دارویی که همه ما باید سه بار در روز بخوریم!

مطالعه‌ای روان‌شناسی، نشان داد افرادی که سپاس‌گزاری می‌کنند، حتی اگر توهین بشنوند کمتر پرخاشگری می‌کنند. در مقابل، افراد گروه کنترل- که سپاس‌گزاری نمی‌کردند- پس از توهین پرخاشگری بیشتری نشان می‌دادند.

سپاس‌گزاران توهین نمی‌کنند

کسانی که سپاس‌گزاری می‌کردند با احتمال بسیار کمتری علیه دیگران دست به تلافی می‌زدند؛ شبیه وقتی که خندیدن جلوی فعالیت بدنی را می‌گیرد: چنان‌که انجام تمرینات سنگین در حین خندیدن غیرممکن است، سپاس‌گزاری نیز باعث ایجاد حالتی روانی می‌شود که خشم و پرخاشگری جای زیادی در آن ندارند.

تأثیر سپاس‌گزاری در تغییر عواطف پرخاشگرانه از جایگاه این عمل به‌عنوان فضیلتی شخصی و ابزاری در راستای پرورش تعاملات اجتماعی حکایت دارد.

سپاس‌گزاری و افزایش احساس شادی

مطالعه‌ای در سال ۲۰۰۵ منتشر شد که نشان می‌داد نوشتن نامه‌های سپاسگزاری با افزایش ۱۰ درصدی خوشحالی و کاهش ۳۵ درصدی علائم افسردگی داوطلبان همراه است. احساسات تا ۶ ماه پس از نگارش نامه پابرجا بودند.

سپاس‌گزاری و بهبود خواب

بسیاری از علائم، بیماری‌ها و اختلالات، جامعه مدرن را اذیت می‌کنند. کمیت و کیفیت پایین خواب در خط مقدم است. سپاس‌گزاری می‌تواند با بهبود خواب از تأثیر این عوارض بکاهد. تحقیقات نشان داده‌اند داوطلبانی- حتی آن‌هایی که اختلالات خواب داشتند- که قبل از خواب به دلایلِ سپاس‌گزاری خود فکر می‌کنند، کیفیت و مدت زمان خواب بهتری دارند. همچنین کسانی که یادداشت‌های سپاس‌گزاری را تمرین می‌کنند، ۸ درصد درد کمتری را حس می‌کنند و تمایل بیشتری به ورزش کردن دارند.

سپاس‌گزاری و کاهش سطح استرس

سپاس‌گزاری می‌تواند سطح استرس را به شکل قابل‌توجهی کاهش بدهد. این امر به نوبه خود برای سلامت روانی و جسمی از جمله تقویت سیستم ایمنی بدن سودمند است. سپاس‌گزاری با ترغیب شما به انجام رفتارهایی که عملکرد سیستم ایمنی را تقویت می‌کنند، سطح اینترلوکین ۶ را که عامل اصلی التهاب مزمن است کاهش می‌دهد.

توضیح علمیِ سپاس‌گزاری

سپاس‌گزاری نقاطی از مغز مانند شکنج دم‌دار و شکنج پیشانی را فعال می‌کند که با تنظیم هیجانی و لذت مرتبط هستند. وقتی سپاس‌گزاری را تمرین می‌کنیم، نقاطی از مغز که مسئولیت احساسات سازنده را برعهده دارند تحریک شده و مناطق مربوط به احساسات مخرب مهار می‌شوند.

ترشح دوپامین و سروتونین با سپاسگزاری

«وقتی احساس قدرشناسی می‌کنیم، مغز دوپامین و سروتونین- دو هورمون انتقال‌دهنده عصبی که مسئول تحریک احساسات هستند- ترشح می‌کند. دوپامین در زمان موفقیت به ما احساس سرخوشی آنی می‌دهد اما سروتونین خلق‌وخوی ما را در بلندمدت تقویت کرده و به تثبیت آن کمک می‌کند.»