علت و درمان طولانی شدن پریود

دوره‌های قاعدگی طولانی که از نظر پزشکی به عنوان منوراژی شناخته می‌شود، می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. این عارضه که با خونریزی غیرعادی شدید یا طولانی مدت در طول قاعدگی تعریف می‌شود، بسیاری از افراد را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می‌دهد و اغلب منجر به کم خونی و اختلال در فعالیت‌های روزانه می‌شود. درک علت طولانی شدن پریود و آشنایی با روش‌های درمان آن، می‌تواند کیفیت زندگی زنانی را که با این مشکل دست و پنجه نرم می‌کنند، افزایش  دهد. در این مقاله به صورت جامع به این عارضه شایع در زنان خواهیم پرداخت.

در این مقاله می‌خوانید:

• طولانی شدن پریود چه دلایلی دارد؟
• آیا طولانی شدن پریود خطرناک است؟
• چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟
• روش های درمان طولانی شدن پریود

بیشتر بخوانید: علت خونریزی شدید پریود

طولانی شدن پریود چه دلایلی دارد؟

قاعدگی، یک فرآیند طبیعی و چرخه‌ای در بدن زنان است که گاهی اوقات می‌تواند از الگوی معمول خود منحرف شده و باعث نگرانی‌هایی مانند دوره‌های طولانی‌مدت شود که از نظر بالینی به آن منوراژی می‌گویند. این وضعیت با خونریزی غیرعادی شدید یا طولانی قاعدگی مشخص می‌شود که بیشتر از میانگین ۵ تا ۷ روز طول می‌کشد. بررسی دلایل پیچیده طولانی شدن پریود، طیفی از عوامل را آشکار می‌کند که در ایجاد این ناهنجاری اغلب مخرب قاعدگی نقش دارند.

عدم تعادل هورمونی

یکی از عوامل اصلی قاعدگی طولانی، عدم تعادل هورمونی است. چرخه قاعدگی برای تنظیم ریزش دیواره رحم به تعامل ظریف هورمون‌ها، در درجه اول استروژن و پروژسترون، متکی است. هنگامی که این تعادل به دلیل شرایطی مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)، اختلالات تیروئید یا نوسانات در سطوح هورمون به هم می‌خورد، دوره‌های قاعدگی ممکن است نامنظم و سنگین‌تر از حد معمول شوند. افزایش سطح استروژن نسبت به پروژسترون نیز می‌تواند منجر به طولانی شدن پریود شود.

ناهنجاری های رحمی

ناهنجاری‌های ساختاری داخل رحم نیز می‌تواند در طولانی شدن دوره‌های پریود نقش داشته باشد. شرایطی مانند موارد زیر می‌توانند باعث افزایش خونریزی قاعدگی شوند.

• فیبروم (رشد توده‌های خوش خیم در دیواره رحم)
• پولیپ (رشد غیرطبیعی بافت)
• آندومتریوز (که در آن پوشش رحم به سمت دیواره عضلانی رشد می‌کند)
• این اختلالات توانایی رحم را برای انقباض موثر در طول قاعدگی تغییر می‌دهد و منجر به خونریزی‌های طولانی‌مدت و شدید می‌شود.

شرایط و اختلالات پزشکی

برخی شرایط پزشکی زمینه‌ای می‌توانند بر الگوهای قاعدگی تأثیر بگذارند. از جمله این عارضه‌های موثر بر طولانی شدن پریود، می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• اختلالات لخته شدن خون
• بیماری‌های کبدی یا کلیوی
• مصرف برخی داروها (مانند داروهای ضد انعقاد یا درمان‌های هورمونی)
• بیماری التهابی لگن (PID)
• ابتلا به سرطان‌های خاصی که بر اندام‌های تولید مثلی تأثیر می‌گذارند

این عوامل می‌توانند مکانیسم‌های لخته شدن خون طبیعی را مختل کرده و خونریزی قاعدگی را طولانی‌تر کنند.

سبک زندگی و عوامل محیطی

عوامل خارجی مانند استرس، فعالیت بدنی بیش از حد، تغییرات شدید وزن یا کمبود مواد مغذی در رژیم غذایی می‌توانند بر تعادل هورمونی و منظم بودن قاعدگی تأثیر بگذارند. هورمون‌های استرس مانند کورتیزول می‌توانند با تولید طبیعی هورمون‌های تولید مثلی تداخل داشته باشند و بر چرخه‌های قاعدگی تأثیر بگذارند. تغذیه نامناسب، به ویژه سطوح پایین آهن (کم خونی ناشی از فقر آهن)، می‌تواند خونریزی شدید قاعدگی را تشدید کند و باعث طولانی شدن پریود شود.

پیشنهاد ویژه نی نی بان:  قهوه با مغز چه میکند؟ فِرِش و شاداب

آیا طولانی شدن پریود خطرناک است؟

طولانی شدن پریود یا منوراژی با خونریزی بیش از حد قاعدگی مشخص می‌شود که بیشتر از مدت زمان طبیعی ​​طول می کشد یا جریان شدیدتری را در پی دارد. این وضعیت در صورت عدم درمان می‌تواند منجر به ناراحتی و عواقب بالقوه جدی سلامتی شود. در حالی که بی نظمی‌های گاه به گاه در چرخه‌های قاعدگی رایج و اغلب خوش خیم هستند، موارد مداوم یا شدید منوراژی نیازمند توجه پزشکی برای شناسایی علل زمینه‌ای و کاهش خطرات بالقوه است.

خطرات سلامتی طولانی شدن پریود

• کم خونی: یکی از نگرانی‌های اولیه مرتبط با پریودهای طولانی، ایجاد کم خونی فقر آهن است. خونریزی شدید مداوم می‌تواند ذخایر آهن بدن را از بین ببرد و منجر به علائمی مانند خستگی، ضعف و تنگی نفس شود. کم خونی مزمن می‌تواند عملکرد روزانه را مختل کند و در صورت عدم رسیدگی به موقع، بر سلامت کلی تأثیر بگذارد.

• تاثیر بر کیفیت زندگی: فراتر از پیامدهای سلامت جسمانی، دوره‌های طولانی مدت پریود می‌تواند به طور قابل توجهی بر کیفیت زندگی فرد تأثیر بگذارد. نیاز دائمی به مدیریت خونریزی شدید، همراه با علائم مرتبط مانند گرفتگی عضلات و ناراحتی، می‌تواند فعالیت‌های روزانه، بهره وری کاری و تعاملات اجتماعی فرد مبتلا را مختل کند.
• شرایط سلامتی زمینه‌ای: منوراژی گاهی اوقات می‌تواند نشانه‌ای از بیماری‌های زمینه‌ای باشد که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. شرایطی مانند عدم تعادل هورمونی (مانند سندرم تخمدان پلی کیستیک)، ناهنجاری‌های رحمی (مانند فیبروم و پولیپ)، بیماری التهابی لگن یا برخی سرطان‌ها ممکن است با خونریزی طولانی مدت یا شدید قاعدگی ظاهر شوند. تشخیص و درمان سریع این شرایط برای جلوگیری از عوارض و مدیریت موثر علائم بسیار مهم است.

چه زمانی به پزشک مراجعه کنیم؟

برای افرادی که دوره‌های طولانی‌مدت را تجربه می‌کنند، مهم است که اگر متوجه تغییرات قابل توجهی در الگوهای قاعدگی خود شدند یا اگر خونریزی به‌طور غیرمعمول شدید یا طولانی‌تر شد، با پزشک مشورت کنند. یک ارزیابی پزشکی کامل می‌تواند به شناسایی علت زمینه‌ای و تعیین گزینه‌های درمانی مناسب کمک کند.

مطالب پیشنهادی: علل و درمان دیسمنوره یا قاعدگی دردناک

روش های درمان طولانی شدن پریود

روش‌های مختلفی برای درمان طولانی شدن پریود وجود ارد که با توجه به علل زمینه‌ای و شدت علائم و براسا تشخیص پزشک می‌تواند متفاوت باشد.

درمان های هورمونی

درمان‌های هورمونی معمولاً برای تنظیم چرخه‌های قاعدگی و کاهش خونریزی شدید مرتبط با منوراژی استفاده می‌شود. گزینه‌های درمانی عبارتند از:

• قرص‌های ضد بارداری: قرص‌های ضد بارداری خوراکی حاوی استروژن و پروژسترون می‌توانند به تنظیم سطح هورمون‌ها، تثبیت پوشش رحم و کاهش جریان قاعدگی کمک کنند.
• IUD هورمونی (دستگاه داخل رحمی): این دستگاه کوچک T شکل، پروژسترون را مستقیماً در رحم آزاد می‌کند و پوشش داخلی رحم را نازک کرده و خونریزی قاعدگی را کاهش می‌دهد.
• تزریق یا کاشت هورمونی: در این روش‌ هورمون‌های پروژسترون برای سرکوب تخمک گذاری و کاهش جریان قاعدگی، تزریق شده یا در رحم کاشت می‌شوند.

داروهای غیر هورمونی

برای افرادی که رویکردهای غیر هورمونی را ترجیح می‌دهند یا منع مصرف درمان‌های هورمونی دارند، داروهای غیر هورمونی می‌توانند در مدیریت دوره های طولانی مدت موثر باشند:

• ترانگزامیک اسید: این دارو با افزایش لخته شدن خون در رحم به کاهش خونریزی قاعدگی کمک می‌کند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): داروهایی مانند ایبوپروفن یا ناپروکسن می‌توانند با مهار تولید پروستاگلاندین، دردهای قاعدگی را کاهش داده و جریان خون را کاهش دهند.

مداخلات جراحی

در مواردی که درمان‌های هورمونی و غیر هورمونی بی اثر یا نامناسب هستند، ممکن است مداخلات جراحی توصیه شود:

• ابلیشن آندومتر: این روش کم تهاجمی شامل تخریب پوشش رحم (آندومتر) برای کاهش جریان قاعدگی است. این یک گزینه مناسب برای افرادی است که تمایلی به باردار شدن در آینده ندارند.
• آمبولیزاسیون شریان رحمی: روشی که در آن ذرات کوچک به شریان‌های تامین کننده رحم تزریق می‌شوند، جریان خون را مسدود می‌کنند و خونریزی قاعدگی را کاهش می‌دهند. این روش به ویژه برای کسانی که فیبروم دارند و باعث منوراژی می‌شود، مفید است.
• هیسترکتومی: در موارد شدید یا زمانی که سایر درمان‌ها با شکست مواجه می‌شوند، هیسترکتومی (برداشتن رحم) ممکن است به عنوان آخرین راه حل برای توقف دائمی دوره‌های طولانی مدت، در نظر گرفته شود.

پیشنهاد ویژه نی نی بان:  فواید یائسگی، پیش به سوی زندگی بهتر

کلام آخر

همان طور که در این مقاله اشاره شد، طولانی شدن پریود یک نگرانی رایج و در عین حال ناراحت کننده برای بسیاری از افراد است که بر سلامت جسمی و روحی آنها تأثیر می گذارد. با شناسایی علل زمینه‌ای مانند عدم تعادل هورمونی یا ناهنجاری‌های ساختاری، پزشکان می‌توانند گزینه‌های درمانی مناسب را ارائه دهند که ممکن است شامل درمان‌های هورمونی، داروهای غیر هورمونی یا در برخی موارد مداخلات جراحی باشد. علاوه بر این، اصلاح شیوه زندگی و روش‌های خودمراقبتی می‌تواند مکمل درمان‌های پزشکی باشد و سلامت قاعدگی و کیفیت کلی زندگی را در زنان مبتلا ارتقا دهد.