آلودگی هوا ذهن را هم تیره می کند
یک مطالعه جدید نشان می دهد که توانایی افراد در تفسیر احساسات یا تمرکز بر انجام یک کار با قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا ذرات معلق (PM) کاهش می یابد و به طور بالقوه فعالیت های روزمره مانند فروشگاه هفتگی سوپرمارکت را چالش برانگیزتر می کند.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که توانایی افراد در تفسیر احساسات یا تمرکز بر انجام یک کار با قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض آلودگی هوا ذرات معلق (PM) کاهش می یابد و به طور بالقوه فعالیت های روزمره مانند فروشگاه هفتگی سوپرمارکت را چالش برانگیزتر می کند.
دانشمندان کشف کردند که حتی قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض غلظت های بالای PM ممکن است توانایی فرد را برای تمرکز روی کارها، اجتناب از حواس پرتی و رفتار به شیوه ای قابل قبول از نظر اجتماعی مختل کند.
محققان شرکت کنندگان در مطالعه را در معرض سطوح بالای آلودگی هوا - با استفاده از دود شمع - یا هوای تمیز قرار دادند و تواناییهای شناختی خود را قبل و چهار ساعت پس از قرار گرفتن در معرض آزمایش آزمایش کردند. این آزمونها حافظه فعال، توجه انتخابی، تشخیص احساسات، سرعت روانی حرکتی و توجه پایدار را اندازهگیری کردند.
محققان دانشگاه های بیرمنگام و منچستر با انتشار یافته های خود که در Nature Communications ، منتشر شده نشان دادند که توجه انتخابی و تشخیص احساسات تحت تأثیر منفی آلودگی هوا قرار گرفته است - صرف نظر از اینکه افراد به طور طبیعی یا فقط از طریق دهان نفس می کشند.
متخصصان پیشنهاد میکنند که التهاب ناشی از آلودگی ممکن است مسئول این کمبودها باشد و خاطرنشان میکنند که در حالی که توجه انتخابی و تشخیص احساسات تحت تأثیر قرار میگیرد، حافظه فعال تحت تأثیر قرار نمیگیرد. این نشان می دهد که برخی از عملکردهای مغز در برابر قرار گرفتن در معرض آلودگی کوتاه مدت انعطاف پذیرتر هستند.
دکتر توماس فاهرتی، یکی از نویسندگان این مقاله، از دانشگاه بیرمنگام، اظهار داشت: "مطالعه ما شواهد قانع کننده ای ارائه می دهد که حتی قرار گرفتن کوتاه مدت در معرض ذرات معلق می تواند اثرات منفی فوری بر عملکردهای مغزی ضروری برای فعالیت های روزانه، مانند انجام سوپرمارکت های هفتگی، داشته باشد."
پروفسور فرانسیس پوپ، یکی از نویسندگان این مقاله، از دانشگاه بیرمنگام، اظهار داشت: «کیفیت نامناسب هوا، توسعه فکری و بهرهوری کارگران را تضعیف میکند و پیامدهای اجتماعی و اقتصادی قابلتوجهی در دنیای فناوری پیشرفته متکی به تعالی شناختی دارد.
کاهش بهرهوری بر رشد اقتصادی تأثیر میگذارد و نیاز فوری به قوانین سختگیرانهتر کیفیت هوا و اقدامات بهداشت عمومی برای مبارزه با اثرات مضر آلودگی بر سلامت مغز، بهویژه در مناطق شهری بسیار آلوده را برجسته میکند.»
عملکرد شناختی مجموعه متنوعی از فرآیندهای ذهنی را در بر می گیرد که برای کارهای روزمره حیاتی هستند. به عنوان مثال، توجه انتخابی به تصمیم گیری و رفتار هدفمند کمک می کند، مانند اولویت بندی اقلام در لیست خرید خود در سوپرمارکت، در حالی که سایر محصولات را نادیده می گیرید و در مقابل خریدهای ناگهانی مقاومت می کنید.
حافظه کاری به عنوان یک فضای کاری موقت برای نگهداری و دستکاری اطلاعات، برای کارهایی که نیاز به پردازش و ذخیره سازی همزمان دارند، حیاتی است، و برای کارهایی که نیاز به چندوظیفگی دارند، مانند برنامه ریزی یک برنامه زمان بندی یا انجام چندین مکالمه ضروری است.
شناخت عاطفی-اجتماعی، که شامل تشخیص و تفسیر عواطف در خود و دیگران است، به هدایت رفتار قابل قبول اجتماعی کمک می کند. اگرچه اینها مهارت های شناختی جداگانه ای هستند، اما با هم کار می کنند تا انجام موفقیت آمیز وظایف را هم در محل کار در جنبه های دیگر زندگی انجام دهند.
به طور کلی، این مطالعه نیاز به تحقیقات بیشتر را برای درک مسیرهایی که از طریق آن آلودگی هوا بر عملکردهای شناختی تأثیر می گذارد و برای بررسی تأثیرات بلندمدت، به ویژه بر روی جمعیت های آسیب پذیر مانند کودکان و بزرگسالان، برجسته می کند.
پروفسور گوردون مک فیگانز از دانشگاه منچستر، یکی از نویسندگان این مقاله، اظهار داشت: "این مطالعه اهمیت درک تاثیرات آلودگی هوا بر عملکرد شناختی و نیاز به مطالعه تاثیر منابع مختلف آلودگی بر سلامت مغز در افراد مسن آسیب پذیر جامعه را نشان می دهد."
این مطالعه اولین مطالعه ای است که به طور تجربی مسیرهای استنشاق آلودگی هوای PM را دستکاری کرده و بینش های ارزشمندی را در مورد چگونگی تأثیر مسیرهای مختلف بر عملکردهای شناختی ارائه می دهد. محققان بر نیاز به تحقیقات بیشتر در مورد اثرات بلندمدت و اقدامات حفاظتی بالقوه تاکید می کنند.
در سطح جهانی، آلودگی هوا مهمترین عامل خطر زیست محیطی برای سلامت انسان است که باعث افزایش مرگ و میر زودرس می شود. اثرات مضر کیفیت پایین هوا بر سیستم های قلبی عروقی و تنفسی به طور گسترده تایید شده است، که با شرایط تخریب کننده عصبی مانند مولتیپل اسکلروزیس، بیماری آلزایمر و بیماری پارکینسون ارتباط دارد.
PM ۲.۵ آلاینده هوا است که بیشترین تأثیر را بر سلامت انسان دارد و حدود ۴.۲ میلیون مرگ تنها به این اندازه ذرات در سال ۲۰۱۵ نسبت داده شده است. سازمان بهداشت جهانی (WHO) توصیه می کند که محدودیت های ۲۴ ساعته و سالانه به ترتیب کمتر از ۱۵ میکروگرم در مترمربع و ۵ میکروگرم در متر مربع باشد.
برای ارسال نظر کلیک کنید
▼