انواع اختلال در کودکان، بررسی شخصیت ضد اجتماعی

اختلال"شخصیت ضد اجتماعی" و یا "مردم ستیز" (ASPD) نوعی وضعیت روانی است که فرد علیرغم دانستن راه صحیح از غلط به آن اهمیتی نمی دهد و در برابر کارهای ضداجتماعی، بزهکارانه و ناهنجار خود در برابر دیگران هیچگونه عذاب وجدان و یا ندامتی ندارد. تشخیص این اختلال روانی از سنین کودکی همواره به صورت یک چالش بوده است و اختلاف نظر زیادی در رابطه با آن وجود دارد.

در حالیکه میان روانشناسان و روانپزشکان اختلاف نظر قابل توجهی در رابطه با اینکه آیا می توان اختلالات ضد اجتماعی را در سنین کودکی تشخیص داد یا خیر؛ وجود دارد؛اما نشانه های هشدار دهنده ای وجود دارد که حاکی از مشکلات عمیق در کودکان است. کودک دارای این علائم نیازمند توجه و درمان است و در صورت عدم درمان در سنین کودکی؛ مشکلات قابل توجهی در انتظار کودک خواهد بود. برای دانستن این علائم با ما همراه شوید.

طبق راهنمای بنیاد تشخیص و آمار اختلالات روانی (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders)علائم یک فرد ۱۸ ساله با اختلال شخصیت ضد اجتماعی که به آن ضد اجتماع یا سایکوپات (sociopath) نیز گفته می شود، از سن ۱۵ سالگی نمایان می شود. [در برخی طبقه بندی ها شخصیت سایکوپات یا روان آزار از شخصیت ضد اجتماع متفاوت در نظر گرفته می شود]. در صورتی که علائم زیر در کودکی دیده شود؛ احتمال وجود این اختلال در کودک وجود دارد و نیازمند توجه و درمان جدی می باشد :

ظلم به حیوانات

دکتر جیل وبر ( jill P.Weber ) روانشناس بالینی معتقد است در حالیکه نمی توان اختلال شخصیت ضداجتماع را در سنین کودکی تشخیص داد، اما آزار و اذیت حیوانات یک شاخص مهم است که نشان می دهد کودک به کمک و درمان نیاز دارد. کودکی که از دیدن رنج بردن دیگران لذت می برد، شروع به آسیب زدن به حیوانات می کند.

انجمن ملی وکلای آمریکا اعلام کرد پسرانی که بین سال های 1997 تا 2001 اقدام به تیراندازی در مدرسه کرده اند، سابقه کشتن حیوانات را داشته اند. اکثر قاتلان زنجیره ای معروف در تاریخ نیز سابقه ی کشتن و شکنجه ی حیوانات را در کودکی داشته اند.

عدم همدلی

مقاله ای در سال ۲۰۰۹ در مجله ی روانشناسی ( Molecular Psychology) منتشر شد و در آن به این موضوع اشاره شد که عدم همدلی و همدردی یک ویژگی مشترک بین بیماران با اختلال ضد اجتماعی است.

در حالیکه یک فرد دارای اختلال ضد اجتماع تفاوت بین حق و باطل و صحیح و غلط را می داند ولی برای او هیچ تفاوتی ندارد. اگر یک کودک به طور مداوم دیگران را اذیت می کند و یا قلدری می کند اما در برابر واکنش های قربانیان خود هیچ احساس قابل توجهی نشان نمی دهد، ممکن است نورون های مغزی او در قسمت اتصال بین قشر اوربیتوفرونتال و آمیگدال مغز از بین رفته باشد. این ویژگی می تواند در بیماران روانی و افراد ضد اجتماع دیده شود که می تواند توجیهی برای عدم توجه به عواقب و آسیب های ناشی از آن باشد. فقدان وجدان و شفقت از ویژگی های یک فرد دارای اختلال ضداجتماعی است. البته عدم همدلی و همدردی در کودکان می تواند علائم اختلال نارسیستی یا خودشیفتگی نیز باشد

نداشتن عذاب وجدان و شفقت از ویژگی های بارز یک شخصیت دارای اختلال ضداجتماعی است.

خرابکاری و آتش سوزی

اگرچه عمده ی آتش سوزی هایی که توسط کودکان انجام می شود از روی کنجکاوی است و نه از روی تعمد و بدخواهی ولی علاقه ی وافر به روشن کردن آتش می تواند نشانه ی زودهنگام یک بیماری روانی و یا شخصیت ضداجتماع باشد. اگر یک کودک بزرگتر از 8 سال اقدام به آتش سوزی نماید به احتمال بیشتری دچار بیماری های نهفته ی روانی است تا اینکه یک کودک کوچکتر این کار را انجام دهد.

اقدام به آتش زنی در نواجوانان اغلب نشان دهنده ی تمایلات جنایی در سنین کودکی است . روانشناسان هشدار می دهند که کودکانی که اقدام به آتش زنی می کنند و همزمان علائمی مانند شکنجه ی حیوانات و شب ادراری بیش از حد دارند؛ در خطر هستند. اغلب کودکانی که این علائم را با هم دارند، قربانی بی توجهی و غفلت می شوند.