مدرسه) کمک بگیرد. با کودک خود در این رابطه صحبت کنید و در نظر داشته هر کودکی معمولا در مدرسه با یکی از معلمین مانند معلم ورزش، ریاضی، نقاشی یا .... راحت تر بوده و اعتماد بیشتری به وی دارد. به کودک خود درباره نوع مواجه با این شرایط و چگونگی درخواست استمداد از دیگران صحبت کنید.

با مسئولان مدرسه درباره سیاست های امنیتی موجود در مدرسه صحبت کنید:

به خاطر داشته باشید که به عنوان والدین این حق شما است که با مسئولان مدرسه درباره شرایط امنیتی موجود در آن صحبت کرده و پیشنهادات خود را مطرح کنید. این موضوع می تواند به شما و مسئولان مدرسه در ایجاد فضائی امن تر کمک کرده و حساسیت مسئولان مدرسه را نسبت به تامین امنیت کودک افزایش دهد. در خاتمه به خاطر داشته باشید در صورت رخ دادن هر نوع سورفتار جنسی نسبت به کودکتان، حتما از راهنمائی و کمک های روانشناسان استفاده کرده و سعی نکنید خود به تنهایی آن را حل کنید.